در دست اقدام دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان |amingarreen

عنوان: دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان
شاعر: amingarreen
ژانر: عاشقانه، اجتماعی، تخیلی، تراژدی

مقدمه: گر این عشق بود که ما چشیدیم
پس بدانید جام زهر سر کشیدیم
اندر این چند صباح عمر غمگین
اندازه دنیا ستم زی یارمان دیدیم

 

[amingarreen]

باختیم عشق را به پول، نه به خوش مرامی
دروغ بود آن همه گفتی ،که تو فقط برامی
آری باختیم به عطسه صبر بی ریای دل را
چه صبری بود که بازنده کرد حلال‌و حرامی

 

[amingarreen]

یارا بیا بپرس حالم تا نمرده‌ام
جز نیکی کی نامی از تو برده‌ام
روا مدار دیر به حالم برسی چون
این همه غصه ز هجر تو خورده‌ام

 

[amingarreen]

صبح گشت‌و قد جهانی جای سرت بر سر دستم خالی‌یست
گوی فقط در این دنیا من تنهام‌و اینگونه باران نبودنت جاری‌یست
نمیدانم تا چندین پگاه‌و سحر‌و صبح سپیده دم، بی تو سرکنم
به دنبال آخرین صبح امید هستم دانم آنهم خواب‌و خیالی‌یست

 

[amingarreen]

یارا نام تو مقدس ترین نام است
شیرینی لبانت شیرین ترین کام است
با تو بودن را چه نیاز به باده ناب باشد
م×س×ت×ی چشمانت به ز هر پیک‌و جام است

 

[amingarreen]

گر وابستگی نباشد مرگ آسان بود
ز وابستگی‌یست که مرد هراسان بود
دل کندن ز آنچه داری سخت،اما عشق
امان از عشق، چو فرشته مرگ انسان بود

 

[amingarreen]

هم درد درویش، باد است
گران درد درویش، یاد است
درد عشق مرد را درویش کرد
ورنه بی درد عشق درویش شاد است

 

[amingarreen]

عزیزان همه در حال گذریم گذر
بی حساب مکنید دل را مکدر
اندیشه نیکی کشت کنید در خاک ذهن
چه بسا طعمه عقاب شود سمندر
سخن‌حکیمانه

 

[amingarreen]

یارا پگاه گشته شب ظلمانی
پس هر شب سیه شود نورانی
صدای گوش نواز زندگی می آید
قسم یاد کن دگر سحران می‌مانی

 

[amingarreen]

به تار زلفی گره زدم بخت خودرا
به همان تار باختم تاج تخت خودرا
تار زلفش را به دست باد بخشید
بحر درویشی‌ کندم، ز تن رخت خودرا

 

[amingarreen]

درد دل را فقط دل داند نه دیوار
فهم بی‌خوابی چشمی داند که مانده بیدار
در امراض طبابت درد بسیار است اما
درد را آن داند که زین درد گشته بیمار
سخن‌حکیمانه