در دست اقدام دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان |amingarreen

عنوان: دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان
شاعر: amingarreen
ژانر: عاشقانه، اجتماعی، تخیلی، تراژدی

مقدمه: گر این عشق بود که ما چشیدیم
پس بدانید جام زهر سر کشیدیم
اندر این چند صباح عمر غمگین
اندازه دنیا ستم زی یارمان دیدیم

 

[amingarreen]

درد دل را فقط دل داند نه دیوار
فهم بی‌خوابی چشمی داند که مانده بیدار
در امراض طبابت درد بسیار است اما
درد را آن داند که زین درد گشته بیمار
سخن‌حکیمانه

 

[amingarreen]

به خدای بزرگ قسم من خیلی با وفام
پای کسی ماندم که دمی نماند به پام
حکمت الهی چه بود ندانم اما تو بی وفای
زیرا این تن پای تو ماند با اینکه پر ز زخم جفام

 

[amingarreen]

در واشد به جای یار عزرائیل آمد
به جای صدای ناز یار سور اسرافیل آمد
صدای پای لشکری سهمگین ز پشت در
بر من آمد گوی لشگر شاه اسماعیل آمد

 

[amingarreen]

ای شاعران جمع شوید دردی دگر آمد
ز زخم قلب بیستون بی جان مرگی دگر آمد
دگر تیشه گذشت دوران زر پرستی دگر آمد
زین دوران جدید گررین یا شاعری دگر آمد

 

[amingarreen]

اتش سوزناکی ز یار در درون دارم
ز دست یارم چشمان دائم گریون دارم
ای یارم آیا میبینی یا میشنوی ناله مرا
گوی بختی به بدی شیطان بد شگون دارم

 

[amingarreen]

یاران حال دل امشب خوش نیست
بحر این همه سخن هیچ گوش نیست
پیاپی باده نوشم تا شاید دردم بکاهد
اما گوی دگر باده خوری هم کس نوش نیست

 

[amingarreen]

پیش که دردم را برم تا مداوا کند
پیش که حالم گویم که مدارا کند
دگر تاب ندارم بریده‌ام زین دنیا
پیش که بگویم که تسکین مارا کند

 

[amingarreen]

فقط خدا خود داند حال دلم چون است
ز دستان بی رحمت که آغشته به خون است
خون؟ نگو که نمیدانی سر دل را بریده‌ای یارا
که این ندانستن تو بر هیزم آتش افزون است

 

[amingarreen]

هر روز چون جهنم سوزمو سر پا ماندم
تنها به امید بازگشتت درین دنیا ماندم
گر نیای نمی‌دانم تکلیف من با دنیا چیست
گوی ز قافله عشاق خوشبخت به جا ماندم

 

[amingarreen]

به حکم عشق کتابی زنم به نام عشق، بلند بالا
دردهای نویسم کس نشنیده باشد تا به حالا
ز درد جدای، فراغ ،هجر، زخم غیبی که آمد
بر منی که ساده پا سوزت شدم آه واویلا