یکی از پیامدهای گزیرناپذیر مسئولیت بینالمللی برای دولتها، تعهد به جبران کامل خسارات ناشی از عمل متخلفانه است. برخلاف اعاده و غرامت که عمدتاً برای جبران زیان مادی کاربرد دارند، رویة دولتی، رویهقضایی و بهویژه کمیسیون حقوق بینالملل، جلب رضایت را روش مناسب جبران زیان غیرمادی میدانند. بررسی این رویهها نشان میدهد که جلب رضایت عموماً از طریق فراگردهایی همچون عذرخواهی، اعلام متخلفانهبودن عمل و تعقیب و کیفر خاطیان صورت میپذیرد. در مقابل، جلب رضایت به روش مالی با چالشهای جدی مواجه است اما بررسیهای این مقاله نشان میدهد که بهطور استثنایی در صورت ایراد زیان غیرمادی شدید و نظاممند به موجودیتهای غیردولتی پذیرفته شد. رأی 9 فوریه 2022 دیوان بینالمللی دادگستری در قضیة جبران خسارت (کنگو علیه اوگاندا) فرصتی بود تا دیوان ابهامهای موجود دربارة جلب رضایت را برطرف کند. اما همانگونه که این مقاله نشان خواهد داد، این رأی تردیدها را عمیقتر کرده و دیوان به یافتههایی رسیده است که هیچ سابقهای برای آنها در دست نیست.