در دست اقدام دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان |amingarreen

عنوان: دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان
شاعر: amingarreen
ژانر: عاشقانه، اجتماعی، تخیلی، تراژدی

مقدمه: گر این عشق بود که ما چشیدیم
پس بدانید جام زهر سر کشیدیم
اندر این چند صباح عمر غمگین
اندازه دنیا ستم زی یارمان دیدیم

 

[amingarreen]

بر آنم کز آتش عشقت دیوانه شوم
با عشقت چو لیلی مجنون افسانه شوم
ز جام می لبانت هر دم بنوشم جانانه
به قدری نوش کنم بی هوش مستانه شوم

 

[amingarreen]

باور ندارم این مدت بی من سر کردی
دیگر نخواهم که هیچ وقت برگردی
چون دگر من آدم عاشق قبل نیستم
یارا برو خوش بمان با خیابان گردی

 

[amingarreen]

عاشقانه سر زدم ز سر قصد بر کوچه شما
چیدم ز درخت خاطرات‌و آن خوشه شما
آمدم آما نه کوچه بود نه بوی از خاطرات
دلم هوس کرده از آرد‌و دستان‌و کلوچه شما

 

[amingarreen]

این کهنه لباس هم زمانی نو بود
برتنم چون برگ درخت مو بود
اینچنین منگر بر نخ وا رفته‌ام
زمانی درخشان در تاریکی شو بود

 

[amingarreen]

هرکه آمد‌و حال مرا در هجر تو دید
نفرینت کرد‌و من می‌لرزید تنم چو بید
حتی با جفایی که کردی دل نبریدم ز تو
اما زبان تیز مردم ،که چرا حالت نپرسید

 

[amingarreen]

هر آهنگی شده تصویر گر تو
دل را می‌کشاند در بر تو
گوی هر دم با من زندگی کنی
دل پرواز کشد شود کبوتر تو

 

[amingarreen]

چشمانم خشکید ز بس منتظر به در ماند
زبانم مو در آورد ز بس نام تورا خواند
این ارمغانی است که عشق تو به ما داد
به‌قدر تنم محتاج تو بود که روح ز بدن راند

 

[amingarreen]

بیا جان بخواه صاحب توی
این غلام را بخر که کاسب توی
شعر کنم بحر تو تمام سخنان را
زیرا زین سخن مطلب‌و طالب توی

 

[amingarreen]

کجاست آنکه وجودش بود طبیب من؟
کجاست آن حوری نگارو نجیب من؟
چرا آنکه دل در گرو چشمان زلفش بود
حتی ز وی تار زلفی نشد نصیب من

 

[amingarreen]

نی من ترک برداشت ز سوز غمم
خشک نمی‌گردد دمی چشم ترم
این حال ما یا یار یا نی می‌خواهد
نه ساز نمایان می‌شود ن مرحمم