در دست اقدام دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان |amingarreen

عنوان: دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان
شاعر: amingarreen
ژانر: عاشقانه، اجتماعی، تخیلی، تراژدی

مقدمه: گر این عشق بود که ما چشیدیم
پس بدانید جام زهر سر کشیدیم
اندر این چند صباح عمر غمگین
اندازه دنیا ستم زی یارمان دیدیم

 

[amingarreen]

جامی از می شعرمان سر بکش
تمام هجر یار را ز سرت در بکش
گذر کند عمرمان پس غم مخور
دست ز کردار اشکهای تر بکش

 

[amingarreen]

گر درخشش خواهی درکار ،صبر را عمل کن
گر خواهی ثواب کنی گهی مرگ را بغل کن
تعجیل در کار مکن که عجله کار شیطان بود
گر خواهی بدنام نشوی دوری ز آدم دغل کن
سخن‌حکیمانه

 

[amingarreen]

پشت خط قلمم طوفانی به پاست
ز زیر هر مصرع رد پای ادب به جاست
گررین ققنوس پر گرفته ز فردوس است
این کاخ با خشت بزرگان ایران بناست

 

[amingarreen]

این فرشته الهی که بینی دختر است
در هفت آسمان درخشان چو اختر است

دختر چشمه ای از دلسوزی‌و محبت است
ز والا مقامی‌اش از دیر باز صحبت است

گهی شیرین چون سیب گهی ترش اناری
ز پر گل نازک‌تر‌ چه گویم که خوش نگاری

گوی همه‌ی هنر خدا در او نهفته است
هزاران ستاره در زیر پلکانش خفته است

چو لب به سخن باز کند این شیرین زبان
به یکباره عالم متوقف می‌شود در بر زمان

سر ز رمز‌و راز دختر کس در نیاورد
خوشا سعادت مادرانی که دختر بیاورد

ز وقت پیری دختر شود دلسوز‌محرم راز
تا دختر هست، والدین نیستش کس را نیاز

هر دختر شاهزاده ای‌یست زرین کمند
که سر فرود آورد در برش کوه سهند

گررین نداشت سعادت‌و نعمت داشتن دختر
ورنه به ز اینان نامش می‌نشست بر دل دفتر

 

[amingarreen]

در شوق دیدار چشمانت هزار بار جان داده‌ام
در وصف زلف زیبایت بسی سرو چمان داده‌ام
در ره عشق تو، ودر مسیرش خسته نگشتم
بحر نذرو نیاز تو کشته هزاران نریمان داده ام

 

[amingarreen]

می باشدو منو شبی تاریک
صدای سازو تار‌و یار با پیک
با هم غم را رسوا کنم پیاپی
بریم بالا سلامتیت کمر باریک!

 

[amingarreen]

چندیست دل در دلم نمانده
قرار برای دیدار گلم نمانده
عاشق دو چشم عسل شده دل
سر راهم به تو مشکلم نمانده

 

[amingarreen]

باران تصویر قشنگی ز وجود توست
خشکسالی این جهان ز نبود توست
بیا رحمت خود را بیکران کن بر زمین
بیا تا ببینی عالم همه رو به سجود توست

 

[amingarreen]

ساز دلم امروز رو به شادمانی‌ست
پاهایم چون ایوب رو به دوانی‌ست
وصل تو برایم چون وصل پروانه گل
گله‌ی آهویم ز اشتیاق در رمانی‌یست

 

[amingarreen]

ز سر چشمه قد بالا چناری آید
پری چهره و نازنین نگاری آید
قدم چو شاهزاده بر زمین آرد
سرخی لب به رنگ اناری آید