در دست اقدام دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان |amingarreen

عنوان: دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان
شاعر: amingarreen
ژانر: عاشقانه، اجتماعی، تخیلی، تراژدی

مقدمه: گر این عشق بود که ما چشیدیم
پس بدانید جام زهر سر کشیدیم
اندر این چند صباح عمر غمگین
اندازه دنیا ستم زی یارمان دیدیم

 

[amingarreen]

خدا خسته است از حال من
خود داند زین غم‌و احوال من
گر خدا خود نوشته این سرنوشت
چرا نکرد درمان این حال زال من

 

[amingarreen]

ای گل مریمم از چه پژمرده ای
از چه آبی از چه بارانی خورده ای
که این چنین رنگ به رخسار نداری
نکند دل به بوستان رقیب سپرده ای؟

 

[amingarreen]

ساعت خوابت از نیمه شب گشته رد
هوای جوانی‌ات را بی خوابی کرده سرد
خواب برای تو حرام بر من هم حرام
جفایت کاری کرده که نمیدانم چه باید کرد

 

[amingarreen]

دل را بردی نه برای خود
برای شکستن ورای خود
ما عاشق بودیم که دل دادیم
ورنه شاه راه ندهیم به سرای خود

 

[amingarreen]

در دفترم نام تو صدر نشین است
نام معشوقان دگر قعر نشین است
نامت ز لبم نمی افتد دمی ای زیبای من
همانا فکر چشمانت در سر نشین است

 

[amingarreen]

ز دل داران عالم هرکه را دیدم شکسته
که این معشوق بی دل دل شکسته
ولی عاشق هنوزم چشم در راه
در پی آن چشم سفید‍ِ بی دل نشسته

 

[amingarreen]

چندیست دل در دلم نمانده
قرار برای دیدار گلم نمانده
عاشق دو چشم عسل شده دل
سر راهم به تو مشکلم نمانده

 

[amingarreen]

می باشدو منو شبی تاریک
صدای سازو تار‌و یار با پیک
با هم غم را رسوا کنم پیاپی
بریم بالا سلامتیت کمر باریک!

 

[amingarreen]

صدایش در گوشم آید هیس هیش
دلم برای دیدنش می شود ریش ریش

چو شمع آب شد تا من قامت بگیرم
باور ندارم که دیدارش به قیامت بگیرم

هنوز هم بوی عطر تو در خانه است
به قربان عکسی که دستت بر چانه است

چو باور کنم ندارم دست محبتت بر سر
بی تو کی همچو تو میزند حلقه بر در

چه خوش آرام گرفتی در دل این خاک
بعد تو چه کسی می‌کند اشک چشمم پاک

ای دلسوز ترینم به وقت نا خوشی‌هام
مرا ببخش خطا کردم با چشم پوشی هام

مادر چه نامی بگذارم برتو که برازنده باشد
چه تندیسی بسازم ز تو که تا ابد زنده باشد

 

[amingarreen]

شاید روزی بیای خرابه دل را آباد کنی
شاید با آمدنت توانستی دل را شاد کنی
ای خیال خام اینان شایدو شاید است !
چگونه خواهی با شاید خودرا بر باد کنی؟؟