در دست اقدام دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان |amingarreen

عنوان: دیوان شعر در اوج بهار در قعر خزان
شاعر: amingarreen
ژانر: عاشقانه، اجتماعی، تخیلی، تراژدی

مقدمه: گر این عشق بود که ما چشیدیم
پس بدانید جام زهر سر کشیدیم
اندر این چند صباح عمر غمگین
اندازه دنیا ستم زی یارمان دیدیم

 

[amingarreen]

با نا امیدی تمام، می‌گذرانم روزگاران را
گوی بدون لباس می‌گذارنم برف بوران را
عاقبت زمین گیر شدیم در این دنیای بی مهر
طلسم شدیم الهی کور شود چشم شوران را

 

[amingarreen]

زیبا نوشتم ز دفتر نامت را
زان چنار خوش قامت را
ز دنیا تورا خواهم غرامت را
می خواهمت کم نه ،تمامت را

 

[amingarreen]

شکر خدارا برای تابش آفتاب
شکر برای روان بودن رود آب
شکر زین همه ناکرده کشف بشر
شکر زین چرخش گردون مهتاب

 

[amingarreen]

عشق بوی عطر کبریایی می‌دهد
سخن از بزرگی دل دریای می‌دهد
یاران عشق را نباید آسانش بشماری
درخت عشق را آب بی ریای می‌دهد

 

[amingarreen]

یاران چه کنم جام می درمانم نمی کند
غمم نمی‌شوردو هجر را بر بادم نمی کند
یاران یا شرابش شـ×ر×ا×ب ناب شیراز نیست
یا اینکه غم ما سخت‌و اتمام جانم نمی کند

 

[amingarreen]

سکوت اختیار کردم که دلت نشکند
با همه به اجبار سردم که دلت نشکند
همه‌و همه حتی خدارا ز یادم بردم بحر تو
من دگر جان دادم مردم که دلت نشکند

 

[amingarreen]

شب است‌و صدای جیرجیرک تنهای ما آید
هم نوا گشته با تپش های که از نای ما آید
این دو صدا فرسوده کرده اند این تن را
زیرا زین مجلس شادی فقط صدای وای ما آید

آری صدای وای ما آید در شب شادی یار
کس نیست بین ماو معشوق شود منادی یار
گرچه دیر است اما عاشق همیشه امیدوار !
این است رسم عشق در این هم‌همه‌و وادی یار

 

[amingarreen]

خدایا مبادا دوزخ ببری مرا
از چاله به چاه یخ ببری مرا
این دوزخ مارا کفایت می کند
روا مدار به عالم برزخ ببری مارا

 

[amingarreen]

خدایا مبادا دوزخ ببری مرا
از چاله به چاه یخ ببری مرا
این دوزخ مارا کفایت می کند
روا مدار به عالم برزخ ببری مرا

 

[amingarreen]

رنگ چشمانت چو رنگین کمان است
به گوشه چشمت عالم به فرمان است
حکایت چشمان تو حکایت خدا و بنده است
با نگاه عالم گیر تو جانم در امان است