انتشاریافته دلنوشته پشت نقاب | آلباتروس کاربر انجمن رمانیک

​

دلنوشته: پشت نقاب
دلنویس: آلباتروس
ژانر: تراژدی

مقدمه:
...
...
...
به دنبال چه هستی؟ من همیشه سکوت کرده‌ام!

(این دلنوشته بر اساس واقعیت می‌باشد، با اندکی تغییر!
همچنین دلنویس قصد هیچ گونه توهینی ندارد.)

 

[آلباتروس]

آسمان غرش کرد، خورشید ترسید و سنگر گرفت. حال، من و تو در زیر سایه کبودی از چه‌ها می‌گفتیم؟
نگاه‌مان تلخ شد و زبان‌مان نیش و اینک آغازگر دل‌ها پا نهاد!

 

[آلباتروس]

- همه‌تان دل سنگید!
از انجماد درونم، لحنم سرد شد و با چشمانی به کوری تاریکی، گفتم:
- نیستیم بدتر از شما!
- پس چیست جواب حال من؟
- بنگر به خودت!
- خودم؟!

 

[آلباتروس]

پوزخند، نقش لب‌های کویری‌ات شد و به همان خشکی، زبان زدی:
- حال من نیست از نامردی زمانه، از بی وفایی‌هاست!
- چه خوب، چون هستم من همچنین!

 

[آلباتروس]

- گناه، گنه تو بود!
با تحیر، کلمات از دهانم جستند.
- گنه من یا بی وفایی‌های شما؟
آن زمان هیچ کدام‌مان باور نداشتیم چه بودیم، چه هستیم و چه خواهیم بود، تنها در پی مقصر گشتیم. به راستی گنه کار که بود؟ سازنده این بازی ناعادلانه که بود؟!

 

[آلباتروس]

- بی وفایی را از خودت بپرس. ما دل می‌دهیم؛ اما شما... .
حرصم می‌گیرد، آن‌گه که خود را پاک دانستی و من را غباری از نجاست!
عنصر دهانم را بر روی کلمات، معضوف کردم و اینک دانستی چه تلخم من؟!

 

[آلباتروس]

با بغضی که هردویمان با او سلام کرده بودیم، زبان زدم:
- گر ما دل را اسیر می‌کنیم، شما تمام‌‌مان را به اسارت می‌کشید. به راستی، گناه کدام‌مان هست سنگین‌تر؟

 

[آلباتروس]

- تو می‌گویی دروغ!
همانند خودت پوزخند، آرایش لب‌هایم می‌شود.
- نه انکار می‌کنم و نه اصراری برای دانستن تو، چرا که می‌دانیم همه ما دختران، صیادهای دلیم؛ اما امان از شما مردانی که شکار تمام‌ها هستید!

 

[آلباتروس]

- هستید بازیگرهای ماهر!
- ولی کارگردان شمایید!
- پس کیست نویسنده؟
شاید تلنگرمان همین سوال بود. چه کسی زندگی‌نامه ما را نوشته بود؟ چه بد قلم!

 

[آلباتروس]

به تو گفتم:
- گریه کن!
ولی جوابت چندان شایسته نبود.
- مگر مرد می‌گرید؟
چرا نگاه و زبانت هم کلام نبودند؟ به راستی دل‌تنگ اشک ریختن نمی‌شدی؟
نیست که حتی کوه‌ها هم می‌گریند!

 

[آلباتروس]

- چرا سنگید؟
- سنگ نیستیم، این‌گونه خطاب‌مان می‌کنند! آن هنگام که زمین خوردیم و خواستیم بگرییم، بانگ کردند که مرد و گریه؟ یاد گرفتم اشک ریختن برای ضعیف‌هاست، نه که مرد یعنی قدرت!