انتشاریافته دلنوشته پشت نقاب | آلباتروس کاربر انجمن رمانیک

​

دلنوشته: پشت نقاب
دلنویس: آلباتروس
ژانر: تراژدی

مقدمه:
...
...
...
به دنبال چه هستی؟ من همیشه سکوت کرده‌ام!

(این دلنوشته بر اساس واقعیت می‌باشد، با اندکی تغییر!
همچنین دلنویس قصد هیچ گونه توهینی ندارد.)

 

[آلباتروس]

ریشه‌ام از زیر زمین، ریشه‌ات را یافت. چه خشک بودیم هر دو! گویی از روزگار، دعوتی خوبی ندیدیم. من و تو میهمان‌های ناخوانده بودیم... رفیق!

 

[آلباتروس]

از گرمای حضورم تکان خفیفی خوردی. سرت را بالا آوردی و خاموشی نگاهت، فروغم را گرفت.
رنجیدگی‌ات ملال را نشانم داد؛ اما چرا نفهمیدمت؟ گویا درد، فقط برای من بود، باور نداشتم کس دیگری به آن آشنا باشد.

 

[آلباتروس]

لب‌هایت تکان خوردند، گویا نیاز به گوش داشتی؛ اما من تنها زبانی برای تلخی‌ها داشتم. گوشم می‌شدی؟
ریشه‌هایمان بی این‌که بخواهم، بخواهی، به هم پیوند خورد و تا چشم باز کردیم، من شدم تو و تو شدی من!

 

[آلباتروس]

آغوشی خواستی تا از سیلی‌های باد خروشان، در امان بمانی؟ ببخشم، چرا که من فقط سرابم!
سایه‌های رهگذران، شدند امواج زمان و الا مگر متوجه می‌شدیم؟ گمان‌مان این بود که زمانه هم هم‌چو ساعت‌هایمان متوقف شده!

 

[آلباتروس]

من و تو پازلی زیبا بودیم؛ اما بازی کننده، مهارت زیبایی نداشت. چرا که ویران کرد؛ ولی از نو نساخت.
قطعات‌مان کو؟!

 

[آلباتروس]

دست لرزانت را بالا آوردی، ترک داشت. همه‌جایت ترک داشت، آیا آینه من بودی؟!
دستم را در کویر دستت حل کردم تا مجابت کنم؛ ولی تو، من را راهی تاریکی کردی.

 

[آلباتروس]

دستم را روی سینه چپت گذاشتی؛ ولی چرا ضربانی احساس نمیشد؟
با دست دیگرم دست آزادت را گرفتم و به فرودگاه ساحل بی دریایم، نشاندم.
می‌بینی؟ من هم تپشی ندارم!

 

[آلباتروس]

هردویمان آهسته لب زدیم.
- چرا؟!
ولی همچو همیشه، جواب‌مان (هیس) شد!
آهسته به خاموشی نگاه‌مان، خود را کنار کشیدیم. ممنوعه بود، بیش از این نزدیکی برای‌مان حرام بود!

 

[آلباتروس]

اشکی نبود؛ ولی بغض‌هایمان شروعی بود، بدون پایان!
به آرامی گفتی:
- فاصله نگیر.
لب زدم.
- من را به تو، ربطی نیست.
گفتی:
- من را در این تنهایی، تنها مگذار!
- اما من خودِ تنهایی‌ام!
- بمان.
- رفتن، برای من است.

 

[آلباتروس]

- درد دارم!
- عادت می‌کنی!
نگاهت گره نگاهم، ریشه‌ات پیچش تمامم؛ ولی هیچ گونه نه می‌خواستیم بفهمیم و نه دانستیم!
از کی شدیم برای هم؟ آن هنگام که من تو را یافتم یا تو من را پیدا کردی؟!