در دست اقدام دلنوشته ناقص بود| سارا

نام اثر: ناقص بود...
به قلم: Sara. Jt
ژانر: تراژدی، اجتماعی
خلاصه:
مادر را مهربانی تعریف کردم اما تعریفی ناقص بود.
مادر را ایثار تعریف کردم اما ناقص بود. مادر را صبور نام نهادم اما ناقص بود.
مادر را زیبایی معنی کردم باز هم ناقص بود. مادر را محبت تعریف نمودم ناقص بود.
مادر را بخشنده معنی کردم اما ناقص بود و مادر را عشق تعریف کردم اما باز …

 

[Ocean]

مادر! من خدا را نقاشی کردم؛ خدا به شکل ب×و×س×ه‌های تو بر پیشانی من بود. مادر! من از آن آخرین بدرقه‌ات تا پشت دیوار بی‌کسی نوشتم و بغض کردم. مادر! در این‌سوی بی‌خوابی، من هر شب پرنورترین ستاره را تو می‌بینم. شنیده‌ام کوله‌بار دوران کودکی مرا سنگ صبور خویش کرده‌ای. من هم در آن آیینه که دادی یادگاری؛ در آن هر شب تصویری از تبسم تو را می‌بینم. مادر! ای زیباترین احساس، قشنگ‌ترین بنفشه، ستاره‌ام را چندی‌ست گم کرده‌ام…

 

[Ocean]

مادر معجزه خلقت خداوند است، کسی که بودنش مایه آرامش و نعمت است و نبودنش همه چیز را سخت می کند، همه چیزهای عالی را … همه چیزهای حیاتی را … از نفس کشیدن تا خندیدن و حرف زدن و خوابیدن و … نبود مادر “زندگی” را سخت می کند.

و من چقدر خوش‌بختم که سایه پر مهر مادرم بالای سرم است و دستان گرمش در دستانم، نگاه آرامش منتظر من است و قلب سرشار از عشقش برای من می‌تپد … من بی‌نهایت خوش‌بختم!

 

[Ocean]

مادر! در ستایش دنیای پرمهرت، ترانه‌ای از اخلاص خواهم سرود و گلدسته‌ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت.
شکوه عشق را در زمزمه‌های مادرانه‌ات می‌یابم و انگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می‌خوانم.
مادر، ب×و×س×ه بر دستان خسته تو جانم را زنده می‌کند و دیدار تو عشق را در دلم به ارمغان می‌آورد.