متروکه رمان الهه‌ی شرقی مصر| رها مهربانیان

نام رمان: الهه شرقی مصر
ژانر:دعاشقانه، تخیلی
نویسنده: رها مهربانیان
ناظر: @AYSA_H
ویراستار: @Ara.wr.o.O
خلاصه: رمان در مورد دختری شرقی هست که پدرش یه مخترع بزرگه! اما همه اتفاقات از آخرین اختراع پدرش شروع شد؛ که باعث شد آدم‌‌های سودجو بخوان اون اختراع رو بدزدن و پدر الهه رو به قتل برسونن. حالا الهه قصد داره نذاره خون پدرش پایمال بشه و اون اختراع رو مخفی کنه، اما یک‌‌دفعه سر از گذشته و مصر باستان بیرون میاره... .

مقدمه:
ناخواسته سفری آغاز می‌‌شود، بی‌‌علت دل به سويی به پرواز در می‌آید و در جايی در عمق غربت فرود می‌‌آید و آرامش مي يابد.
حادثه‌‌ای كه حتی تصورش ناممكن می‌‌‌نمايد به وقوع می‌‌‌‌‌پيوندد و شعر سفر جاودانه می‌‌شود. غريبه‌‌ای آشنا با دل و جانی آزرده آشنا می‌‌‌‌گردد، شيشه عمر اندوه با گرمی آبی نگاهی ذوب می‌‌شود و مجنونی آواره بيابان‌های آهن و آسمان‌‌‌خراش می‌‌‌گردد تا در جايی در عمق دريای آبی عشق به آرامشی ابدی دست يابد.

 

[Romanik Bot]

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی و سپاس از انتخاب انجمن رمانیک را برای انتشار رمان خود؛ خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.​

قوانین تایپ رمان​

اگر سوالی دارید میتوانید بعد از خواندن قوانین زیر سوالتون رو مطرح کنید.​

قوانین پرسش سوال ها​

قبل از درخواست جلد، قوانین زیر را مطالعه کنید.​

قوانین درخواست جلد​

برای درخواست نقد، با توجه به قوانین در تاپیک زیر اعلام آمادگی کنید.​

درخواست منتقد برای رمان​

بعد از اتمام رمان، میتوانید درخواست ویراستار دهید.​

درخواست ویراستار​

جهت درخواست صوتی شدن آثار خود می‌‌توانید در تالار مربوطه، درخواست دهید.​

درخواست صوتی شدن رمان​

و پس از پایان یافتن رمان، در تاپیک زیر با توجه به قوانین اعلام نمایید.​

تاپیک اعلام پایان رمان​

@ansel​

@Antares​

با تشکر​

 

[*RAHA*]

پارت اول

با عصبانیت به برگه‌‌ی توی دستم خیره شدم. این پنجمین نامه‌ی تهدید آمیز دیگه‌ای بود که برام به صورت ناشناس فرستاده بودن.
دیگه کلافه و خسته شده بودم.
همه‌‌اش تهدیدم می‌کردن که اگه باهاشون همکاری نکنم، من رو هم مثل پدرم می‌کشن. واقعاً پیش خودشون چی فکر کردن؟ من دیگه چیزی برای از دست دادن ندارم! بنابراین ترسی هم از مردن نداشتم.
نامه رو مچاله کردم و روی زمین پرت کردم‌. کلافه روی مبل قهوه‌ای و سفید رنگ توی پذیرایی نشستم. با پاهام روی پارکت لمینت ضرب گرفتم. موهای مشکی رنگم روی شونه‌‌‌هام به صورت شلخته، آزاد ریخته بودن. حس کردم دارم از گرما خفه می‌‌‌شم. برای همین بی‌حوصله دست دراز کردم و با کلیپس صورتی روی میز، موهام رو بالای سرم بستم. اونقدر سکوت خونه عمیق بود که بغض بدی، گلوم رو به چنگ انداخت. انگار تازه درک می‌کردم که قراره برای همیشه تنها و بی‌پناه بمونم. دستی به صورتم کشیدم و زمزمه کردم:
- خدایا، چی میشد اگه من هم مثل بقیه‌‌ی آدم‌‌ها زندگی عادی و خوبی با خونواده‌ام داشتم؟ یا اینکه تنها دغدغه‌‌‌ی زندگیم این بود که برای فردا چی بپوشم که جذاب‌‌‌تر بشم؟
بی‌حوصله پوف طولانی‌‌‌ای کشیدم و دستم‌ رو زیر سرم گذاشتم. فقط یه چیز خیلی ذهنم رو درگیر کرده بود! این اختراع بابام مگه چیه؟
با بغض زمزمه کردم که بخاطرش پدرم‌ رو به قتل رسوندن و اینجوری من رو تهدید می‌کنن. موشکافانه نگاهی به پله‌‌ها کردم و بلند شدم. با پاهام لباس‌‌هایی که با شلختگی این چند روزم، کف زمین ریخته شده بود رو کنار زدم. از پله‌‌‌ها بالا رفتم. هنوز هم دودل بودم که در اتاق کار بابا ‌رو باز کنم یا نه؟ آخه بابا هیچوقت اجازه نمی‌داد اختراع‌‌‌هاش رو ببینم. به نظر اون دیدن ایده‌‌هاش و کارهاش برای من خطرناک بود!
اما خوب حالا... .
با تردید نگاهی به در آهنی روبه‌روم کردم. فکر نکنم مشکلی باشه. اصلاً فقط یه نگاه می‌‌‌ندازم و میرم. آره، فکر خوبیه. با کنجکاوی رمز در رو که تاریخ تولدم بود زدم. در با صدای تیکی باز شد. با تعجب و حیرت هینی کشیدم و دستم‌ رو جلوی دهنم گذاشتم.
باورم نمی‌شد پدرم این همه اختراع رو، اینجا توی خونه نگهداری می‌کرد. دور تا دور اتاق از فلز پوشیده شده بود.
چهار دیوار اتاق مجهز به دوربین مدار بسته بود. دستگاه‌‌‌های عجیب و غریبی توی قفسه‌‌ها بودن. بعضی‌‌‌هاشون هم از سقف آویزون شده بودن. میز شیشه‌ای بزرگی وسط اتاق بود. برگه‌‌‌هایی مرتب روش چیده شده بودن. حدس می‌زدم که بابا ایده‌‌هاش رو توی این برگه‌‌‌ها نوشته‌.
با ذوق شروع کردم به چک کردن تک تک دستگاه‌‌‌های توی اتاق.

@Ara.wr.o.O