انتشاریافته دلنوشته پر از احساس تلخم | مهدیه.م

به نام خدایی که با یاد او قلم بر دست گرفته‌ام
نام دلنوشته: پر از احساس تلخم
نام نویسنده: مهدیه.م
مقدمه:​

تلخی بیش از حد هم برای من از بغض‌های همیشگی سخت‌تر است
آن‌قدر تلخ که بعد از کشف من و دریای چشمانم ‌باید کمی شیرین شوی!
تلخ بودنم را به پای آدم‌ها بگذار، آدم‌هایی که در این دنیای رنگارنگ هر روز رنگ عوض می‌‌کنند.

 

[MandiBel]

موج موهایت، رنگ چشمانت و آوای بی‌همتای صدایت، هر بار زندگی را به من می‌بخشید!
اما حال که هیچ کدام را ندارم و فقط تکه عکسی از تو به یادگار هست، می‌گویی چه کنم که زندگی‌ام شیرین شود؟!

 

[MandiBel]

زندگی برایم سخت شده است!
نمی‌دانم ولی گویی نفس‌های آخر است که می‌رود و می‌آید.
روزهایم بی معنا است.
ولی کاش برای آخرین بار صدایت را می‌شنیدم!

 

[MandiBel]

از تو در خاطراتم یک اسطوره ساخته بودم در حالی که تو سرباز هم نبودی!
اسطوره‌‌ی قلب من و سربازی برای دیگران؟!

 

[MandiBel]

دنیای رنگارنگم را با تو بودن سیاه کردم!
هم دنیایم و هم حال خوبم را از من گرفتی.
زندگی‌ام که به تو بستگی داشت بماند، ولی دنیای دیوانگی‌ام را پس بده!

 

[MandiBel]

اگر کسی را دیدی که حرفی را نگفت و
فقط با قلم قلبش برایت نوشت، بدان تا آخرین لحظه از چشمان تو و دنیای رنگارنگش می‌گفت.

 

[MandiBel]

کودکی کردم، در دنیای زیبای کودکی شاد بودم.
پا به نوجوانی که گذاشتم، خسته شدم!
از انسان‌های بی عاطفه، از انسان‌های بد اندیش، از انسان‌هایی که ندانسته قلبم را محکوم کرده‌اند!
کاش در همان دنیای کودکی می‌ماندم!

 

[MandiBel]

مانده‌ام به پای زندگی تلخی که دارم.
آن هم فقط به خاطر عزیزانم!
چند روزی است که دیگر برایم غریبه شدی، یک غریبه‌ی آشنا!

 

[MandiBel]

سینه‌ام از این همه بغض و درد، گرفته است!
بند بند وجودم بی تو خسته است.
اما چه کنم که دیگر مرهمی ندارم! دیگر نه گوشی برای شنیدن عزیزم گفتن‌هایت هست، نه قلبی که تنها برای تو بتپد.
من قلبم را لابه لای حرف‌هایت نگه داشتم و عقلم را با خود هم‌سفر کردم.

 

[MandiBel]

دخترانه فکر کردن زیباست، دخترانه پوشیدن هم زیباست.
اما دخترانه دل دادن غم‌ انگیز است!
دخترانه که دل بدهی، یعنی قلبت را خورد کردی؛ یعنی زندگی‌ات را به باد دادی؛ یعنی باید با بغض‌های همیشگی‌ات بسازی!
امان از این دخترانه‌ها که قلبم را شکست.

 

[MandiBel]

سختی‌ها با تو برایم آسان می‌شد.
زندگی با تو برایم معنا داشت و حالم با تو خوب بود.
حال نیستی که ببینی چه بر سرم آمده!