انتشاریافته دلنوشته ملکه بهار | محمد امین سیاهپوشان

​

نام اثر: ملکه بهار
نویسنده: رضا سیاهپوشان(محمد امین)
ژانر: عاشقانه
مقدمه‌: فصل بهار، فصل نو شدن زمین و پوشیدن رخت زیبای سبز بر تن بی‌برگ درختان است. فصل بهار هم مثل همه فصل‌ها ملکه‌ای دارد! ملکه‌ای مثل تو، ملکه‌ی فصل بهار!

خلاصه: عشق یک ملکه بهاری با لباسی از جنس گل‌های سرخ، سپید و نباتیِ رز و دنباله‌ای به لطافت‌ اشعه نوازش‌گر خورشید، بهار و پسری تابستانی از جنس کویر، کوه و سر سختگی خورشید تابان و گرم تابستان منظومه‌ای خواهد ساخت. زیباتر از منظومه منظم لیلی و مجنون! گوش فرا ده تا لمس کنی که این راوی پر حاشیه از عشق چه می‌گوید!

 

[Romanik Bot]

به نام خداوند دل‌های پاک​

سلام خدمت شما دل‌نویس عزیز!​

متشکریم از شما برای انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار آثار ارزشمندتان.​

خواهشمندیم قبل از شروع کردن نگارش دلنوشته‌تان، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!​

[قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته]​

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
[درخواست جلد برای دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست نقد و تعیین سطح دلنوشته] ​

پس از رفع ایرادات گفته شده توسط منتقد، جهت بررسی دوباره و تعیین سطح مجدد اثرتان از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[تعیین سطح مجدد دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، می‌توانید از طریق لینک زیر برای صوتی کردن دلنوشته خود اقدام کنید.
[درخواست صوتی شدن دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[اعلام پایان نگارش دلنوشته]​

شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.​

درخواست رصد​

پس از اتمام رصد برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست ویراستاری دلنوشته]​

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[انتقال و بیرون آوردن دلنوشته از متروکه]​

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!​

| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |​

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت اول
سلام بر ملکه سپیدروی و زیبای فصل بهار! عاشقانه‌ای خواهم سرود به زیبایی عشق افسانه‌ای شیرین و فرهاد و به منظومه‌‌ی بی‌نظیر و نازدار چشم‌هایت، تقدیمش می‌کنم. ملکه عزیزتر از جانم! در این روزگار که انسان‌های پوشالی با عشق‌های پوشالی آمده‌اند و همچون ابلیسان به بهانه عشق فریبت می‌دهند، ورود بی‌نظیر و شاه‌‌وارت به زندگی‌‌ام مرا دگرگون ساخت و منظومه‌ای بی‌نظیر برایم ساخت. نه هم‌‌چون منظومه عاشقانه شیرین و فرهاد که معشوق مجبور به کوه کندن باشد! یا لیلی و مجنون که آواره کوی و بیابان شود، نه مثل آن‌ها، یا همچون اسطوره‌‌ی رومئو و ژولیت که همه دوست داشتند پایانش خوش باشد؛ ولی نشد. نه!
منظومه‌ای بی‌بدیل و بی‌نظیر که فقط من و تو آن را حفظ می‌کنیم و سینه به سینه می‌چرخانیم! من و تو خواهیم گفت برای نسل‌های آینده‌مان تا بدانند عشق چیست!
آری، عشق با بال زدن پروانه‌ای زرین‌‌بال در میان گندم‌زاری با خوشه‌های زرین است. خوشه‌هایی که هم‌‌چون آینه نور زیبای خورشید را منعکس می‌کنند و دنیای ما را نور فشانی می‌کنند!

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت دوم

آری، تو هم‌‌چون الماسی! الماسی کمیاب که فقط در کوه‌های دور پیدا می‌شود که برای به دست آوردنش، باید از چالش‌ها عبور کرد. چالش‌هایی که می‌خواهند تو را از داشتن معشوقت پشیمان کنند! آری، یارای من! هر کجا که خواستم شکست بخورم و از چالش‌ها پشیمان شوم، تو پیدایت شد و با نور زیبا و خیره کننده‌ات به راه عشق باز گرداندی مرا!
آری، ملکه زیبا و جذابم، تو همان دختر جذاب و زیبایی هستی که آرزویش را داشتم و به دستش آوردم.
آری، یارای زیبا و جذاب من! چه‌‌قدر تو دوست داشتنی هستی!
قلم را بر می‌دارم تا توصیفت کنم و بگویم چه‌‌گونه با عشقت سر می‌کنم. نمی‌دانم این دقایقم را چه‌‌گونه توصیف کنم؟

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت سوم
نمی‌دانم از چه بگویم؟ عشقت را چه‌‌گونه توصیف کنم؟ دنبال هر کلمه‌ای بگردم که توضیح دهم، عشقت در قلبم چه‌‌گونه است، کلمات هم کم می‌آورند و قافیه‌ها رنگ می‌بازند.
ناتوانند که توصیف کنند، بانوی من، چه‌‌گونه عشقت قلب من را پر کرده!
بانو! روزی آمدی که خسته بودم و بال‌های پروازم خسته‌تر و شکسته‌تر از آنی بود که بتوانم پرواز کنم.
بانو! تو بودی که بال‌های این کبوتر شکسته‌‌بال را بستی و صدایت آرامش را برایش به ارمغان آورد! با دست‌هایت نوازش‌گرش بودی و محبت نثارش کردی.
آری، بانوی من! کبوتری زخمی از تیر جف‌های روزگار بودم و تو بودی که مرهم زخم‌هایم شدی.
بانوی من، لیلی جذابم! ای‌‌کاش زودتر در زندگی‌‌ام پیدا می‌شدی و خرامان خرامان از کوچه‌‌ی گل‌های بهاری عبور می‌کردی و قلب کوچکم را شیفته‌‌ی خود می‌کردی.
کاش زودتر می‌آمدی و طعم این حقیقت و شیرینی عشق را به من می‌چشاندی!
آری دلبرم! من کبوتری بودم که عاشق صاحب خویش شد.
آری! همه می‌گویند عشقت دیوانگی‌ست؛ اما من می‌گوییم عشق دیوانگی‌ست. به خدای آسمان قسم، عشق به رسوا شدنش می‌ارزد.

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت چهارم
آری، عشق به رسوا شدنش می‌ارزد.
دلبرجان! عشق و دیوانگی، هم‌‌چون همراهان همیشگی هستند. برای همین گویند، عاشقان دیوانه‌اند!
آری که من دیوانه‌ام! آری، پسری به رنگ تابستان و به نام ماه مرداد، دیوانه‌وار عاشق دختری از سومین ماه بهار شده است.
شاهدخت ماه خرداد آمد و دل از پسر نخلستان مرداد برد، دیوانه‌اش کرد! دنیایش شد، همه‌‌چیزش شد!
مگر دیوانه کردن یک شخص چه می‌خواهد؟ هر چه می‌خواست تو داری، چشم‌هایی نافذ و دلربا! چهره‌ای گیرا و نافذ و صدای موسیقی‌‌گونه و آرام‌بخش! همچون شرشر آب آبشار از کوهستان، هم‌‌چون صدای چهچهه بلبل خرما بر فراز نخل طلایی عشق!
آری، این‌گونه‌ای تو! حال از زبان خود می‌گوییم، از زبان پسر ماه مرداد، پسری از نسل شیرمردان ایل بختیاری! دیوانه‌وار عاشقت شدم، ای شاهدخت ماه خرداد! ای شاهدخت زیبا روی بهار! دلم که برایت تنگ می‌شود، آلبوم عکس‌هایمان را ورق می‌زنم؛ همان آلبومی که بعد از خریدن، قسم یاد کردیم که فقط لحظات خوش‌بختی‌مان را در آن ثبت کنیم. ای وای بر شاهدخت قلبم! مگر می‌شود تو باشی و من باشم و چیزی به جز خوش‌بختی به سراغ‌مان بیاید؟ مگر می‌شود، شاهدخت ماه خرداد و پسر ماه مرداد باشند و چیزی به جز خوش‌بختی و خوشحالی و زندگی شاد در پیش راه آن‌ها باشد؟
آری دلبر، برای رسیدن به خوش‌بختی، راه بسیار طولانی است؛ ولی سرانجام آن مهم است که من هستم و تو هستی!

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت پنجم
هر که هم باشد مهم نیست، چون تا ماه آسمان هست، چه کسی نگاه به ستاره‌هایی می‌کند که به هر کس که عبور می‌کند، چشمک می‌زنند؟! ستاره‌ها که هم‌‌چون بساط دست‌فروشان بنجل فروش هستند که هر کس لحظه‌ای نگاه‌شان می‌کند و از آن‌ها عبور می‌کند و هیچ‌کس خریدارشان نیست. نه، من عاشق ماه‌ هستم! ماه آسمان، ماهی از جنس طلا و الماس، ماهی از جنس عشق و دلدادگی، من عاشق مظهر نجابت و پاکی‌ام، من عاشق ملکه بهارم.
آری، ملکه زیبای پیام‌آور فصل بهار! آخ که چه زیباست که تقویم قلبت فقط یک ماه داشته باشد و آن ماه تولدت ماهت باشد، باز هم واژه‌هایم ماندند، از توصیف تو دلدارم، کلماتم کم آوردند! از وصف عشق تو و مرکب روان‌نویس عشق‌مان، بر کاغذ آرزوهای زیبای‌مان رنگ پس داد؛ ولی نتوانست از زیبایی تجربه کردن عشق‌مان به یکدیگر بگوید.
ملکه بهاری‌ام! عشق هم‌‌چون دم مسیحا و خون تازه بر کالبد، مومیایی هفت هزار ساله است که نیرو می‌بخشد و مومیتی را زنده می‌کند.
عشق بخشیدن زندگی و نور بر دل سنگی و سفت و شوره‌زارم، مزرعه قلبم بود.
عشق و دلدادگی به تو، همچون شهاب سنگی بود که تمام اعتقادات پوچ و خدا ناباورانه‌‌ی من را نابود کرد.
آری، تو بودی که من را با خدایم آشتی داد. مگر می‌شود نقاشی چهره‌ات را دید و به این باور نرسید که نقاش این چهره، خدایی بزرگ است؟ تو و زیبایی بی‌نظیرت ثابت کردید خدای عاشقان، بسیار مهربان و هنرمند است.

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت ششم

مگر می‌شود تو را دید عاشق خودت و خدایت نشد؟! مگر می‌شود خدایی که تو را هم‌‌چون الهه عشق یونان قدیم، ونوس افسانه‌ای آفریده را نپرستید؟ نه، نمی‌شود!
از خدایت ممنونم که تو را آفرید!
یارم، قلبم در گذر زمان و ثانیه‌ها خاک گرفته و باران‌های زمانه زنگار بر دلم نشانده است. زنگارهایش را بزدای که قلب مرا از تپش انداخته‌اند.
آری، زنگارهایش را پاک کن، کار سختی لازم نیست انجام بدهی. فقط به دم عشقت سازگارش کن!
گل رز سرخ باغ بهشت را تقدیمت می کنم تا قلبم را با عشقت بزدایی از زنگارها و الفبای عشق و دلدادگی را به قلبم بیاموزی.
الفبای عشق و دلدادگی را فقط صدایت می‌تواند در گوشم زمزمه کند و یادم بدهد که عشق و دلدادگی‌ام چیست!
این حس که بدجوری دلم را زیر و رو کرده و زلزله صدهزار ریشتری در دلم به راه انداخته است، چیست؟ زلزله‌ای بس ویران‌‌گر و بزرگ که شهر قلبم را رو به نابودی کشاند!

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت هفتم
آخ که چه زیباست، شهر قلبم به دست تو نابود شود. آری، بسیار زیباست، یارای من! چشم‌هایت و زیبای بی‌‌دلیلت شدیداً دلم را می‌لرزاند. به شدت شهر دلم را زیر رو کرد.
راستی عشق جان! یادت می‌آید، در آن غروب زیبا و دل‌‌انگیز بهار در کنار درخت‌های بهار نارنج و گیلاس و چهچهه چلچله‌های روی شاخه‌ها، عهد بستیم کنار هم بمانیم و پایبند به عشقی پایدار و ابدی باشیم؟‌ تاجی الماس نشان از شکوفه‌های گل‌های زیبا و عطر آگین بهار نارنج و شکوفه‌های صورتی‌‌فام و بی‌نظیر درخت‌های گیلاس را بر موهایت نشاندم تا هم‌‌چون حوری‌‌ها بهشتی شوی!
دلبر! عطر لبخندت و عطر شکوفه‌های بهار نارنج و نگاره وحشی چشم‌هایت، قطعات پازل دیوانگی‌‌ام بود! دیوانگی چه خوب است که تا ابد ادامه دارد! دلبر، هنوز پس از سال‌ها حس می‌کنم، بوی همان روزها هنوز به مشامم می‌رسد.
پس از سال‌ها هنوز حس می‌کنم کاش زمان همان‌جا ایستاده بود، کاش و ای‌‌کاش! همان‌جا زمان می‌ایستاد تا نظاره‌گر دیوانگی‌ام باشد، تا نظاره‌گر باشد که پروانه می‌شوم و دیوانه‌وار به دور تو و چشم‌های تو می‌گردم. تو شمع می‌شوی و من پروانه تو می‌شوم، می‌سوزم و خاکستر می‌شوم از عشقی که به تو دارم!
دلبر !کوی به کوی و منزل به منزل، پروانه‌وار و مجنون‌وار آواره عشق تو گشتم و هم‍‍چون دیوانگان، هر گل روییده کنار دیوار‌های کوچه باغ‌های، باغ دلگشا را می‌بوییدم؛ اما عطر گل‌های سرخ عشقت را هیچ کجا مشامم را نوازشگر نبود.
آن‌‌قدر گل‌ها را بوییدم تا دگر گل‌ها جان گرفتند و لب گشودند به سخن و نشان از عشق تو دادند تا به کوی تو رسیدم. به کویت رسیدم و از بوی عشقت، از خود بی‌‌‌خود گشتم و سرگشته و حیران شدم!
مجنون بودم و مجنون‌تر گشتم.

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت هشتم
مجنونت در کوی تو ماند و مجنونت به سر کوی تو نشست تا فراق و دوری پایان گیرد و وقت شرین تو از عسل و هم‌‌چون حلوای قند خراسان فرار رسد.
نسیم معطر به بوی گل‌های رازقی عشقت نوازش‌‌گر صورتش بود.
شیرین رویایی من! از درد دل تنگی‌ات سینه‌ام به تنگ آمده و بسی فشرده شده بود! خدایم می‌داند که این مجنون دیوانه تا چه حد دلتنگ توست! تا چه حد درد دلتنگی ملکه زیبای بهار او را آزار می‌دهد و غمگین می‌کند که در کنار تو نیست.
وقتی کنار دریا می‌نشینم و به ورای نیلگون و آبی و عمیقش می‌نگرم، چیزی جز صورت زیبا و اساطیری و فریبایت نمی‌بینم و چیزی جز نغمه مرغان دریایی، سوار بر امواج آرام دریا که دعوت به صبوری‌‌ام می‌کنند، در گوشم طنین‌‌انداز نمی‌گردد.
هر چه می‌خواهم نگاره‌ای بر تن ماسه‌ای و پاک ساحل دریا رسم کنم، چیزی به جز نام تو بر قلمم نمی‌آید.
آری! نام تو با قالبی از یک قلب که نشان طلایی عشق‌مان است و دلم نمی‌خواهد در کنارش تیری را که قلب را سوراخ می‌کند، بکشم.
انگار انگشت‌هایم هم باور دارند که تو مال منی، شاهدخت زیبا رویم! دلم برایت بسیار تنگ است.
لحظه به لحظه، ثانیه شماری و عقربه‌های ساعت ثانیه‌ها را برای رسیدن و وصال به تو رد می‌کنم.

 

[شاهزاده آبی مرداد]

پارت نهم

ساعت می‌گذرد و پیش می‌رود؛ ولی چالش‌ها بسیارند. کو راه‌های تاریک و مخوف؟ تندبادهای سهمگین و پیل‌‌افکن و گردبادهایی از شن‌های صحرایی و تل ماسه‌های از جنس فنا و پلیدی بر سر راهمان هستند. سربازهایی از طرف ابلیس اهریمنی، از جنس آدمی با سری روباه‌‌گونه و مکار، بر بالای بلندی‌های گذرگاه‌ها حاضرند تا متوسل به دنیای پوچ دژخیمان اهریمنی شوند تا ما را با هم‌‌دیگر نبینند و بینمان جدایی افکنند!
یارم! خوش‌بختی‌مان شکستن شیشه عمر پلید و ناپاک آن‌ها است که اگر من و تو در کنار هم خوش‌بخت شویم، شیشه عمرشان شکسته می‌شود و هم‌‌چون سرورشان اهریمن پلید دود می‌شوند و به فراسوی ابدیتی پایدار می‌روند. خوش‌بختی‌مان برای‌شان غل و زنجیری آتشین از جنس آهن گداخته و مذاب است که به دور بدن نحس و پلیدشان پیچیده می‌شود و در قعر جهنم آن‌ها را تا ابد زندانی می‌کند‌. بیا تا برای خوش‌بختی‌مان حال که در ابتدای راه خوش‌بختی و ساختن بهشتی به اندازه رویاهای‌‌مان هستیم، دست به دست یک‌‌دیگر بدهیم و با تنپوش و زره‌ای پولادین، از جنس علاقه آب‌‌دیده به مهرورزی و شمشیری از جنس عشق بر دست‌مان گیریم و به جنگ اهریمنان کارکشته بر سر راه برویم!
این را بدان ای شاهدخت عاشقم! هر چه‌‌قدر که چالش‌های این انسان‌های اهریمنی با تنی انسان‌‌گونه و مغزی روباه پر شده از مکر و حیله بر سر راهمان قرار گیرند، من و تو در کنار هم و چشم در چشم و شانه به شانه قوی‌تر می‌شویم و زره و شمشیرمان آب‌‌دیده‌تر از عشق ابدی‌‌مان می‌شود و تشنه‌تر برای در کنار هم بودن و لذت بردن، از روز‌های خوبمان در کنار هم می‌جنگیم.