انتشاریافته دلنوشته تنهایم نگذار|گل سرخ

جلد اثر
نام دلنوشته: تنهایم نگذار

نام نویسنده: گل سرخ

《مقدمه》

من در این دنیا تنهای تنها ماندم؛ بدون این‌که کسی وجودم رو حس کنه، این‌ور و اون‌ور میرم، شاید دیگه براشون بی‌ارزش شدم.

 

[Awrezoo]

بغض‌های سنگین، حق من نبود!
دلیل اشک‌های بی‌کرانم، فقط و فقط عشق قلابی تو بود!

 

[Awrezoo]

دلیل اشک‌های بی‌کرانم، فقط و فقط عشق قلابی تو بود!

نگاهت دل من را آشفته می‌کرد، چه بِرسد به سنگ!

 

[Awrezoo]

مفهوم من یعنی:
یک دل پر از اَشک و بغض...
نیست مرا پنهان، میان این غم و غصه!

 

[Awrezoo]

قابل توجه اونی که تنهام گذاشت و رفت.
بدون حال دلم از همیشه بهتره!

قابل توجه خیلی‌‌ها!
من همونی‌ام که خیلی‌‌ها تصورش هم نمی‌کردن.

 

[Awrezoo]

تو بی‌من، هیچ هستی.
نه من بی‌تو!
به قول خیلی‌‌‌ها، به اندازه کله‌‌‌ء مورچه هم برای من اهمیت نداری.

 

[Awrezoo]

ذره، ذره وجودم رو گرفتی، ولی من کل وجودت رو گرفتم.

ای‌کاش!
ترحم دیگران هیچ وقت شامل حالم نبود.

 

[Awrezoo]

جانانم بیا و من را از میان
این ترحم‌ها نجات بده.
دلم از این بی‌رحمی بعضی‌‌ها، که بدون توجه به دل معصوم خیلی‌ ها از روشون رد می‌شن، می‌گیره.

 

[Awrezoo]

بعضی‌‌ها میان تو پروف هاشون می‌نویسند من عشق نیمه‌‌راه نیستم؛ بعد همون دختر یا پسر، هنوز نذاشتن نیم‌ساعت بگذره فرد و توی خلسه ول می‌کنن و میرن.

 

[Awrezoo]

بیهوده رو قلبم راه نرو، چون درش خیلی وقته قفله و فقط برای خودم باز هستش.

 

[Awrezoo]

قلبم خیلی وقته دیگه از کار افتاده و نمی‌زنه.
پس من هیچ فرقی با مرده متحرک ندارم.