شعر اشعار مهدی شهسواری

[خآنومِاَلف؛]

یک عاشق دیوانه ز تیمارستان
نزدیکِ حصارِ پنجره چون زندان

باغی به بزرگیِ ارم را می دید
با سبزه و گل، دار و درخت و بستان

آرام به روی منظره پچ پچ کرد
با صوت خفیفِ حنجره پچ پچ کرد

از درد و دلش برای دلدار سرود
شعری که به سانِ خاطره پچ پچ کرد

او دکلمه ای شبیه عصیان میخواند
با شورش و دلشورهٔ طوفان میخواند

وقتی که خزان ز حسِ او عاصی شد
با ضربه ی رگبارِ بهاران میخواند

از سینه ی او چنان درآمد فریاد
از عشق،، هزار و صد هزاران بیداد

جان میطلبید،، در غمش بگذارد
جان داده و شد در آخرش یک آزاد

#مهدی_شهسواری