فرهنگ فرهنگ مردم اروگوئه

[CANDY]

فرهنگ اروگوئه در ذات خود ناهمگون است؛ زیرا اروگوئه از جملهٔ کشورهایی است که مردمانش دارای ریشه های چندفرهنگی اند. اروگوئه دارای میراثی ارزشمند از سنّت های هنری و ادبی، به ویژه به نسبت اندازهٔ کوچک خود است. حضور فاتحان متناوب اسپانیایی و پرتغالی، و مهاجران ناهمگون ایتالیایی، آلمانی، سوئیسی، روس، یهودی، ارمنی و غیره، منجر به پدید آمدن سنّت هایی شده که این جمعیت متنوع را با مردم بومی یا ساکنان «چاروآ» (Charrúa) یکپارچه ساخته است. در اروگوئه خرابه ها و قلعه هایی با قدمت چندین قرن وجود دارد که متعلق به دوران استعمار بوده اند. شهرهای اروگوئه میراث معماری ارزشمندی را دربردارند، و شماری از نویسندگان و هنرمندان و موسیقی دانان را در خود پرورش داده اند. «کارناوال» و «کاندومبه» مهم ترین نمونه های تأثیر فرهنگ آفریقایی از طریق بردگان، در کنار تأثیر باورهای دینی اومباندایی هستند. سنّت های گوآرانی در نوشیدنی ملی «ماته» مشاهده می شود. موسیقی محلی و محبوب اروگوئه نه تنها در ریشه های گائوچویی، بلکه در تانگو نیز با آرژانتین اشتراک دارد.

غذای اروگوئه​

• آسادو: سنت ملی، کباب انواع گوشت و نوعی سوسیس (چوریزوس) که همراه با شـ×ر×ا×ب قرمز با گیرایی بالا سرو می شود.
• دولس دلچه: خوراکی شیرین تهیه شده از شیر و شکر
• پاسکوالینا: پای اسفناج که معمولاً حاوی تخم مرغ و پیاز است.
• میت (mate): چای تهیه شده از یربا (Yerba) که از کدوی میت استخراج شده و آنرا با بومبیلا (نی آهنین) به آرامی می خورند.
• امپاناداس: پای کوچک که با گوشت، زیتون، تخم مرغ و هویج پر شده است.
• مارتین طیرو: یک برش پنیر و یک برش نان شیرینی به دانه (دولسه د مصبریلو).
• سس کاروسو: سسی برای سرو کردن پاستا که از خامه، رب گوجه فرنگی، پیاز، ژامبون و قارچ تهیه شده است.
• ساندویچ چیویتو: ساندویچ حاوی گوشت گاو، گوجه فرنگی، پنیر و فلفل.

دین و زبان مردم اروگوئه​

اروگوئه سکولارترین کشور آمریکای جنوبی است. این کشور دارای هیچ دین رسمی ای نیست و کلیسا و دولت از هم جدا هستند. آزادی مذهبی تضمین شده است. در حدود ۶۶ درصد از مردم اروگوئه کاتولیک رومی هستند. اکثر مردم اروگوئه نوزادان خود را غسل تعمید می دهند و در کلیسا ازدواج می کنند؛ اما در مواقع دیگر، کمتر به کلیسا می روند. یک جامعهٔ کوچک یهودی در مونته ویدئو وجود دارد (در حدود یک درصد از جمعیت) و نیز چند گروه پروتستان (در حدود ۲ درصد از جمعیت). ماکومبا و اومباندا، ادیانی با ریشهٔ آفریقایی-برزیلی، در حال حاضر سریع ترین رشد ادیان را در اروگوئه دارند. چند سازمان تبلیغ مسیحیت نیز در اروگوئه وجود دارد.

اسپانیایی زبان رسمی اروگوئه است و تقریباً همهٔ مردم به همین زبان صحبت می کنند. زبان انگلیسی در دنیای کسب و کار، متداول است؛ هرچند یک زبان اقلیت به شمار می رود؛ همچنان که زبان های فرانسوی و ایتالیایی اینگونه اند. زبان های دیگر، شامل پرتغالی و پورتونیول (ترکیبی از زبان های اسپانیایی و پرتغالی) است، که هر دو در مناطق شمالی کشور در نزدیکی مرز برزیل مورد استفاده اند.