شعر [~ دل نـوشتـه هـای کوچـــه پـشـتـی ~]

[.Dadmehr.]

از تــو
شبــی جا مانـده
در منـــــــــــــ
که صبـح نخواهد شد

 

[.Dadmehr.]

حقـــ ُ النــــاس همیشــهـ پـــول نیستـــــ ،
گـــاهــی دلــــ استـــــ
دلــی کــه بــایــد میـدادی و نـــدادی

 

[.Dadmehr.]

بازیه قشنگی بود اما قشنگ بازی نکردیم
قبول کن
هر دوی ما باختیم
من همه را به تو فروختم و تو مرا به هیچ...

 

[.Dadmehr.]

ما از همان کودکی بازیچه ی دست روزگار شدیم
وگرنه کدام روباهی پنیر می خورد

 

[.Dadmehr.]

حرفی تازه تر بگو
با من که در کهنگی این روزگار
بالا و پایین می روم
و ذرات زندگی ام،
در لحظه های بی هراس حل می شوند
بر فراز امروز بایست
و سکوت شب را، با ستاره هاشور بزن
از ماه بگو
من، کویرِ سخن های ناشنیده ام

 

[.Dadmehr.]

دشت سینه ام
حاصلخیز ترین رستنگاه عشق است
کافیست دوستت دارمی اتفاقی از دهانت بیفتد

 

[.Dadmehr.]

سرنوشت براي هركسي چيزي نوشت
نوبت به ما كه رسيد قلم افتاد
ديگه هيچي ننوشت
خط تيره گذاشت و گفت:
تو باش اسير سرنوشت

 

[.Dadmehr.]

بــیا با پنجه راه برویم
روی تن این دنــیا
بگذار خواب بماند
و نفهمد که از قانونش گریخته ایم
و
دل باختــه ایم

 

[.Dadmehr.]

پـــــــــرواز کرد عاقــــبت
ماهی ای که شوری دریا هم،
برای نمک گیر کردنش
کــــافی نبود

 

[.Dadmehr.]

سردش بود ،
دلم را برایش سوزاندم
گرمش که شد،
با خاکسترش "نوشت"
خداحافظ