شعر [~ دل نـوشتـه هـای کوچـــه پـشـتـی ~]

[.Dadmehr.]

دلــ ـــــم کــه میگیرد…
به خودم وعــــــده های روز خوب را میدهـــــم
از همــــان وعده های خوبــی که:
سالهــــــاست به امیـــــد رسیدنشان
تقویــ ــم را خط خطی میکنم


:​

 

[.Dadmehr.]

بازی بدی را شروع کردیم
من باختم دلمــ را
تو همچنان دلــ می بری

 

[.Dadmehr.]

و من زندگی را
همین گونه دوست دارم
با حسرت هایش
که بسیار
شبیه تو اند

 

[.Dadmehr.]

تلـــخ تـــرین قسمـــت زنـدگــی
اونجـــاســت کـــه آدم بــه خـــودش میگـــه :
چـــی فکـــر میکــردیــــم و چــــی شــــد

 

[.Dadmehr.]

خاطــــــره
یعنی :
یک سکوت غیرمنتظره
میان خنده های بلند

 

[.Dadmehr.]

کبریتـهایـــ سـوخــــته هـمـ ،
روزیـــــ درختــــــهای شـــادابی بـوده انـــد
مثــــل مـــــــا ،
که روزگــــــــاری می خنـدیدیـم
قبـل از اینـــــکه عشــــق روشنــــمان کنـد

 

[.Dadmehr.]

هر بار که می خواهم به سمـتـت بیایم
یادم می افتد ”دلـتـنـگی”
هرگز بهانه خوبی برای تکرار یک “اشتباه” نیست

 

[.Dadmehr.]

پــــای رفتــه را میتــوان برگــرداند
امـــا
دل رفــته راهـــــرگــز

 

[.Dadmehr.]

ایـن رسـم روزگـار اسـت
کافیست کمی :
ساده باشی
دوست داشته باشی
بـبـخـشـی
تـا از رویــت رد شـونـد

 

[.Dadmehr.]

مقصد
مال ِ شهر ِ قصّه ی ِ بچّگی ها ست
دنیای ِ آدم بزرگ ها
فقط جادّه دارد