شعر [~ دل نـوشتـه هـای کوچـــه پـشـتـی ~]

[.Dadmehr.]

انـــــدوه من که از حـــــد بگذره ,جاشو مي ده , به يه بـــــي عــتـــنـــايــــي مزمن
ديگه مهم نيست : بـــــودن يا نــــبودن
دوســــت داشتن يا نــــداشتن
نذار به اين حد برسم

 

[.Dadmehr.]

شاید آرام تــر می شدم
فقــط و فقـــط…
اگر می فهمیدی ،
حرفهایم به همین راحتــــی که می خوانی
نوشته نشده اند

 

[.Dadmehr.]

با موجودات عجیبی زندگی می کنیم ؛
موجوداتی که تنها با بی محـــلی" آدم" میشوند

 

[.Dadmehr.]

وقتی"دلـــــت" یک جا گیرمیکند
.تمام "زندگی ات" نخ کش میشود

 

[.Dadmehr.]

تو رفتی
من ماندم با تمام خاطره هایت
خاطرات تلخی که قِـصّه شیرین زندگیم را به پای غُـصه ای تلخ نشاند
و زمین گیرشد شیطنت هایم و دنیایم مُـــرد
من که رفتم
توماندی و تمام خوشی دنیایت

 

[.Dadmehr.]

توی ایـن چـنـد سالِ عمـرم یه چـیز ُ خـ ـوب فهمیـدم ؛
گـُذر ِ زَمـان هیچ چیز ُ حـَل نمیکنه . . .
ماست مالـ ـی میکُـنه

 

[.Dadmehr.]

گاهی لحظه های سکوت
پرهیاهو ترین دقایق زندگی هستند
مملو از آنـچه می خواهیم
بگوییم ولی نمی توانیم بگوییم

 

[.Dadmehr.]

دردناک ترین بخش ماجرا این جا بود
که ما تا بلندترین پرتگاه ها رفتیم
و کسی نگرانمان نشد
شاید آنقدر گفتیم خوبیم که باور کردند

 

[.Dadmehr.]

شازده کوچولو می گفت
گل من گاهی بد اخلاقو کم حوصله و مغرور بود
اما ماندنی بود

 

[.Dadmehr.]

میگفتند:
سختی ها نمک زندگــــــی است
امّا چرا کسی نفهمید
"نمــــــک" برای من که خاطراتم زخمی است
شور نیست
مزه "درد" میدهد