در دست اقدام دلنوشته نفس‌های شقایق | so why?

نام: نفس‌های شقایق
نویسنده: so why?
ژانر: عاشقانه
مقدمه:
و تو در منی
و این تو بودن من...
آه! انگار هیچ‌کس هرگز
شبیه تو ان‌قدر مرا خوب بلد
نخواهد شد!​

 

[so why?]

نبودت مانند غروب جمعه
دلگیر است.
و منِ دلگیر هر بار، با هر دم،
یادت را نفس می‌کشم...

 

[so why?]

تو چرا ان‌قدر آرامی؟
بی‌حضور کنارم می‌نشینی؛
اما باز از هر کسی برایم
پر حضورتری... .
محبوب‌تری، مهربان‌تری، عاشق‌تری و
وجودت مانند پروانه‌ای وجودم را در اسارت می‌گیرد.
تو چرا ان‌قدر زیبایی؟
هربار که نگاهت می‌کنم باورم نمی‌شود تو برای منی،
منِ منفور را دوست داری و انگار هیچ‌وقت هیچ‌کس
مانند تو نمی‌تواند انقدر مرا دوست داشته باشد.
بی‌هیچ کلمه‌ای دوستم بدارد و بی‌هیچ چشم‌داشتی از من
عاشقم باشد... .
دنیا به تو نیاز دارد، ای کاش می‌شد عطرت را در هر کوچه‌ای
معطر کرد که شاید از تو عاشقی یادبگیرند.

 

[so why?]

آهسته می‌آیی، آهسته‌‌تر از باران صبحگاهی.
طلوع بی‌دریغ چشمانم را که می‌بینی!
غروب آن شور و شوق دیشب است.
تنت مانند شعله‌ست و من در مقابلت جنگلی سبز.
گر می‌گیرد و می‌سوزد هرچیزی در برابر تو
و من در میان این شعله‌ها گرم و آشفته دوستت می‌دارم.
مانند کودکی در آغوش مادر.
پرنده‌ای رها شده از قفس.
و تمام خوبی‌های بی‌معنی کوچک معنادار!

 

[so why?]

چشمانت با من سخن می‌گویند
و چشمان من با تو
تو رفتی در وجودم بی‌شک
همه می‌گویند که من چقدر به مانند تو می‌مانم... .

 

[so why?]

برای حس خندیدن گل
باید بویید آن را.
برای حس خندیدن من،
باید بوسید تو را... .

 

[so why?]

تو را باید نقاشی کرد.

هرچه نگاهت می‌کنم بیشتر غرق می‌شوم.
هرچه می‌بویمت بیشتر شیدا می‌شوم.
هرچه حرف می‌زنی بیشتر نسبت به تمام خواننده‌هایی که تابه‌حال
زمزمه‌شان بیخ گوشم بوده زده می‌شوم.
هرچه بیشتر می‌خندی بیشتر می‌فهمم که دلم می‌ریزد و از هم می‌پاشد.
من هرکاری که تو کنی را دوست می‌دارم!
حتی اگر دلم را بشکنی و من را رها کنی.
من هرکاری که تو کنی را حتی برای هزارمین‌بار، باز احساس می‌کنم اولین‌بار است.
در پس زمینۀ پشت سرم، تو تنها برای منی و گاهی حتی من نیز محو می‌شوم!

من بی‌مهابا دوستت دارم، ببخش اما
معنی اش را نمی‌دانم...