در دست اقدام دلنوشته غمی در پیچش زلف | اثر گروهی نویسندگان رمانیک

به نام خالق هستی

دلنوشته: غمی در پیچش زلف

ژانر: تراژدی، عاشقانه

نویسندگان:
اسرا(ژیکان)-ققنوس-فاطمه-فاطمه سبلانی(ناحله) - شرقی‌ِ‌غمگین-پریسا- ملودی-محیا-دلارام

مقدمه:
عشق سه کلمه است با هزاران کلمه‌ی نهفته. عشق خودش سر می‌رسد و آغاز مشخصی ندارد. گاه در گوشه‌ای، در خلوتی، در مکانی، برای لبخندی، برای چشم‌هایی، برای تار مویی، دل می‌لرزد. بی‌آن که به عشق یک طرفه فکر کند؛ بی‌آن که به پایانش فکر کند. و می‌شود سر آغاز عشق یک طرفه، سر آغاز نخی که انتهایی ندارد. سر آغاز تلخی‌ها و بغض. باعث می‌شود همیشه چشم‌هایش خیس باشد. و ذهنش را فقط برای یک نفر محدود کند!
احساس می‌کند تنهاتر از همیشه هست، دیگر نمی‌تواند به خوبی لبخند بزند. دردش درمانی ندارد، داروی خاصی ندارد. دیگر قلبش برای اولین بار لرزیده است و اشتباهی عاشق شده است.
#اسرا(ژیکان)​

 

[Romanik Bot]

سلام خدمت شما دلنویس عزیز

متشکریم از شما بابت انتخاب انجمن رمانیک برای نگارش آثار ارزشمندتان

خواهشمندیم قبل از شروع دلنوشته‌ی خود، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه کنید.
قوانین ایجاد دلنوشته

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
درخواست جلد برای دلنوشته

آموزش درخواست جلد رو در لینک زیر مشاهده کنید:

آموزش درخواست جلد برای دلنوشته​

پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
درخواست نقد و بررسی دلنوشته

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
تاپیک اعلام پایان تایپ

شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.
درخواست رصد برای دلنوشته ​

بعد از اتمام رصد، مدیران هر تالار تاپیک‌های مربوطه رو ایجاد و نظر شما رو در پایان میپرسند و نیازی به ایجاد تاپیک‌های مختلف تا بر روی سایت رفتن اثر نمی‌باشد.

در صورت علاقمندی به صوتی شدن اثر خودتان، در لینک زیر درخواست صوتی شدن دهید.
درخواست صوتی شدن دلنوشته

آموزش و قوانین درخواست صوتی شدن رو در لینک زیر مشاهده کنید:
آموزش و قوانین صوتی شدن

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
درخواست انتقال یا خروج از متروکه

|متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!

| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |​

 

[IM AIDEN]

گاه هم عشق از تنفر و نفرت به سر می‌رسد. از تلخی‌ها، ولی پایان شیرینی دارد. بحث این جداست ولی عاشقی یک طرفه خطاست!
ولی چه حیف که دل زبان نفهم هست و هیچ چیز را نمی‌داند. تمام رویای خود را با یار می‌سازد. و غرق در عاشقی داستان‌ها، افسانه‌ها، فیلم‌ها، می‌شود. بی‌آن که به این بی‌اندیشد که در واقعیت زندگی می‌کند نه در رویا. در رویا خود را سپری می‌کند و نصف عمر خود را همان طور می‌گذارند. قصد ندارد در واقعیت زندگی کند. عاشق شده است و کر و کور؛ نمی‌شنود که مغزش می‌گوید دست از فکر کردن به او بردارد و زندگی کند فقط صدای قلبش را می‌شنود. قلبی که رفته‌رفته بیشتر برای یار بی‌وفا می‌تپد.
عشق افسانه‌ها رسیدن به هم بود ولی در واقعیت نرسیدن به هم هست!
#اسرا(ژیکان)

 

[IM AIDEN]

می‌دانید، در این عاشق‌ شدن‌ها و نرسیدن‌ها هم هیچ تقصیر‌کاری وجود ندارد. یکدفعه عشق را می‌آورند می‌گذارند درون قلب آدم، و دیگر هیچ منطق و عقلی برای عاشق نمی‌ماند.
عشق در ظاهر فقط کلمه‌ای سه حرفی‌ست؛ ولی حتی بزرگ‌ترین دانشمندان جهان هم نمی‌توانند باطن این کلمه‌ی سه حرفی را توصیف کنند. عشق هم شیرین است، هم تلخ. هم راه شادی را به زندگی باز می‌کند و هم غم را. انگار که طلسم می‌شوی!
مثل اینکه پرده‌ای جلوی چشمانت نهاده و مجبورت کرده باشند تا بی‌قید و شرط عشق بورزی؛ تا به جای خودت دیگری را در اولویت قرار دهی‌...
#ملودی

 

[IM AIDEN]

اگر بپرسند بزرگ‌ترین غم دنیا چیست، می‌گویم غمی که در از دست دادن نهفته؛ غمی که در نرسیدن به عشقی آتشین است
این غم را حتی می‌توان از چشم‌ها خواند. وقتی تنها خاطره‌ای که از عاشقی داری زل زدن و غرق شدن در پیچ‌های زلفی باشد، این بزرگ‌ترین غم تو خواهد بود. غمی بی‌پایان و حل‌نشدنی. غمی که در خواستن و نرسیدن باشد.
#ملودی

 

[IM AIDEN]

سخت است کسی را شاه مُلک خویش تصور کنی و در آخر چیزی جز حسرت و تباهی نسیبت نشود.
راستش داستان عشق یک طرفه از تعبیر من این است که، انگار یک رنده بر داشته‌ای به‌جون قلب و روحت افتاده‌ای همان‌قدر عذاب آور و غیر قابل تصور.
عشق همه را در بر می‌گیرد برای بعضی‌ها به‌خواسته‌ی خودشان برای برخی هم ناغافل سر می‌رسد، همه درد فراق را می‌چشند همه برای معشوقشان دفاع می‌کنند و از روح و قلب خود مایه می‌گذارند، اما تلخ‌ترین قسمت این ماجرا این است که برای اکثر افراد بی‌فایده است این دست پا زدن،این‌ توهم عشق دوطرفه و زندگی رویایی.
#ققنوس

 

[IM AIDEN]

این که میخواهی به هر نحوی به دستش بیاوری اما به دست نمی‌آید سخت است.
به همه مشکوک می‌شویم کائنات را در صدر شک هایمان قرار می‌دهیم، بعد ها کم کم دست به دامان خدا می‌شویم.
اما یک درصد هم فکر نمی‌کنیم که آیا طرف مقابل هم مثل من این‌قدر مشتاق رسیدن است؟
درست است خیلی دیر اما آخرش با خیانت، با دروغ و نیرنگ، با جفا به ما می‌فهماند که خودش نخواسته، خودش آن‌سوی پل بوده و قصد قدم برداشتن را نداشته، و این جاست که درد دارد او نمی‌خواهد پس آرزوهایم چه؟
آن‌زندگی رویایی تصوراتم چه؟
همه خیال باطل بود؟
اصلا این حرف های عاشقانه را کنار بگذاریم.
پس آن ادعای عاشقی او چه شد؟
آن همه حرف و دم زدن از عاشقی و جان نثاری کردنش برایم کو؟
همه‌اش باد هوا بود، طبل توخالی بود، جفاکار و اهل نیرنگ بود و من چقدر ساده به او دل‌بسته بودم.
#ققنوس

 

[IM AIDEN]

عشق، دست سرنوشت انسان را به زور واصل می‌گرداند و این ممکن است به شادی یا که غم ختم شود. راستش عشق کلمه‌ای است که قدرتش در سه حرف گنجانده نمی‌شود، بسیار بسیار فراتر از این‌هاست.
مفهوم عشق را تنها عشاق با روح‌شان لمس می‌کنند و با ماهیچۀ تپنده خود، آن را در آغوش می‌کشند. برای برخی‌ها عشق مقدس و هدفی والاست؛ اما برای آنهایی که خنجری از احساس یک‌طرفه بر قلب‌شان زخم انداخته و فراق امان‌شان را بریده، چیزی جز سیاهی نیست.
دوری و دلتنگی که ناشی از دوست داشتن باشد، چنان دردناک است که گویی خودت مرگ را به چشم می‌بینی، تو را در آغوش می‌کشد و سیاهی‌اش در بند بند وجودت نفوذ کرده و ریشۀ عمرت را خشک می‌کند. جدایی عاشق را ذره ذره می‌کشد و می‌داند این احساس شیره روحش را بیرون می‌کشد؛ ولیکن دست کشیدن از آن از محال‌ترین هاست.
#محیا

 

[IM AIDEN]

مردم زمانی که دل‌شان برای دیگری می‌لرزد و جوانه عشق در قلب‌شان کاشته می‌شود، نمی‌دانند ممکن است خورشید عشق به‌جای وصال با ماه، در ناکجا آباد موعود، از سر ترحم و بی‌پناهی، روی بی‌قرار فراق را ببوسد و این آنها باشند که محکوم به تحمل روحی مغموم ناشی از دوست داشته نشدن، بشوند.
عاشق، همه‌چیز خود را با او تصور می‌کند. رویاهایش رویای اوست و آرزو‌هایش هم برای او. روح و جسمش را دو دستی تقدیمش می‌کند؛ ولی پس زده شدن قلبش را می‌شکند و تماماً غم خونریزی می‌کند. آرزوهایی که در دلتنگی و فقدان محبت از سوی معشوق، با غم، تهوعی مشمئزکننده و رخوتی زجرآور تک‌تک‌شان را بالاآورده و مرگ‌شان را تحقیرآمیز و پُرحسرت، تنفس کرده بود.
عشق اگر هم تلخ باشد و هم شیرین، برای برخی‌ها سراسر تلخ است و آن‌ تلخی طوری دل‌شان را می‌زند که هزاران بار خواهان این می‌شوند که کاش احساسی نداشتند و با وجود عشقی کمر شکسته، هنوز هم قلب‌شان برای آنها و دلی که در زلف‌ یار گیر کرده بود، نتپد.
#محیا