انتشاریافته دلنوشته آرامِ جانم | M.E کاربر انجمن رمانیک

به نام تک نوازنده گیتار عشق
دلنوشته: آرام جانم
نویسنده: M.E
مقدمه:

آرام دل؟
می‌دانی خط به خط، کلمه به کلمه، حرف به حرف و واو به واوِ نوشته‌هایم
از اعماق قلبم بیرون می‌آیند؟
آرامم!
می‌دانی می‌خواهم بگویم دوستت دارم اما...
زبانم ناتوان است از بروز آنچه که در دل من است.​

 

[im tomoon]

چه خوب بود!
روز آشنایی‌مان را می‌گویم.
دلبرکم...
یادش به خیر!
همان روزها بود؟ یا روزهای بعدش بود؟
افتادنِ مهرت به دلم را می‌گویم؛ آرامِ دلم!​

 

[im tomoon]

آرام دلم؟
برای اولین بار؛ درد و دل کردنم پیشت را یادت است؟
از همون روز بود که به تو گفتم آرومِ دلم!
نه؟
آخه... آخه آرومم کردی با حرف‌هات!​

 

[im tomoon]

اما امشب...
جوری دیگر برایت قانون نوشته‌ام!
قانون هایم را که یادت است؟
قانون یک؟
قانون دو؟
قانون سه؟
امشب اما...
قانون چهار:
نبیند چشمانت به جز چشمانم، چشمان کسی را!​

 

[im tomoon]

آرام جانم؟
دارد کسی حالت چشمان تو را؟
دارد کسی آن صورت جذاب تو را؟
دلبری می‌کنی! با آن نگاه خاصت،
با آن شیرین زبانی‌هایت...!
به قول شاعر‌:
دلبری در روز روشن؟!


​

 

[im tomoon]

خواهرم؟
می‌مانی برایم که؟
آخه جز تو چه‌کسی می‌تواند بدون حرف زدن من را بفهمد؟
تو... تمامِ من را می‌دانی!​

 

[im tomoon]

آرام دل؛
نگران نیستم که دیگر کسی من را نمی‌خواهد...!
آخر نیم نگاهِ تو می‌ارزد به هزاران نگاه‌های آن‌ها!​

 

[im tomoon]

آرام دل؟
هیچی هیچی...
فقط می‌خواهم بگویم...
داشتنِ تو چیزی است که من...
به خاطر آن زندگی می‌کنم!​

 

[im tomoon]

دلبر؟ مگر می‌شود تو بیایی و من قربان صدقه قد و بالایت نروم؟
مگر می‌شود تو مرا صدا کنی و من جانم‌هایم را فدایت نکنم؟​

 

[im tomoon]

می‌خواهم کلی برایت بگویم!
تمامِ حرف من خلاصه می‌شود در...
دوستت دارم!​