رمانیک | نویسندگی آنلاین و انتشارات مجازی

سه دلیل ناامیدی از نویسندگی

ناامیدی از نوشتن بدک هم نیست. تصور کنید اگر میلیون‌ها شیفتۀ نویسندگی ناامید نمی‌شدند و بر حجم نوشتجات عالم می‌افزودند الآن چه اوضاع پریشان‌تری داشتیم!

فکر می‌کنم ما به سه دلیل عمده قید نوشتن و نویسندگی را می‌زنیم و به عبارتی به مرحلۀ رهایی‌بخش(!) «گور پدر نویسندگی» می‌رسیم

 

ناامیدی به دلیل ترس، اهمال‌کاری یا کمال‌گرایی

در این مرحله ننویسندۀ ناکام پیش آن‌که چیزی بنویسد، قید نوشتن را می‌زند. با مدت‌ها پرسه‌زدن، طفره‌رفتن و هراس از کاغذ سفید بالاخره به این نتیجه می‌رسد که نوشتن کار او نیست.

ننویسندۀ ما ممکن است بی‌استعدادی، کمبود زمان، عدم آموزش کافی یا هر بهانۀ دیگری را هم تا پایان عمر نشخوار کند.

چارۀ کار متوسل شدن به ریزعادت‌هاست؛ یعنی شروع کار با گام کوچکی که شاید به طرز احمقانه‌ای بی‌اثر به نظر برسد.

بگذارید تکه‌ای از کتاب «هنر ظریف رهایی از دغدغه‌ها» را بریتان نقل کنم تا ناامید از دنیا نروید:

تیم فریس، نویسنده، داستانی نقل می‌کند که یک‌بار دربارۀ رمان‌نویسی شنیده بود.
این نویسنده بیش از هفتاد رمان نوشته بود و وقتی یکی ازش پرسیده بود چطور توانسته دائماً در حال نوشتن باشد و همچنان پراشتیاق و انگیزه بماند. او جواب داده بود که «دویست کلمۀ مزخرف در روز، فقط همین.»
ایده این بود که اگر خودش را وادار می‌کرد روزی دویست کلمۀ مزخرف بنویسد، بیشتر اوقات عمل نوشتن، محرکی برای او می‌شد و پیش از آن‌که بفهمد، هزاران کلمه نوشته بر روی کاغذ داشت.
لینک نمایه نویسنده موضوع: ara.pr.o.o
برای خواندن ادامه آموزش وارد لینک زیر شوید.

نظر دادن

اون پشت توی انجمن رمانیک کلی آدم فعال دنبال اهداف نویسندگیشون در حال فعالیت هستن!
!تو هم میتونی به جمعشون ملحق شی و بهترین خودت رو بسازی!