کتاب مامان و معنی زندگی اثر اروین د. یالوم، در سال 2000 منتشر شد. این کتاب شش داستان روان درمانی را که چهار مورد اول آنها کاملاً واقعی و براساس تجربیات شخصی نویسنده است، برای ما بازگو میکند.
دربارهی کتاب مامان و معنی زندگی
درست مانند کتاب هنگامی که نیچه گریست، یالوم در این کتاب هم بهطور غیر مستقیم، قصد دارد تاثیرِ شگرف اگزیستانسیال و درک ابعاد مختلف هستی انسان را بر روی درمان، در قالب داستان به خورد مخاطب بدهد. در کتاب “مامان و معنی زندگی” مرگ مسئلهی محوری است.
داستانهای کتاب مامان و معنی زندگی
بخشهایی از کتاب مامان و معنی زندگی
ولی تو متوجه نشدی، مامان. ما باید از هم جدا بشیم، نباید همدیگه رو به زنجیر بکشیم. انسان شدن اینجوریه.
در اصل هر آدمی تو دنیا تنهاست. این سخت است. ولی این جوریه دیگه و ما باید با این مسئله روبهرو بشیم.
نیچه گفته است ما نیازمند هنریم تا حقیقت هلاکمان نکند.
ما موجوداتی در جستوجوی معنا هستیم که باید با دردسر پرتاب شدن به دنیایی که خود ذاتا بیمعناست کنار بیاییم.
میدانم احساس خوبی نسبت به خونهات، پاهات و پوستت نداری. ولی اینها «تو» نیستند. اینها فقط چیزایی «دربارهی» تو هستند، نه «تو»ی اصلی و حقیقی. به اصل خودت نگاه کن. آنجا چه چیزی را میخواهی تغییر بدهی؟
بعضى افراد، سراسر زندگى را جنگى کینخواهانه میبینند که باید در آن پیروز شد.
من متقاعد شدهام که رویارویی صریح با موقعیت اگریستانسیال، ممکن است برای فرد ترس و دلهره به همراه آورد، ولی در نهایت شفابخش و پربار است.
اگر راهی به سوی بهترین باشد، همانا دیدن تمام و کمال بدترین است.
انسان بیش از آنکه از مرگ بهراسد از انزوای محضی که مرگ را همراهی میکند می ترسد. ما می کوشیم زندگی را دو نفری تجربه کنیم ولی هر یک از ما مجبوریم تنها بمیریم. کسی قادر نیست با ما یا به جای ما بمیرد، تصوری که یک انسان زنده از مردن دارد، به خود رها شدنی مطلق و بی چون و چراست.
بعضی از مردم انقدر از بدهی مرگ میترسند که وام زندگی را رد می کنند.
تنها حقیقت راستین؛ حقیقتی ست که خودمان کشفش کنیم.
یادگرفته ام آن هایی که بیش از بقیه از مرگ می ترسند کسانی هستند که با حجم زیادی از زندگی نزیسته به مرگ نزدیک می شوند. بهتر است از همه زندگی استفاده کنیم. برای مرگ چیزی جز تفاله باقی نگذاریم، هیچ چیز جز یک قلعه ی سوخته.
دربارهی نویسنده، اروین د. یالوم:
اروین یالوم پایهگذار الگوی روانشناسی هستیگرا یا اگزیستانسیال است. او نخستین روانشناسی است که توانسته با دانش گسترده در حوزهی روانشناسی و مطالعهی فلسفهی افرادی مانند ارسطو و سقراط، نگاه تازهای به علم روانشناسی و روانکاوی ایجاد کند. او موفق شد در سال 2002 جایزهی انجمن روانپزشکی آمریکا را دریافت کند.
یالوم با استفاده از نبوغ نویسندگی خود، یک قدم از سایر روانشناسان جلوتر است. او با داستانهای ساده و جالبی که از تجربیات خود و دیگران در کتابهایش حرف میزند، حتی توانسته مردم عامه را هم با خود همراه کند، ضمن این که در میان روانشناسان و روانکاوهای دیگر هم طرفداران زیادی دارد. یالوم معتقد است که در زمان حاضر و با توجه به تمام امکانات و پیشرفتهای علمی، کار اشتباهی است که بخواهیم فقط به آموزهها و یافتههای یونگ و فروید اکتفا کنیم. از دید او روح و روان انسان مخصوصا در دوران معاصر آنقدر پیچیده شده که باید به دنبال روشهای جدیدی برای روبهرو شدن با مسائل روحی و روانی باشیم.
مخاطب اصلی این نویسندهی بزرگ، روانکاوان و روانشناسان جوان و نوپا هستند. نگرانی او روانپزشکانی هستند که رسالت خود را در ازای افزایش درآمد یا مسائل عاطفی و احساسی فراموش کنند و باعث آسیب بیشتر به خود و دیگران شوند. یالوم توانسته با تکیه بر تواناییهای نویسندگی، اصول روانشناسی را در قالب داستانها و ماجراهای جالب و جذاب بیان کند. بهطوری که برای خواندن آثار این نویسنده لازم نیست حتما دانش خاصی در زمینهی روانشناسی داشته باشیم.
جالب اینجاست که یالوم ادعا میکند همیشه از پذیرفتن مراجعانی که با عشق درگیر هستند، دوری میکند. برای او درمان این دسته از افراد سختترین کار دنیاست. خودش میگوید شاید به این خاطر که عشق مقدس است و انسان عاشق کور و کر است. یا شاید چون خودش هم دوست دارد چنین حال و هوایی را تجربه کند. هرچند یالوم همسرش را عاشقانه دوست دارد و او را مایهی تسکین دردها و رنجهایش میداند.
نوشتههای یالوم در زمینهی روانشناسی اگزیستنشیال حول چهار محور زندگی بشری که یالوم به آنها لقب «بخشیده» را داده است شکل میگیرد. این چهار محور عبارتند از: تنهایی، فقدان معنا، میرایی و آزادی. یالوم در نوشتههای خود توضیح میدهد که چگونه انسان میتواند به این چهار دغدغه به شکلهای کارآمد یا ناکارآمد واکنش داشته باشد. کتاب «دروغگویی روی مبل» افشاگری بزرگ یالوم است.
او داستانهای واقعی و نیمهواقعی از روانپزشکان و بیمارانشان را در این کتاب تعریف میکند. پیش از این کمتر نویسنده یا حتی روانشناسی جرات بیان چنین حقایقی را داشته است. او در این کتاب به صراحت نشان میدهد که خیلی از روانشناسان، بیمارانی هستند که روپوش سفید میپوشند و نسخه میپیچند.
یکی از دغدغههای این نویسنده مرگ است. او میگوید که بارها با بیماران و مراجعینی سروکار داشته که دائما در وحشت از مرگ و نابودی زندگی میکنند، طوری که فعالیتهای روزمرهشان فلج شده و دیگر لذتی از زندگی نمیبرند.
کتاب «خیره به خورشید نگریستن» را وقتی نوشت که احساس میکرد باید برای تسکین نگرانیهای چنین افرادی کاری کند. او با انتشار این کتاب، توانست زندگیهای زیادی را متحول کند و نگاه افراد به مرگ و زندگی را تغییر دهد. رسالت او در افزایش کیفیت و بهرهوری از زندگی برای تمام انسانهای دنیا، قابل ستایش و تحسینبرانگیز است. یالوم در مصاحبههای یک فیلم مستنند به نام «پرواز از مرگ» (Flight from Death) به کارگردانی «پاتریک شن» (Patrick Shen) به عنوان روانشناسی که روی تئوری مدیریت ترس کار کرده است شرکت داشته است.
دربارهی مترجم، سپیده حبیب:
سپیده حبیب (زاده ۱۳۴۹، تهران)، فعال در زمینه روانپزشکی و ترجمه آثار در این حوزه است. وی بهخاطر ترجمه آثار اروین د. یالوم در ایران شهرت دارد. او دوران ابتدایی را در مدرسه فرهاد و دبیرستان را در دبیرستان هدف گذراند.
وی دکتری عمومی خود را در سال ۱۳۷۵ و پس از آن تخصص روانپزشکی را در سال ۱۳۸۱ در دانشگاه علوم پزشکی ایران به پایان رساند.
از میان آثار منتشر شده با ترجمه سپیده حبیب میتوان وقتی نیچه گریست، درمان شوپنهاور، روان درمانی اگزیستانسیال، مامان و معنی زندگی و هنر درمان را نام برد. همگی آثار نام برده شده تا اینجا از آثار یالوم هستند. از سایر فعالیتهای او میتوان به ترجمه عشق و اراده اثر رولو می و روی آوردن به طبابت از سال ۱۳۹۵ اشاره کرد.
مشخصات کتاب :
نام: مامان و معنی زندگی (Momma And The Meaning Of Life)
نویسنده: اروین د. یالوم (Irvin David Yalom)
ترجمه: سپیده حبیب
ناشر: نشر قطره
تاریخ نشر: سال ۱۳۸۹ – چاپ دوم
تعداد صفحات: ۳۴۵
قیمت پشت جلد: ۷۰۰۰ تومان
نوع فایل: PDF
نظر دادن