-
★پیدا کردن رمانهای بینام★
سلام مهمون عزیز امیدوارم حالت خوب باشه. تا حالا شده خلاصهی یه رمانی که قبلاً خوندیش یادت باشه؛ اما اسم اثر رو فراموش کرده باشی؟! اگه این مشکل رو داری اصلاً نگران نباش، کافیه توی انجمن رمانیک ثبت نام کنی و خلاصه رمان رو توی این تاپیک بگی. اینطوری با یه تیر دو نشون زدی هم اسم رمانی که دنبالش بودی و پیدا میکنی، هم به خانواده بزرگ رمانیک میپیوندی و حالا میتونی کلی رمان جدید بخونی و اگه خواستی هم خودت دست به قلم بشی.
. . .
یک جرعه کتاب! | قسمتی از کتاب
ادوارد هشتم بزرگترین پادشاهی جهان رو داشت، اون به هشتادو چند سالگی فکر می کرد.
هشتادوچند سالگی وقتیه که هر چیزی معنای واقعی خودش رو پیدا می کنه، جای چشم زیبا رو نگاه می گیره، جای لب های غنچه رو لبخند و جای دست های لطیف رو نوازش.
ادوارد هشتم پادشاهی بریتانیا رو واسه بودن با زنی که نمی تونست ملکه بشه رها کرد. جای کاخ های لندن رو اتاق اون زن گرفت، جای ثروت اسکاتلند رو لبخندش، جای سفرهای دور ودراز رو قدم زدن باهاش، جای مجلل ترین رستوران ها رو یک فنجان چای همراهش، تا حالا به هشتادوچند سالگی فکر کردی؟
اگه پیر بشی و اونی که می خوای کنارت نباشه، جای همه چیز خالیه، خالیِ خالی...
| قهوه سرد آقای نویسنده / روزبه معین |
هشتادوچند سالگی وقتیه که هر چیزی معنای واقعی خودش رو پیدا می کنه، جای چشم زیبا رو نگاه می گیره، جای لب های غنچه رو لبخند و جای دست های لطیف رو نوازش.
ادوارد هشتم پادشاهی بریتانیا رو واسه بودن با زنی که نمی تونست ملکه بشه رها کرد. جای کاخ های لندن رو اتاق اون زن گرفت، جای ثروت اسکاتلند رو لبخندش، جای سفرهای دور ودراز رو قدم زدن باهاش، جای مجلل ترین رستوران ها رو یک فنجان چای همراهش، تا حالا به هشتادوچند سالگی فکر کردی؟
اگه پیر بشی و اونی که می خوای کنارت نباشه، جای همه چیز خالیه، خالیِ خالی...
| قهوه سرد آقای نویسنده / روزبه معین |
هر کسی شاید یه آهنگ داشته باشه که مدت هاست نمی تونه اون رو گوش بده!
یه آهنگ که گذشته رو واست تداعی می کنه و دلت نمی آد اون رو پاک کنی،
میذاری اون گوشه کنارها بمونه، گاهی آهنگ ها لبریز از خاطره میشن و حرمت پیدا می کنن.
مثل بعضی از آدم ها، درسته که شاید دیگه نتونی اون ها رو ببینی و باهاشون حرف بزنی،
اما از زندگیت پاک نمیشن، چون فراموش شدنی نیستن،
اون ها همیشه یه جای امن گوشه ی دلت دارن.
| قهوه سرد آقای نویسنده/ روزبه معین |
یه آهنگ که گذشته رو واست تداعی می کنه و دلت نمی آد اون رو پاک کنی،
میذاری اون گوشه کنارها بمونه، گاهی آهنگ ها لبریز از خاطره میشن و حرمت پیدا می کنن.
مثل بعضی از آدم ها، درسته که شاید دیگه نتونی اون ها رو ببینی و باهاشون حرف بزنی،
اما از زندگیت پاک نمیشن، چون فراموش شدنی نیستن،
اون ها همیشه یه جای امن گوشه ی دلت دارن.
| قهوه سرد آقای نویسنده/ روزبه معین |
اگه یه بار تمام کارگاها بخوابه، قطارچی ها اعتصاب کنن یا اصلا روز تعطیل باشه، اون وقت آدما می شینن دور هم، نمی دونن چه جوری باید وقتشونو پر کنن. توشون خالیه، بیرونم که خبری نیست، چی کار می شه کرد؟
هیچی... مث بچه مدرسه ای هایی که اشتباها یه ساعت از درسشون افتاده، بلند می شن میرن برای خودشون پرسه می زنن. خونه که نمی تونن برن. حال و حوصله ی تفریح روهم ندارن... می گیرن یه گوشه می شینن چرت می زنن و منتظر روز بعد میشن.
انقلاب آلمان سر همینا شد که شکست خورد، مردم وقت نداشتن انقلاب کنن، آخه می رفتن سرکار...!
بعضی ها هیچوقت نمیفهمن | کورت توخولسکی
هیچی... مث بچه مدرسه ای هایی که اشتباها یه ساعت از درسشون افتاده، بلند می شن میرن برای خودشون پرسه می زنن. خونه که نمی تونن برن. حال و حوصله ی تفریح روهم ندارن... می گیرن یه گوشه می شینن چرت می زنن و منتظر روز بعد میشن.
انقلاب آلمان سر همینا شد که شکست خورد، مردم وقت نداشتن انقلاب کنن، آخه می رفتن سرکار...!
بعضی ها هیچوقت نمیفهمن | کورت توخولسکی
ای روزگار! هیچ کس نفهمید برایش چه خیالی در سر داری و چه چاهی پیش پایش کنده ای! صاحبان اصلی این باغ و سردخانه و این دم و دستگاه که هرکه را سرپرستش می کنند با یک لاقبا می آید و با بنز از آن در می رود، خوار و زار آن گوشه دنیا انداخته ای و دستشان را از همه چیز کوتاه کرده ای.
باور کن مهنس جان، هر آس و پاسی را رئیس اینجا کردند، سر دو ساله رفت و توی بالا شهرتهران برای خودش خانه خرید و چنان خودش را گم کرد که اسم پدرش را هم از یاد برد. حالا این چه حکمتی ست که خود صاحب باغ باید در به در باشد، نمی دانم!
کسی چه می داند، شاید عدالتی در کاراست. خدا رفتگان قدیمی را بیامرزد، گاهی خوب حرف هایی می زدند. مال دزدی و بادآورده به هیچ کس وفا نمی کند.
آنقدر می ماند که طرف را به خودش عادت بدهد و بعد چنان می رود که دودمان را به باد می دهد و مال از کف داده را دق مرگ می کند. بدهم نگفته اند. من تا وقتی باغبانم و توی این دو تا سوراخی صدقه ای زندگی می کنم، به زندگیم قانعم، ولی اگر چند صباحی صاحب ملک و زمین و خدم و حشم شدم و پیه آسایش زیر پوستم دوید، آن وقت است که اگر مالم را بگیرند، روزگارم سیاه می شود و تن نازپرورده ام گرسنگی و بدبختی را نمی تواند تحمل کند.
بر بال باد | فریده نجفی (مشیری)
باور کن مهنس جان، هر آس و پاسی را رئیس اینجا کردند، سر دو ساله رفت و توی بالا شهرتهران برای خودش خانه خرید و چنان خودش را گم کرد که اسم پدرش را هم از یاد برد. حالا این چه حکمتی ست که خود صاحب باغ باید در به در باشد، نمی دانم!
کسی چه می داند، شاید عدالتی در کاراست. خدا رفتگان قدیمی را بیامرزد، گاهی خوب حرف هایی می زدند. مال دزدی و بادآورده به هیچ کس وفا نمی کند.
آنقدر می ماند که طرف را به خودش عادت بدهد و بعد چنان می رود که دودمان را به باد می دهد و مال از کف داده را دق مرگ می کند. بدهم نگفته اند. من تا وقتی باغبانم و توی این دو تا سوراخی صدقه ای زندگی می کنم، به زندگیم قانعم، ولی اگر چند صباحی صاحب ملک و زمین و خدم و حشم شدم و پیه آسایش زیر پوستم دوید، آن وقت است که اگر مالم را بگیرند، روزگارم سیاه می شود و تن نازپرورده ام گرسنگی و بدبختی را نمی تواند تحمل کند.
بر بال باد | فریده نجفی (مشیری)
بعد از جنگ، تا مدت ها می ترسیدم بچه دار شم. وقتی بعد از هفت سال بچه دار شدم، تازه آروم شدم. اما تا به امروز نمی تونم هیچی رو ببخشم و نمی بخشم...
من وقتی اُسرای آلمانی رو می دیدم، خوشحال می شدم. خوشحال می شدم از اینکه اونا رو تو این وضعیت می دیدم؛ هم سرشون توی کیسه بود و هم پاهاشون.. اونا رو از خیابونای روستا عبور می دادن، التماس می کردن؛ "مادر، نون بدید، نون..."
تعجب می کردم از این که روستاییها از خونه هاشون بیرون می اومدن، یکی بهشون نون می داد، یکی یه تیکه سیب زمینی. پسربچه ها پشت سر اُسرا می دویدن و به طرفشون سنگ پرتاب میکردن... زن ها گریه می کردن.
به نظرم من، دوتا زندگی داشتم؛ یکی مردانه، و دیگری هم زنانه...
جنگ چهره زنانه ندارد | سوتلانا الکساندرونا الکسیویچ
من وقتی اُسرای آلمانی رو می دیدم، خوشحال می شدم. خوشحال می شدم از اینکه اونا رو تو این وضعیت می دیدم؛ هم سرشون توی کیسه بود و هم پاهاشون.. اونا رو از خیابونای روستا عبور می دادن، التماس می کردن؛ "مادر، نون بدید، نون..."
تعجب می کردم از این که روستاییها از خونه هاشون بیرون می اومدن، یکی بهشون نون می داد، یکی یه تیکه سیب زمینی. پسربچه ها پشت سر اُسرا می دویدن و به طرفشون سنگ پرتاب میکردن... زن ها گریه می کردن.
به نظرم من، دوتا زندگی داشتم؛ یکی مردانه، و دیگری هم زنانه...
جنگ چهره زنانه ندارد | سوتلانا الکساندرونا الکسیویچ
استعداد ویژه ی جودی سکوتش است و او چقدر این سکوتش را دوست دارد. جودی خوب بلد است سرش به کار خودش باشد و به کار مشاوره اش بپردازد، اما سکوت اسلحه اوست.
زنهایی که اعتراض نمی کنند، فریاد نمی کشند و داد و بیداد راه نمی اندازند،قوی تر هستند، قدرتمندتر هستند. بی اعتنایی میکنند، دست به سرزنش نمی زنند، دعوا و مرافعه راه نمی اندازند و جروبحث نمی کنند.
جودی هرگز به او فرصتش را نمی دهد، شرایط را فراهم نمی کند تا تاد تلافی اش را سرش دربیاورد. جودی می داند سکوتش تاد را راحت می گذارد تا انتخاب هایش را داشته باشد. با این همه، تاد می داند این ها جودی را رنج می دهند.
همسر خاموش | ای. اس. ای. هریسون
زنهایی که اعتراض نمی کنند، فریاد نمی کشند و داد و بیداد راه نمی اندازند،قوی تر هستند، قدرتمندتر هستند. بی اعتنایی میکنند، دست به سرزنش نمی زنند، دعوا و مرافعه راه نمی اندازند و جروبحث نمی کنند.
جودی هرگز به او فرصتش را نمی دهد، شرایط را فراهم نمی کند تا تاد تلافی اش را سرش دربیاورد. جودی می داند سکوتش تاد را راحت می گذارد تا انتخاب هایش را داشته باشد. با این همه، تاد می داند این ها جودی را رنج می دهند.
همسر خاموش | ای. اس. ای. هریسون
دوست داشتن که عیب نیست باباجان، دوست داشتن دل آدم را روشن می کند. اما کینه و نفرت دل آدم را سیاه می کند.
اگر از حالا دلت به محبت انس گرفت، بزرگ هم که شدی آماده دوست داشتن چیزهای خوب و زیبای دنیا هستی، دل آدم عین یک باغچه پر از غنچه است، اگر با محبت غنچه ها را آب دادی باز می شوند، اگر نفرت ورزیدی غنچه ها پلاسیده می شوند.
سووشون | سیمین دانشور
اگر از حالا دلت به محبت انس گرفت، بزرگ هم که شدی آماده دوست داشتن چیزهای خوب و زیبای دنیا هستی، دل آدم عین یک باغچه پر از غنچه است، اگر با محبت غنچه ها را آب دادی باز می شوند، اگر نفرت ورزیدی غنچه ها پلاسیده می شوند.
سووشون | سیمین دانشور
گورپدر همه.. تو اصلا حالت خوب نیست از نظرمن تو بیماری. نباید میومدی مهمونی فکر کردم اگه بیای روحیه ت عوض میشه...
روحیه... روحیه ام...
روحیه اش سالهاست عوض نمیشود. دوجور روحیه برای خودش دوخته است. یک روحیه صورتش را میپوشاند... دیگری دلش را.
این روحیه ها هیچ ربطی به هم ندارند. مثل پیراهن خانگی و پیراهن مهمانی، یکی را میپوشد، آن یکی را از تنش درمی آورد. الان با پیراهن خانگی اش آمده مهمانی مهندس، حالا هم باید زودتر خودش را برساند خانه... گاهی وقتها آنقدر خسته است که جای پیراهنها توی ذهنش عوض میشود.
علائم حیاتی یک زن | لادن نیکنام
روحیه... روحیه ام...
روحیه اش سالهاست عوض نمیشود. دوجور روحیه برای خودش دوخته است. یک روحیه صورتش را میپوشاند... دیگری دلش را.
این روحیه ها هیچ ربطی به هم ندارند. مثل پیراهن خانگی و پیراهن مهمانی، یکی را میپوشد، آن یکی را از تنش درمی آورد. الان با پیراهن خانگی اش آمده مهمانی مهندس، حالا هم باید زودتر خودش را برساند خانه... گاهی وقتها آنقدر خسته است که جای پیراهنها توی ذهنش عوض میشود.
علائم حیاتی یک زن | لادن نیکنام
...تا حدی ایرادهای شما را قبول دارم. حق دارید. هرچیز تا وقتی به تجربه ثابت نشود جز یک تئوری پادرهوا و تجریدی نیست. حال وقت آن رسیده است که آن را با عمل محک بزنیم.
اگر واقعا بخواهید، رنج نمی برید، تا وقتی رنج می کشید که از رنج کشیدن خوشتان می آید؛ همین که خواستید، خودتان می توانید آن را قطع کنید. بگذارید بقایای یک تربیت غلط از وجودشان پاک شود.
آه که افکار اکتسابی چه قدر سرسخت و لجوج اند! وقتی از پیشداوری های زشت خود خلاص شدید، تقریبا آزاد خواهید بود، یا بهتر بگویم برای آزادی آماده خواهید بود.
تشنگی و گشنگی | اوژن یونسکو
اگر واقعا بخواهید، رنج نمی برید، تا وقتی رنج می کشید که از رنج کشیدن خوشتان می آید؛ همین که خواستید، خودتان می توانید آن را قطع کنید. بگذارید بقایای یک تربیت غلط از وجودشان پاک شود.
آه که افکار اکتسابی چه قدر سرسخت و لجوج اند! وقتی از پیشداوری های زشت خود خلاص شدید، تقریبا آزاد خواهید بود، یا بهتر بگویم برای آزادی آماده خواهید بود.
تشنگی و گشنگی | اوژن یونسکو
موضوعات مشابه
