متن داستان کودکانه یک سنجاقک توی اتاق من

[فاطره]

هر شب، هادسون به جای تخت خودش، توی تخت مامان و باباش میخوابید. آخه تخت مامان و بابا گرم و نرم تر و راحت‌تر بود!​

اما همه اینا یک روز تغییر کرد! وقتی که یه نفر شروع کرد به خوردن درخت پرتقال!​

اون یک نفر، یک سنجاق بود! یک سنجاقک سبز با چشمای درشت بامزه و پاهای نازک و دهانش که همیشه داشت تکون میخورد!​

بابا اونو توی یک ظرف پلاستیکی که مال توت فرنگی بود، گیر انداخت! حالا اونا باید با سنجاقک چیکار میکردن؟ سنجاقکی که درخت پرتقال رو میخورد!​

هادسون گفت:​

بابا اذیتش نکن!​

بابا گفت:​

معلومه که اذیتش نمیکنم! داشتم فکر میکردم که یه جای جدید براش پیدا کنیم!​

مامان گفت:​

مثلا اتاق تو! چون خودت که هیچوقت توی اتاقت نیستی!​

هادسون بلند خندید و گفت:​

یه سنجاقک که نمیتونه توی اتاق من زندگی کنه!​

مامان گفت:​

چرا که نه؟! اون میتونه توی تخت تو بخوابه! تختت برای یه سنجاقک خیلی بزرگ و کرم و نرمه!​

هادسون گفت:​

و بالشتم هم راحته! اون میتونه توی تخت من قشنگترین رویاها رو ببینه! رویای آفتاب گرم و چمن‌های تازه و پرتقال‌های رسیده!​

مامان گفت:​

ولی من دعا میکنم که خواب مارشمالو ببینه! اونوقت توی خواب بالشت رو به جای مارشمالو میخوره!​

اما هادسون هنوز داشت میخندید:​

آخه سنجاقک‌ها که اتاق نمیخوان!​

مامان گفت:​

چرا نخوان؟ اون میتونه هر وقت حوصله‌اش سر رفت با اسباب بازی‌های تو بازی کنه! تو که زیاد با اونا بازی نمیکنی!​

بابا گفت:​

اون میتونه با خرس تدی تو یه مهمونی بگیره و چایی بخوره!​

مامان گفت:​

تازه من مطمئنم که اون عاشق ماشینه! اون میتونه ماشین‌های تو رو دور اتاق برونه! توی چندتاشون جا میشه!​

بابا گفت:​

شاید اون ازت بخواد که براش کتاب بخونی! به نظرت اون خودش میتونه بخونه؟!​

هادسون فکر کرد و گفت:​

شاید وقتی من داشتم مشق‌ها رو مینوشتم و خوندن تمرین میکردم، از پشت پنجره گوش داده باشه! شاید چندتا کلمه ساده مثل آب و بابا رو بتونه بخونه!​

مامان گفت:​

پس شاید اون برات کتاب بخونه! به نظرت یه سنجاقک دوست داره چه کتابی بخونه؟​

هادسون با خنده گفت:​

یه کتابی که راجع به غذا باشه!​

هادسون دوباره به سنجاقک نگاهی انداخت و گفت:​

به نظرم توی اتاق من چیز زیادی برای خوردن پیدا نمیکنه!​

مامان گفت:​

حق با تو هستش!​

و تازه! شاید امشب خودم بخوام توی تختم بخوابم!​

پس سنجاقک توی اتاق هادسون نموند! اونا سنجاقک رو توی باغچه رها کردن! جایی که بتونه چیزی به جز پرتقال‌ها درخت پرتقال رو بخوره!​

اما هادسون تصمیم گرفت برای سنجاقک یه تخت با قوطی کبریت درست کنه و اونو بذاره زیر درخت! از اون شب به بعد هم هر شب توی تخت خودش خوابید! آخه اینجوری میتونست از پشت پنجره برای سنجاقک داستان بخونه!​