یک جرعه کتاب! | قسمتی از کتاب

[S O-O M]

بر این خاکستریِ خفه ی همگانیِ زندگیِ ماشینی، ته مایه رنگی بزن! همه را با یک چوب مران از تعصب بپرهیز، یک شکلی حاکم بر حیات را به نوعی در هم شکن، با همدلی با انسان ها به حیات تیره خود رنگ و بویی بده؛ همه نیروها در کارند تا تو را عام کنند؛ خاص باش!

با شکستن نظم حاکم بر روابط اجتماعی، توازنی تازه پدید آر! برای ایجاد این توازن، هم به دل گرم و هم عقل سرد نیاز داری. افراط در هر سو، تو را به بیراهه جنون یا جزمیت می کشد. دل بده، عشق بورز، از خود مایه بگذار، فرزانگی بیاموز!

درخت و خاطره | ادوارد مورگان فارستر

 

[S O-O M]

زنم بالاخره باید روزی شبی حتی برای لحظه کوتاهی هم که شده می فهمید ما ابدی نبوده و نیستیم. من چیز زیادی از فلسفه نمی دانم. به قول زنم با خواندن چهار تا کتاب که آدم نباید دچار فکر و خیال شود. درست هم می گوید.

اگر بنا باشد همه ما زیاد فکر کنیم که جهان به تیمارستان تبدیل میشود. زنم وقتی سرحال است و حوصله دارد با من بحث کند میگوید: اندیشیدن کار فیلسوف هاست. ما باید زندگی کنیم. راستش وقتی از این دست جمله ها میگوید تعجب میکنم. مگر می شود آدم عاشق لپه باشد و همه جای خانه را پر کند از عروسک همه جور جانوری و بتواند از این حرف ها هم بزند؟

ما دایناسور بودیم | شهلا زرلکی

 

[S O-O M]

زندگی پدیده عجیبی است. آدم را قبلا با خبر نمی کند. همه چیز در آن به هم می آمیزد، بی آنکه آدم بتواند لحظه های خونین را که به دنبال لحظه های خوشبختی و سرخوشی می آیند از هم جدا کند، همین طوری.

انگار آدم یکی از این سنگ پاره های کوچکی است که کنار جاده افتاده، روزهای متمادی در همان نقطه می ماند و گاه لگد رهگذری بر حسب اتفاق آن را از جا می کند و به هوا می پراند، بدون هیچ دلیلی و این تکه سنگ چه می تواند بکند؟

جان های افسرده | فیلیپ کلودل

 

[S O-O M]

معجزه فقط به واسطه ی غفلت انسانها به وجود می آید!

در دوران باستان هر اتفاقی که نمی توانست به واسطه علت طبیعی توجیه شود معجزه تلقی می شد و هرچه غفلت از چگونگی عملکرد طبیعت بیشتر بود، به همان اندازه تعداد معجزات هم بیشتر بود؛ اما معجزات بسیاری بوده اند که بسیاری آن را دیده اند؛ دیده اند. دریای سرخ برای موسی به دو نیم شد یا خورشید برای یوشع ثابت ماند. خیلی ها دیده اند.

صرفا نحوه ی بیان است! راهی برای صادق جلوه دادن رویدادهای باور نکردنی.

مسئله اسپینوزا | دکتر اروین د. یالوم

 

[S O-O M]

رویاهای آدمها، در اصل، تفاوت چندانی با هم ندارند. هر رویایی از یک حس برتری طلبی ساخته شده، از یک تنهایی بزرگ منشانه در تقابل با جهان پیرامون؛ و این رویا چیزی بیشتر از این نیست؛ ثروت، آرامش، عمر طولانی و در نهایت مردنی بی درد و باشکوه.

سیر رویاهای شخصی، مسیری ست مستقیم. زمان را جا می گذارد یا در آینده می گردد و تکه ای شیرین، پیدا میکند برای حظ بردن. یا می رود در یک گذشته ی دستکاری شده که در آن، آفتاب زیباتر است.
هر آدمی پر از رازهای عجیب است. سوزش نیش خاطرات، خیلی زود، بی اثر میشود اگر بتوانی از کار بیندازیش و این کار هر کسی نیست.

سرخِ سفید | مهدی یزدانی خُرم

 

[S O-O M]

نخستین عاملی که لازم است تا جهان را برای زیست قابل تحمل سازد، درک این حقیقت است که خودخواهی بشر امری الزامی و اجتناب ناپذیر است.

تو از دیگران توقع از خودگذشتگی داری و این توقعی غیرمعقول است که انسان ها می بایست برای تو و به خاطر تو امیال خود را زیرپا گذارند. چرا باید این کار را بکنند؟

وقتی این حقیقت را پذیرفتی و با خود کنار آمدی که در این دنیا هرکس برای خودش زندگی میکند، آن گاه از دیگران کمتر توقع خواهی کرد، آنان تو را مایوس نخواهند کرد و با عطوفت بیشتری به مردم خواهی نگریست.

انسان ها تنها در جستجوی یک چیز و تنها یک چیز هستند و آن لذایذ خودشان است.

پیرامون اسارت بشری | سامرست موآم

 

[S O-O M]

وقتی که حال تیره ی دلتنگی و نومیدی در شما نفوذ میکند، بهترین و ساده ترین راه زدودن آن، خندیدن است.

خنده واگیردار است.

اگر کسی کنار شما بخندد، متوجه خواهید شد که به سختی می توانید جلو خنده ی او را بگیرید.

مردی را می شناسم که دیوار اتاقش پر از تصاویر افرادی است که از ته دل قهقهه سر داده اند.

او هرگاه که احساس افسردگی و یا غم می کند، نگاهی به آن تصاویر می اندازد، آن گاه نمی تواند جلو خنده اش را بگیرد و بلافاصله شادمان می شود.

برای آن به سوی تو می آیم | جی . پی . واسوانی

 

[S O-O M]

خانه ای مشتعل است اما کسی کاری به کار آن ندارد. به عکس در پنجاه قدمی مردم جلو ویترین مغازه ای جمع شده اند و سوختن خانه ای را روی صفحه تلویزیون تماشا می کنند. واقعیت در دو قدمی آنهاست اما ترجیح می دهند که آن را روی صفحه تلویزیون تماشا کنند.


آخر این یکی که برای نشان دادن انتخاب شده است حتما دیدنی تر از خانه ای است که در نزدیکی شان می سوزد.

تمدن تصویری به اوج قدرت خود رسیده است.

سَگِ سِفید | رومن گاری

 

[S O-O M]

بهتر است هرگاه شادی دق الباب می کند، به جای اینکه مکرر شک کنیم که آیا ورودش جایز است یا نه، همه درها را به رویش بگشاییم، زیرا شادی هیچگاه بی موقع نمی آید.

شک ما در این مورد به این دلیل است که میخواهیم بدانیم که آیا از هر نظر موجبی برای خوشنودی داریم یا نه، مبادا که شادی، افکار جدی و نگرانی های مهم ما را مختل کند؛ اما معلوم نیست که با این افکار و نگرانی ها چه چیزی را میتوان بهتر کرد؛ در حالی که شادی سودی بلافاصله دارد.

فقط شادی سکه نقد سعادت است و هر چیز دیگر، مانند پول کاغذی است؛ زیرا فقط شادی زمان حال را پر سعادت می کند و این امر برای موجوداتی چون ما که هستی مان لحظه ی بسیار کوتاهی میان دو ابدیت است، بزرگترین موهبت است.

در باب حکمت زندگی | آرتور شوپنهاور

 

[S O-O M]

اندیشه ی حقیر، انسان را حقیر نگه می دارد! پس بزرگ بیندیش تا بزرگ شوی! رویاها، بازتاب ذهنیات ما هستند. پس از تمبر یاد بگیر تا رسیدن به مقصد به نامه می چسبد!

به خاطر بسپار: پشتکار تنها مرز بین شکست و کامیابی است! پس دست شکسته ات را در داخل آستین پنهان و صدای خنده ات را به گوش همه برسان!

از خاطر مبر در بین جماعتی که ایستاده اند، ننشین! در بین جماعتی که نشسته اند، نایست!

در بین جماعتی که می خندند، گریه نکن و در بین جماعتی که می گریند، نخند! از خود پرسیده ای راز شکست چیست؟ بله، راضی کردن همگان!

لطفا گوسفند نباشید | محمود نامنی