یک جرعه کتاب! | قسمتی از کتاب

[S O-O M]

زمانی که استالین فوت کرد خروشچف جانشین او در کنگره حزب کمونیست شروع به بازگویی جنایات استالین کرد. همه حاضرین تعجب کرده بودند که چگونه یک رهبر از رهبر پیشین این چنین تند انتقاد میکند، در حین سخنرانی که سالن مملو از جمعیت بود ناگهان فردی خطاب به خروشچف فریاد زد: پس تو آن زمان کجا بودی؟

سالن ساکت شد خروشچف رو به جمعیت گفت: چه کسی این سوال را پرسید؟ هیچکس جواب نداد دوباره گفت: کسی که این سوال را کرد بایستد اما هیچ کس بلند نشد. خروشچف در حالی که لبخند بر لب داشت گفت: در آن زمان من جای تو نشسته بودم!

خاطرات من | خروشچف

 

[S O-O M]

کتاب را هرگز کسی نمی خواند. در خلال کتاب ها ما خود را می خوانیم، خواه برای کشف و خواه برای بررسی خود؛ و آنان که دید عینی تری دارند بیشتر دچار پندارند.

بزرگترین کتاب آن نیست که پیامش، بسان تلگرامی روی نوار کاغذ، در مغز نقش می بندد، بل آن که ضربه ی جانبخش وی زندگیهای دیگری را بیدار کند و آتش خود را که از همه گون درخت مایه میگرد از یکی به دیگری سرایت دهد و، پس از آنکه آتش سوزی در گرفت، از جنگلی به جنگل دیگر خیز بردارد.

سفر درونی | رومن رولان

 

[S O-O M]

آنچه از فن تبلیغات می آموزیم این است که هر موضوعی را می توان به اکثریت مردم قبولاند به شرطی که چندین بار به نحوی تکرارش کنیم که در حافظه آنان حک شود.

ما غالب چیزها را باور داریم فقط به این علت که چندین بار با لحن تاییدآمیزی درباره آن ها شنیده ایم؛ حتی به خاطر نمی آوریم که کجا و چرا مورد تایید واقع شده اند.

از این روست که نمی توانیم به نقدِ آن ها بپردازیم، حتی وقتی که هیچ پشتوانه منطقی موید آن ها نبوده و تاییدشان از طرف اشخاص ذی نفع ابراز شده باشد!

جهان بینی علمی | برتراند راسل

 

[S O-O M]

زنان اگر مجبور شوند، روی دیوارهای زندان آسمان آبی را نقاشی خواهند کرد.

اگر پارچه های زخم بندی سوزانده شود، پارچه های بیشتری خواهند بافت.

اگر خرمن ها نابود شوند، بذرهای بیش تری خواهند پاشید.

آنجا که دری نیست، زنان در خواهند ساخت و آن را باز خواهند کرد و از آن عبور خواهند کرد و به راه های جدید و زندگی های جدید گام خواهند نهاد.

زنانی که با گرگ ها می دوند | کلاریسا پینکولا استس

 

[S O-O M]

وقتی بابابزرگ از مامان بزرگ درخواست ازدواج می کند، مامان بزرگ می گوید: تو سگ داری؟ و بابابزرگ جواب مثبت می دهد. او یک سگ چاق و پیر به اسم سادی داشت. مامان بزرگ می گوید: کجا می خوابد؟

بابابزرگ کمی هول شده و می گوید: راستش را بگویم، درست کنار خودم می خوابد، اما اگر ازدواج کنیم، من..

مامان بزرگ می گوید: وقتی شب دم در می آیی، آن سگ چه کار می کند؟

بابابزرگ نمی دانست مقصود مامان بزرگ چیست و برای همین حقیقت را می گوید: با اشتیاق به طرفم می دود.

مامان بزرگ می گوید: بعد تو چه کار می کنی؟

بابابزرگ می گوید: خب، بغلش می کنم تا آرام بگیرد و کمی برایش آواز می خوانم. می خواهی کاری کنی تا احساس حماقت کنم؟

مامان بزرگ می گوید: چنین منظوری ندارم. تو تمام چیزهایی را که لازم بود، گفتی. من فکر میکنم وقتی با یک سگ به این خوبی رفتار کنی، حتما با من بهتر از این خواهی بود و اگر آن سگ پیر، سادی، آنقدر تو را دوست دارد، حتما من تو را بیشتر دوست خواهم داشت. بله، با تو ازدواج می کنم.

با کفشهای دیگران راه برو | شارون کریچ

 

[S O-O M]

به اکنون توجه کنید؛ به رفتار، واکنش ها، حال ها، فکرها، احساس ها، ترس ها و آرزوهایتان که در حال حاضر آشکار می شوند، بپردازید. این ها گذشته موجود در شما هستند. اگر بتوانید به اندازه کافی «حضور» داشته باشید و همه این موارد را تماشا کنید، نه با دیده انتقاد و تجزیه و تحلیل، بلکه بدون داوری، آنگاه با گذشته رو به رو می شوید و از طریق نیروی حضور خود آن را می زدایید.

تمرین نیروی حال | اکهارت تله

 

[S O-O M]

روحم به من پند داد، پس آموخت دوست داشتن آنچه مردم از آن نفرت دارند و آشتی دادن با آنچه به آن کینه می‌ورزند و بر من روشن کرد که عشق امتیازی در عاشق نیست، بلکه در معشوق است و قبل از پند روحم، عشق در من همچون خطی دقیق و سخت میان دو میخ چوبی نزدیک به هم بود؛ اما اینک به هاله‌ای تبدیل شده است که اول آن آخرش است و آخر آن اولش، که همه‌ی موجودات را در برمیگیرد و کم کم بزرگ می‌شود تا همه‌ی آنچه را که موجود خواهد شد در بربگیرد.

اندیشه‌های نو و شگفت | جبران خلیل جبران

 

[S O-O M]

در قیامت، چون نماز‌ها را بیارند، در ترازو نهند، و روزه‌ها را و صدقه‌ها را همچنین، اما، چون محبت را بیارند، محبت در ترازو نگنجد. پس اصل محبت است. اکنون، چون در خود محبت می‌بینی، آن را بیفزای تا افزون شود؛ چون سرمایه در خود دیدی و آن طلب است، آن را به طلب بیفزای، که فی الحرکات برکات و اگر نیفزایی، سرمایه از تو برود. کم از زمین نیستی، زمین را به حرکات و گردانیدن به بیل دگرگون می‌گردانند و نبات می‌دهد؛ و، چون ترک کنند، سخت می‌شود. پس، چون در خود طلب دیدی، می‌آی و می‌رو و مگو که در این رفتن چه فایده. تو می‌رو، فایده خود ظاهر گردد. رفتن مردی سوی دکان فایده اش جز عرض حاجت نیست، حق تعالی روزی می‌دهد؛ که اگر به خانه بنشیند آن دعوی استغناست، روزی فرو نیاید.

در صحبت مولانا | حسین الهی قمشه‌ای

 

[S O-O M]

فلسفه باید ایجاد گرما و حرکت نماید، باید تاثیرگذار باشد و بر به شدن وضعیت بشر یاری رسان باشد. سقراط باید در آدم "حل" شود، تا انسانی همانند مارکوس ارلئوس پدید آید، به گفته‌ای دیگر، از وجود انسان نیکخو، انسان خردپیشه برآید و "بهشت موعود" بدل به "مدرسه" شود. دانش باید توام با راستی و همراهی باشد. لذت بردن چه هدف حقیر و بی ارزشی است. در اندیشه کردن است که روح آدمی به پیروزی دست می‌یازد. رسالت واقعی فلسفه در آن است که اندیشیدن را برای رفع تشنگی انسان به حرکت درآورد، معرفت الهی را همانند اکسیر به دست همه ابنای بشر رساند، وجدان هر آدمی را برانگیخته کند، عشق به دانش را در جان و دل همه بنشاند و وجدان و علم را در کنار هم بنهد. اخلاق به خودی خود چیزی نیست و شکوفایی حقایق اندیشه و مداقه باید ختم به عمل شود؛ بنابراین کمال مطلوب انسان به مرحله عمل رسیدن است، آن هم به شکلی که روح بتواند در آن فضا تنفس کند، آن را فهمیده و مزه اش را بچشد. چنین غایت مطلوبی است که محق بگوید: این را بگیرید، این گوشت من و خون من است. عقل و خرد آیینی مقدس است. تن‌ها در آن صورت می‌توان گفت که بیهوده و بی نتیجه نبوده و باعث پیوستگی و یکی شدن آحاد بشری می‌شود. دراین حال فلسفه، صفت "الهی" می‌یابد.

بینوایان | ویکتور هوگو

 

[S O-O M]

در جهان بینی اساطیری، اگر رشته‌ی عمر کسی را ظالمانه پاره کنند بی گمان به شکلی دیگر باز می‌آید و زندگی را از سر می‌گیرد. سیاوش هم کشته می‌شود، اما خونش که بر خاک می‌ریزد نیست نمی‌شود. مرگ و نیستی از هم بیگانه اند. مرگ سیاوش را می‌کشد، اما نیست نمی‌کند، زیرا او جاوید است. مرگ تن‌ها چگونگی بودن را دگرگون می‌کند، اما با ذات آن کاری نمی‌تواند بکند.

سوگ سیاوش | شاهرخ مسکوب