یک جرعه کتاب! | قسمتی از کتاب

[S O-O M]

فرعون خوشه ای انگور در دست داشت و تناول میکرد. ابلیس نزدیک او آمد و گفت هیچ کس تواند این خوشه انگور تازه را مروارید سازد؟
فرعون گفت: نه!

ابلیس به لطایف سِحر آن خوشه انگور را خوشه مروارید ساخت. فرعون تعجب کرد و گفت: عجب استاد مردی هستی!

ابلیس سیلی بر گردن او زد و گفت: مرا با این استادی به بندگی قبول نکردند، تو با این حماقت دعوی خدایی چگونه می کنی؟

جوامع الحکایات | محمد عوفی

 

[S O-O M]

کافکا خود در توضیح آثارش مدام از توصیف و تصویر پرتگاهی درونی سخن می گوید و چه در نامه ها و چه در یادداشت های روزانه اش دارایی خود را نیرویی می داند که در اعماق وجودش به شکل ادبیات متمرکز می شود. در نامه ها و یادداشت های روزانه او اغلب به چنین جملاتی برمی خوریم؛ بی تفاوتی و بی حسی، چشمه ای خشکیده، آب در اعماقی دست نیافتنی، حتی در اعماق هم، نامعلوم.. کافکا معتقد است که حقیقت از بالا نمی آید، الهام یا هدیه ای آسمانی نیست، حقیقت از غنای دنیا سرچشمه نمی گیرد، حاصل تجربیات ملموس نیست، از کار و همنوایی انسانی حاصل نمی شود. ادبیات واقعی از نظر او تنها از عمق می آید و هر چیزی که ریشه در اعماق نداشته باشد، چیزی سر هم بندی شده و مصنوعی است.

قصر | فرانتس کافکا

 

[S O-O M]

شاید به تاریخی که کم و بیش مورد قبول همه بوده، احساس اعتماد بیشتری می کنم، یا شاید باز همان تناقض همیشگی است.
تاریخی که بیخ گوشمان شکل می گیرد باید شفاف ترین تاریخ باشد و با این حال، بیش از هرچیز جای تردید دارد. ما در زمان زندگی می کنیم زمان برای ما حد و مرز تعیین و ما را تعریف می کند و زمان است که باید تاریخ را بسنجد، این طور نیست؟ اما اگر نتوانیم زمان را درک کنیم، نتوانیم رمز و راز سرعت و پیشرفتش را دریابیم، چه شانسی برای درک تاریخ داریم، ولو بخش ناچیز، شخصی و تا حد زیادی مستند نشده آن که مربوط به خودمان است؟

درک یک پایان | جولین بارنز

 

[S O-O M]

هاوکینگ: به گمانم بزرگترین چالشی که با آن روبرو هستیم از غریزه های تجاوزطلب و خوی دراز دستی بشر برمی خیزد. در روزگار غارنشینی، اینها برتری هایی به ما دادند که انگیزه بقا و ماندگاری شد و با انتخاب طبیعی داروینی، در ژن های ما رمزگذاری گردید. اما با جنگ افزارهای هسته ای، این غریزه ها و خوی درازدستی، ما را به نابودی تهدید می کند. فرصت زیادی نداریم که به امید ان بنشینیم که تکامل داروینی این خو را از ما بستاند یا اصلاح کند.

جهان در پوست گردو | استیون هاوکینگ

 

[S O-O M]

مردها مانند پسربچه هایی فرمانبردار و مطیع هستند که همانگونه که به ایشان آموخته داده شده زندگی می کنند؛ و هنگامی که زمان ترک خانواده هایشان فرا می رسد، می گویند: خیلی خوب.. اما من نیاز به یک زن دارم! و چون بنظر مردها بهترین راه داشتن یک زن است، ازدواج می کنند؛ اما آنها وقتی ازدواج می کنند، دیگر به زن و خانواده شان فکر نمی کنند.

خودشان را با یک کامپیوتر سرگرم می کنند، قفسه ای را تعمیر می کنند و یا خود را در حیاط و باغچه و گلها، مشغول می سازند؛ و این تنها راهی است که آنها برای نجات از زندگی پرتلاطم خود انتخاب می کنند.

با ازدواج، گویا مردها چیزی را از دست می دهند؛ و اما برعکس زن ها گویا با ازدواج چیزی را بدست می اورند.

فراتر از بودن | کریستین بوبن

 

[S O-O M]

ما در جامعه ای برونگرا زندگی می کنیم که به تنهایی و سکوت ارزش زیادی نمی دهد. ما دائما در حال پر کردن درون خود با مکالمات فیلم ها و برنامه های رادیویی و تلویزیونی هستیم. ما در حالی که تشنگی فرهنگی و سیاسی داریم و دائما در حال جذب اطلاعات و به دنبال تفریح هستیم، همواره نگرانیم چیزی مهم را ازدست بدهیم. ما خود را با آنچه در دسترس مان است خفه می کنیم تا مبادا با خودمان تنها باشیم.

پدران غایب | گای کارنو

 

[S O-O M]

گاهی وقتها به ماهی های قرمز غبطه میخورم.

ظاهرا دامنه ی حافظه شان فقط در حد چند ثانیه است. محال است بتوانند سلسله ای از افکار را پیگیری کنند. آنها همه چیز را برای اولین بار تجربه میکنند.

هر بار و مادامی که از نقص و معلولیتشان بی خبر هستند حتما زندگی برایشان داستان بلند خوب و خوشی است. یک جشن.
شور و هیجان از سحر تا غروب!

اَبَر ابله | ارلند لو

 

[S O-O M]

و میخواستم به جایی دیگر بروم که درخشش چیزی از فاصله دور توجهم را به خود جلب کرد. جلوتر رفتم تا به شی درخشان رسیدم. نگاه کردم دیدم یه قوطی نوشابه است، با خودم فکر کردم، در زندگی چند بار چیزهای بی ارزش من را فریب داده و من را از مسیر اصلی خودم غافل کرده است و وقتی به آن رسیدم دیدم که چقدر بیهوده بوده است، ولی آیا اگر به سمت آن شیء بی ارزش نمیرفتم، واقعا می فهمیدم که بی ارزش است یا سالها حسرت آن را میخوردم!

دومین مکتوب | پائولو کوئیلو

 

[S O-O M]

دفتر کلاس اول دبستان، دست خط های کج و معوج، نقاشی، کاردستی، آرشیو مجله ها و روزنامه ها، آلبوم عکس ها، خنزرپنزرهایی را که سالها از این خانه به آن خانه کشیده ای، حالا که تصمیم به مهاجرت گرفته ای، باید تکلیفشان را مشخص کنی.

دو تا چمدان بیست و سه کیلویی، نه قدرت تحمل این همه خاطره را دارد و نه تو می توانی دل بکنی از همه ی چیزهایی که زمانی دلخوشی تمام زندگی ات بود.

سرزمین نوچ | کیوان ارزاقی

 

[S O-O M]

اکثر مردم در درون دایره ای کوچک و تغزلی زندگی می کنند که به خانواده، خانه و کارشان محدود میشود. آنها در قلمرو امن میان خیر و شرّ زندگی میکنند. از دیدن ریخت و قیافه یک جانی صادقانه وحشت میکنند و آن وقت تنها کاری که باید بکنند دور کردن جانیان از این قلمرو امن است. آن ها نیز به جنایتکار تبدیل میشوند؛ بی آنکه بفهمند این امر چگونه اتفاق افتاد. تاریخ هر از گاه انسان ها را در معرض فشارها و دام هایی قرار می دهد که هیچ کس یاری مقاومت در برابر آنها را ندارد.

مهمانی خداحافظی | میلان کوندرا