تمام شده نقد و تعیین سطح دلنوشته دلباخته در شهر| شبنم بهرامی‌فرد

[Nil@85]

​

موضوع:دلنوشته
سال نشر: ۱۴۰۲
منتشر شده در: انجمن رمانیک
نام اثر: دلباخته در شهر
نام نویسنده:شبنم بهرامی فرد @آرامـش
ژانر /سبک: عاشقانه_تراژدی​

چکیده:
می نویسم از
لذت
آرامش
غم
دلتنگی
انتظار
خاطرات
حسرت
خیال
و تویی که رنگ دادی به تمام آنچه گفته ام؛ عشق را به سلول سلول بدنم تزریق کردی و معنای زندگی را برایم گاه تلخ تر از زهر و گاه شیرین تر از هر عسلی کردی.

لینک اثر:
در دست اقدام - دلنوشته دلباخته در شهر | شبنم بهرامی فرد

تاریخ تحویل: ۲۸ اسفند ۱۴۰۲
مهلت اتمام: ۵ فروردین ۱۴۰۳
منتقد: @فاطره

 

[فاطره]

نقد دلنوشته‌ی دلباخته در شهر، به قلم شبنم بهرامی‌فر

همون‌طور که می‌دونی یه دلنوشته بیان احساسات به زیباترین شکل ممکنه، البته فقط همین نیست. دادن معنا و مفهوم به متن با رعایت زیبایی و قواعد خیلی اهمیت داره.
وقتی یه نویسنده طریقه‌ی چیدن کلمات و جملات رو بدونه، به خوبی ازش استفاده کنه، و برای انتخاب واژه‌ها، حساسیت به خرج بده، اون‌وقت می‌تونیم بگیم این اثر حرفی برای گفتن داره.
بریم سراغ نقد دلنوشته‌‌ی دلباخته در شهر، به نظرم اولین گزینه برای نقد، جلد اثره. جلد اثر تاثیر زیادی روی جذابیت اثر و جذب مخاطب داره، پس بهتره جلدی انتخاب کنیم که حس و حال اثر رو با خواننده به اشتراک بزاره. به نظرم جلد اثری که طراحی شده، فوق‌العاده جذاب و حس و حال خوبی داره، و پروانه‌های روی کلمه دلباخته جذابیتش رو چند برابر کرده.
دومین گزینه برای نقد، اسم اثر هست. همون‌طور که گفته شده اسم اثر باید علاوه بر جذابیت و کشوندن مخاطب به سمت متنی که پشتش پنهانه، تمام محتوا رو در بر بگیره و ارتباط عمیقی با اثر داشته باشه.
دلباخته در شهر، در مخاطب این تصور رو به وجود میاره که قراره با یه دلنوشته عاشقانه رو‌به‌رو بشه و شخصیت‌ها در شهر با هم آشنا بشن اما چون ژانر اثر علاوه بر عاشقانه، تراژدی هم هست خواننده اتفاقات ناگوار و غمگین رو برای شخصیت‌ها پیش‌بینی می‌کنه.
خواننده بعد از خوندن مقدمه واقعا جذب میشه و به خوندن ادامه میده؛ مقدمه اثر واقعا دلنشین و مرتبت با همه موارد از جمله ژانر و محتوا بود. بعد از خوندن پارت اول و دوم خواننده متوجه میشه که قرار نیست جریان عاشق شدن این دو شخصیت رو بخونه، قراره در ادامه، ماجرای ناخوشایند اون دو دلباخته رو بخونه.
توصیف:
حتما می‌دونی که توصیف چند نوع داره. توصیف برای توضیح دادن چیزهایی که توی متن خودمون میاریم میاد؛ به نحوی که خواننده هم اون رو بفهمه و درک کنه و به یه ذهنیتی ازش دست پیدا کنه. مثلا توی داستانی که می‌نویسیم ممکنه ما بخوایم در مورد یه مکانی که در ذهنمونه توضیحاتی برای خواننده بدیم. به این توضیحات توصیف مکانی میگن. یا در مورد فصل یا سال اتفاق افتادن یک حادثه، چیزهایی که توی اون فصل و سال وجود دارن یا رخ میدن، ساعتش و این‌که شبه، روزه، هوا سرده یا گرم توضیح بدیم؛ این میشه توصیف زمان، در مورد یه فرد بخوایم توضیحات ارائه کنیم، میشه توصیف شخصیت یا شخصیت پردازی، از احساسات بگیم میشه توصیف احساسات که همین به کار دلنوشته‌نویسی می‌خوره و یکی از پایه‌های اونه. حالا که به اینجا رسیدیم، بریم به سراغ دلنوشته مورد نقدمون ببینیم نویسنده‌ی ما تونسته در مورد احساسات راوی توضیح واضح و قابل درکی بده: ولی قبلش بذارین یه توضیح کوچیک دیگه هم بدم. توصیف، فقط این نیست که ما مثلا بیایم بنویسیم خسته‌ایم؛ دیگه بریدیم یا خوشحالیم، نه، این اشتباهه. وصف کردن یعنی تو با استفاده از کلمات مناسب و زیبا اون چیزی رو که توی ذهنت داری به ما نشون بدی که مای مخاطب با نوشته‌ت ارتباط برقرار کنیم. در دلنوشته‌ی دلباخته در شهر، تک به تک پارت‌ها توصیفات احساسات عالی بودن، چون‌که آرایه‌ها و سیر قلمت به جا و به موقع بودن. مثلا سیر یک اثر خوب، باید همه توصیفات در همه پارت‌ها به یک مقدار سریع و کند پیش بره و این‌مورد رعایت شده بود. چیزی که در این اثر خونده شد این بود که در همه پارت‌ها، به یک مقدار آهسته پیش رفته بودین و توصیفات احساسات رو پیش برده بودی.
آرایه‌ها از جمله تشبیهات، حس‌آمیزی و الفاظ متناقض رعایت شده بود و در سطح متوسط بودی، چون‌که ساده اما پر از احساست بودن :)
مثلا: تشبیه چهره‌ی شخصیت مذکر، به خورشید و گرمای خورشید. یا در پارت هفت ابتدا گریه‌ی آسمان و آرامش تو، و در آخر گریه‌ی تو و آرامش آسمان خوانده شد.
هدفمندی پارت‌ها: در پارت اول، عاشق شدن و در پارت دوم، معنی عشق رو نوشتی. در پارت سوم چگونگی عاشق شدن و در پارت چهارم رفتنش رو، و هر پارتی دارای یک خبر و اطلاع رسانی هست.
از نظر ایرادات املایی و نگارشی، اکثرا ایراد نگارشی بود، مخصوصا نیم‌‌فاصله‌ها به درستی رعایت نشده بودند. یا مثلا در دو پارت آخر صفحه‌ی اول، از نقطه ویرگول استفاده کردی و اما رفتی خط بعد، در صورتی که باید ادامه میدادی.
علائم نگارشی و... :کلماتی رو که باید بینشون نیم فاصله باشه، بینشون فاصله کامل گذاشتی یا از علائم نگارشی یه جاهایی درست استفاده نکردی
سختی از منتقد: خوندن اثرت لذت بخشه و حتی ارزش وقت گذاشتن داره، قلمت قوی و بود و تونسته بودی سبک نوشتنت رو حفظ کنی. اگه بتونی باز هم ادامه بدی و یا حتی در اوایل، یکی دو پارت در رابطه با عاشقانه‌هاتون بگی و بعد بری سراغ اینکه اون رفته، خیلی بهتر میشد. موفق باشی.
و یه نکته دیگه، در یکی از پارت‌های ابتدایی اثر وقتی اسم از شیرین اوردی، در قسمت توضیحات نوشتی:
پ ن: منظور از شیرین معشوق مجنون است.
در حالی‌که شیرین معشوق خسرو بود و عشق فرهاد. و معشوق مجنون لیلی بود.
غیر از توجه به درست و زیبا نوشتن باید حواست باشه که اطلاعات درستی به مخاطب‌هات بدی؛ چون یکی از کارهای مهمی که با خلق اثر انجام میدی اطلاع رسانی و آگاهی بخشیه.
وقتی نویسنده یه چیزی رو اشتباه می‌نویسه واکنش خواننده‌ها از دو حالت خارج نیست:
۱: اونی که اطلاعات کمی داره و احتمال کم سن و سال بودنش وجود داره، فکر می‌کنه چیزی که خونده درسته و ممکنه هر جایی همین اشتباه خالق اثر رو تکرار کنه.
۲: اونی که اطلاعات بالایی داره، وقتی همچین اشتباهی رو از نویسنده ببینه، اثر رو کنار میذاره و دیگه به خوندنش ادامه نمیده.
اگه ایرادات رو برطرف کنی، سطح این اثرت طلایی میشه.
سطح اثر: نقره‌ای.
سنین: نوجوانان و جوانان.

 

[Nil@85]

نقد دلنوشته‌ی دلباخته در شهر، به قلم شبنم بهرامی‌فر

همون‌طور که می‌دونی یه دلنوشته بیان احساسات به زیباترین شکل ممکنه، البته فقط همین نیست. دادن معنا و مفهوم به متن با رعایت زیبایی و قواعد خیلی اهمیت داره.
وقتی یه نویسنده طریقه‌ی چیدن کلمات و جملات رو بدونه، به خوبی ازش استفاده کنه، و برای انتخاب واژه‌ها، حساسیت به خرج بده، اون‌وقت می‌تونیم بگیم این اثر حرفی برای گفتن داره.
بریم سراغ نقد دلنوشته‌‌ی دلباخته در شهر، به نظرم اولین گزینه برای نقد، جلد اثره. جلد اثر تاثیر زیادی روی جذابیت اثر و جذب مخاطب داره، پس بهتره جلدی انتخاب کنیم که حس و حال اثر رو با خواننده به اشتراک بزاره. به نظرم جلد اثری که طراحی شده، فوق‌العاده جذاب و حس و حال خوبی داره، و پروانه‌های روی کلمه دلباخته جذابیتش رو چند برابر کرده.
دومین گزینه برای نقد، اسم اثر هست. همون‌طور که گفته شده اسم اثر باید علاوه بر جذابیت و کشوندن مخاطب به سمت متنی که پشتش پنهانه، تمام محتوا رو در بر بگیره و ارتباط عمیقی با اثر داشته باشه.
دلباخته در شهر، در مخاطب این تصور رو به وجود میاره که قراره با یه دلنوشته عاشقانه رو‌به‌رو بشه و شخصیت‌ها در شهر با هم آشنا بشن اما چون ژانر اثر علاوه بر عاشقانه، تراژدی هم هست خواننده اتفاقات ناگوار و غمگین رو برای شخصیت‌ها پیش‌بینی می‌کنه.
خواننده بعد از خوندن مقدمه واقعا جذب میشه و به خوندن ادامه میده؛ مقدمه اثر واقعا دلنشین و مرتبت با همه موارد از جمله ژانر و محتوا بود. بعد از خوندن پارت اول و دوم خواننده متوجه میشه که قرار نیست جریان عاشق شدن این دو شخصیت رو بخونه، قراره در ادامه، ماجرای ناخوشایند اون دو دلباخته رو بخونه.
توصیف:
حتما می‌دونی که توصیف چند نوع داره. توصیف برای توضیح دادن چیزهایی که توی متن خودمون میاریم میاد؛ به نحوی که خواننده هم اون رو بفهمه و درک کنه و به یه ذهنیتی ازش دست پیدا کنه. مثلا توی داستانی که می‌نویسیم ممکنه ما بخوایم در مورد یه مکانی که در ذهنمونه توضیحاتی برای خواننده بدیم. به این توضیحات توصیف مکانی میگن. یا در مورد فصل یا سال اتفاق افتادن یک حادثه، چیزهایی که توی اون فصل و سال وجود دارن یا رخ میدن، ساعتش و این‌که شبه، روزه، هوا سرده یا گرم توضیح بدیم؛ این میشه توصیف زمان، در مورد یه فرد بخوایم توضیحات ارائه کنیم، میشه توصیف شخصیت یا شخصیت پردازی، از احساسات بگیم میشه توصیف احساسات که همین به کار دلنوشته‌نویسی می‌خوره و یکی از پایه‌های اونه. حالا که به اینجا رسیدیم، بریم به سراغ دلنوشته مورد نقدمون ببینیم نویسنده‌ی ما تونسته در مورد احساسات راوی توضیح واضح و قابل درکی بده: ولی قبلش بذارین یه توضیح کوچیک دیگه هم بدم. توصیف، فقط این نیست که ما مثلا بیایم بنویسیم خسته‌ایم؛ دیگه بریدیم یا خوشحالیم، نه، این اشتباهه. وصف کردن یعنی تو با استفاده از کلمات مناسب و زیبا اون چیزی رو که توی ذهنت داری به ما نشون بدی که مای مخاطب با نوشته‌ت ارتباط برقرار کنیم. در دلنوشته‌ی دلباخته در شهر، تک به تک پارت‌ها توصیفات احساسات عالی بودن، چون‌که آرایه‌ها و سیر قلمت به جا و به موقع بودن. مثلا سیر یک اثر خوب، باید همه توصیفات در همه پارت‌ها به یک مقدار سریع و کند پیش بره و این‌مورد رعایت شده بود. چیزی که در این اثر خونده شد این بود که در همه پارت‌ها، به یک مقدار آهسته پیش رفته بودین و توصیفات احساسات رو پیش برده بودی.
آرایه‌ها از جمله تشبیهات، حس‌آمیزی و الفاظ متناقض رعایت شده بود و در سطح متوسط بودی، چون‌که ساده اما پر از احساست بودن :)
مثلا: تشبیه چهره‌ی شخصیت مذکر، به خورشید و گرمای خورشید. یا در پارت هفت ابتدا گریه‌ی آسمان و آرامش تو، و در آخر گریه‌ی تو و آرامش آسمان خوانده شد.
هدفمندی پارت‌ها: در پارت اول، عاشق شدن و در پارت دوم، معنی عشق رو نوشتی. در پارت سوم چگونگی عاشق شدن و در پارت چهارم رفتنش رو، و هر پارتی دارای یک خبر و اطلاع رسانی هست.
از نظر ایرادات املایی و نگارشی، اکثرا ایراد نگارشی بود، مخصوصا نیم‌‌فاصله‌ها به درستی رعایت نشده بودند. یا مثلا در دو پارت آخر صفحه‌ی اول، از نقطه ویرگول استفاده کردی و اما رفتی خط بعد، در صورتی که باید ادامه میدادی.
علائم نگارشی و... :کلماتی رو که باید بینشون نیم فاصله باشه، بینشون فاصله کامل گذاشتی یا از علائم نگارشی یه جاهایی درست استفاده نکردی
سختی از منتقد: خوندن اثرت لذت بخشه و حتی ارزش وقت گذاشتن داره، قلمت قوی و بود و تونسته بودی سبک نوشتنت رو حفظ کنی. اگه بتونی باز هم ادامه بدی و یا حتی در اوایل، یکی دو پارت در رابطه با عاشقانه‌هاتون بگی و بعد بری سراغ اینکه اون رفته، خیلی بهتر میشد. موفق باشی.
و یه نکته دیگه، در یکی از پارت‌های ابتدایی اثر وقتی اسم از شیرین اوردی، در قسمت توضیحات نوشتی:
پ ن: منظور از شیرین معشوق مجنون است.
در حالی‌که شیرین معشوق خسرو بود و عشق فرهاد. و معشوق مجنون لیلی بود.
غیر از توجه به درست و زیبا نوشتن باید حواست باشه که اطلاعات درستی به مخاطب‌هات بدی؛ چون یکی از کارهای مهمی که با خلق اثر انجام میدی اطلاع رسانی و آگاهی بخشیه.
وقتی نویسنده یه چیزی رو اشتباه می‌نویسه واکنش خواننده‌ها از دو حالت خارج نیست:
۱: اونی که اطلاعات کمی داره و احتمال کم سن و سال بودنش وجود داره، فکر می‌کنه چیزی که خونده درسته و ممکنه هر جایی همین اشتباه خالق اثر رو تکرار کنه.
۲: اونی که اطلاعات بالایی داره، وقتی همچین اشتباهی رو از نویسنده ببینه، اثر رو کنار میذاره و دیگه به خوندنش ادامه نمیده.
اگه ایرادات رو برطرف کنی، سطح این اثرت طلایی میشه.
سطح اثر: نقره‌ای.
سنین: نوجوانان و جوانان.

نویسنده: @آرامش
منتقد: @فاطره

سطح: نقره‌ای
اختصاصی: است
رده سنی: جوانان، نوجوانان

 

[Nil@85]

نویسنده: @آرامش
منتقد: @فاطره

سطح: نقره‌ای
اختصاصی: است
رده سنی: جوانان، نوجوانان

تگ اعمال شد✅