چگونه مهارت های ارتباطی کودک را پرورش دهیم؟
تصور زندگی مدرن بدون تعامل بین فردی دشوار است. موفقیت در برقراری ارتباط با دیگران به مهارت های ارتباطی ، فرهنگ رفتار و البته خصوصیات شخصی بستگی دارد. برای کودکان ، تقلید از بزرگسالان راهی اساسی در تسلط بر ارتباط کلامی است. اول از همه ، خانواده توانایی اجتماعی و ارتباطی کودک را تشکیل می دهد.
1599919273528.jpeg
صلاحیت ارتباطی به معنای میل و توانایی ارتباطات اجتماعی ، تبادل اطلاعات ، ابراز احساسات کلامی و غیرکلامی با توجه به اصول حسن نیت ادب ، درایت و انسانیت است. رشد مهارت های ارتباطی کودک از اولین روز زندگی آغاز می شود. کودک به سختی متولد می شود ، با دیگران تماس می گیرد ، جهان را می اندیشد و می آموزد. در سن 3 تا 7 سالگی ، نگرش هنجارهای رفتار در ذهن مستقر می شود ، کودک قادر به ارزیابی مهارت های گفتاری خود است. مهارت ارتباطی پایین کودکان پیش دبستانی منجر به درگیری های بین فردی و بروز احساس بیگانگی ، انزوا و بی فایده در کودک می شود. بهبود تجربه ارتباطی از بلوغ روانشناختی فرد جدا نیست. مهارت های ارتباطی توسعه یافته و نگرش مدارا نسبت به جامعه ، اعتماد به نفس درونی را فراهم می کند ، توانایی یافتن راه حل به طور مستقل در هر موقعیت زندگی ، حتی الامکان برای خود راحت و بدون تعصب دیگران.
رشد مهارت های ارتباطی در خانواده
از دوران کودکی ، جذب تجربه ارتباطی از طریق ارتباط زنده ، تماشای فیلم ، مطالعه کتاب ، مشاهده طبیعت ، افراد اطراف و حوادث اتفاق می افتد. به گفته روانشناس كودك فرقه ليودميلا پترانوسكايا ، تشكيل صلاحيت ارتباطي كودكان پيش دبستاني در ارتباط با بزرگسالان «خودشان» اتفاق مي افتد. «هرچه بیشتر اوقات را با کودک بگذرانند ، صمیمی تر و صمیمی تر با او باشند ، بیشتر اوقات در مورد احساسات خود صحبت می کنند ، آنچه را دوست دارند و دوست ندارند ، و چرا. بازخورد پیچیده ، ظریف و متنوع تری که کودک در پاسخ به هر یک از اقدامات خود از بزرگسالان دریافت می کند ، شرایط رشد ارتباطی او بهتر است.
پروفسور ، دکتر علوم روانشناسی جولیا گیپنرایتر در کتاب »ارتباط با کودک. چگونه؟ " اظهار می دارد: «كودكان مدرن با ظرافت بیشتری كوچكترین خشونت والدین خود را احساس می كنند ، با خشونت بیشتری به آن واكنش نشان می دهند ، احترام به خود را می خواهند ، به طور فعال مقاومت می كنند.» استرس ، ترس مداوم از والدین خود ، کم توجهی دلایل رفتار پرخاشگرانه ، هیستریک ، عدم توانایی در بیان افکار و احساسات است.
به معنای وسیع ، «شایستگی ارتباطی» نه تنها مهارت های ارتباطی شخصی ، دانش آداب گفتار ، هنجارهای رفتاری ، بلکه تجلی همدلی برای گفتگو ، تجربه اجتماعی تعامل ، توانایی سازماندهی ارتباطات ، حل و فصل اوضاع درگیری ، بیان آزادانه نظرات و احساسات است.
نحوه توسعه
تجربه و دانش فرضیه تعامل بین فردی موفق است. در واقع ، رشد مهارت های ارتباطی در کودکان پیش دبستانی به طور روزمره اتفاق می افتد. مهم است که این عمل تأثیر مثبتی بر کودک بگذارد ، پتانسیل خلاقیت او را نشان دهد ، واژگان وی را دوباره پر کند و نگرشی انسانی نسبت به جهان پرورش دهد. این مستقیماً به جو و فرهنگ ارتباط بستگی دارد.
از طریق برقراری ارتباط در زندگی روزمره ، والدین به کودکان می آموزند که گفتگو کنند ، آنها را با واژگان لازم برای زندگی آشنا می کنند ، فرهنگ رفتار گفتاری را القا می کنند. برقراری ارتباط در طبیعت ، در یک محیط شهری ، هنگام کار مشترک یا مسافرت ، به طور قابل توجهی عقاید کودکان در مورد زبان مادری آنها را غنی می کند. مهم است که به کودک اجازه دهید در دنیای اطراف خود بیندیشد ، با صبر و حوصله و به راحتی آنچه را که اتفاق می افتد توضیح دهد ، پاسخ سوالات خود را پیدا کند. کمبود استرس ، داد زدن ، ابراز احترام و عشق بی قید و شرط از شرایط اساسی رشد مهارت های ارتباطی در کودکان است.
فعالیت ها را برای توسعه مهارت های ارتباطی بازی کنید
بازی یک روش محبوب آموزشی برای آموزش ارتباطات بین فردی است. فعالیت خلاقانه بازی علاقه کودکان را به کلمه هنری برمی انگیزد ، درک فردی کودک از جهان را نشان می دهد و توانایی خودبیانگری را بهبود می بخشد. بازی های تعلیمی و رومیزی به فرمول بندی ، شکل دادن کلمات جدید ، ایجاد گفتار توضیحی و پر کردن واژگان کودک پیش دبستانی کمک می کنند.
ارتباط با کودکان بزرگتر در رشد مهارت های ارتباطی کودک تأثیر مفیدی دارد. بازی های مشترک ، خواندن کتاب ، انجام کارهای خلاقانه توانایی گفتار ، حوزه عاطفی را بهبود می بخشد ، همکاری و احترام را آموزش می دهد. هر بازی اگر طبق قوانین تعیین شده و تحت هدایت بزرگسالان انجام شود ، اثر درمانی دارد.
روش بازی های اجتماعی به معنای فعالیت های مشترک کودکان با یک معلم است. روش تدریس برای توسعه فردی و آشکار کردن تمایلات خلاقانه است. قوانین سبک بازی های اجتماعی ساده است: شرکت کنندگان در بازی در هر چیزی که بخواهند مجسم می شوند ، سناریو را بازی می کنند و نقش های یکدیگر را حدس می زنند.
هنگام صحبت در مورد شایستگی ارتباطی ، یادآوری در مورد تکنیک های غیرکلامی برای ابراز احساسات مهم است. حرکات ، حالت های صورت ، حرکات پانتومیمیک به توضیح و بیان احساسات کمک می کند. کودک مانند گفتار یا رفتار آنها را از والدین کپی می کند.صلاحیت ارتباطی توانایی برقراری ارتباط را تعیین می کند و رشد اجتماعی ، فکری ، معنوی کودک را تضمین می کند.
ورزش هایی برای رشد مهارت های ارتباطی در کودکان پیش دبستانی
روانشناس مشهور روسی ، دکتر تعلیموف ویاچسلاو میخائیلوویچ ، تکنیک بازی اجتماعی 1 را برای افزایش توانایی ارتباطی کودکان ، بهترین روش می داند.
تصور زندگی مدرن بدون تعامل بین فردی دشوار است. موفقیت در برقراری ارتباط با دیگران به مهارت های ارتباطی ، فرهنگ رفتار و البته خصوصیات شخصی بستگی دارد. برای کودکان ، تقلید از بزرگسالان راهی اساسی در تسلط بر ارتباط کلامی است. اول از همه ، خانواده توانایی اجتماعی و ارتباطی کودک را تشکیل می دهد.
1599919273528.jpeg
صلاحیت ارتباطی به معنای میل و توانایی ارتباطات اجتماعی ، تبادل اطلاعات ، ابراز احساسات کلامی و غیرکلامی با توجه به اصول حسن نیت ادب ، درایت و انسانیت است. رشد مهارت های ارتباطی کودک از اولین روز زندگی آغاز می شود. کودک به سختی متولد می شود ، با دیگران تماس می گیرد ، جهان را می اندیشد و می آموزد. در سن 3 تا 7 سالگی ، نگرش هنجارهای رفتار در ذهن مستقر می شود ، کودک قادر به ارزیابی مهارت های گفتاری خود است. مهارت ارتباطی پایین کودکان پیش دبستانی منجر به درگیری های بین فردی و بروز احساس بیگانگی ، انزوا و بی فایده در کودک می شود. بهبود تجربه ارتباطی از بلوغ روانشناختی فرد جدا نیست. مهارت های ارتباطی توسعه یافته و نگرش مدارا نسبت به جامعه ، اعتماد به نفس درونی را فراهم می کند ، توانایی یافتن راه حل به طور مستقل در هر موقعیت زندگی ، حتی الامکان برای خود راحت و بدون تعصب دیگران.
رشد مهارت های ارتباطی در خانواده
از دوران کودکی ، جذب تجربه ارتباطی از طریق ارتباط زنده ، تماشای فیلم ، مطالعه کتاب ، مشاهده طبیعت ، افراد اطراف و حوادث اتفاق می افتد. به گفته روانشناس كودك فرقه ليودميلا پترانوسكايا ، تشكيل صلاحيت ارتباطي كودكان پيش دبستاني در ارتباط با بزرگسالان «خودشان» اتفاق مي افتد. «هرچه بیشتر اوقات را با کودک بگذرانند ، صمیمی تر و صمیمی تر با او باشند ، بیشتر اوقات در مورد احساسات خود صحبت می کنند ، آنچه را دوست دارند و دوست ندارند ، و چرا. بازخورد پیچیده ، ظریف و متنوع تری که کودک در پاسخ به هر یک از اقدامات خود از بزرگسالان دریافت می کند ، شرایط رشد ارتباطی او بهتر است.
پروفسور ، دکتر علوم روانشناسی جولیا گیپنرایتر در کتاب »ارتباط با کودک. چگونه؟ " اظهار می دارد: «كودكان مدرن با ظرافت بیشتری كوچكترین خشونت والدین خود را احساس می كنند ، با خشونت بیشتری به آن واكنش نشان می دهند ، احترام به خود را می خواهند ، به طور فعال مقاومت می كنند.» استرس ، ترس مداوم از والدین خود ، کم توجهی دلایل رفتار پرخاشگرانه ، هیستریک ، عدم توانایی در بیان افکار و احساسات است.
به معنای وسیع ، «شایستگی ارتباطی» نه تنها مهارت های ارتباطی شخصی ، دانش آداب گفتار ، هنجارهای رفتاری ، بلکه تجلی همدلی برای گفتگو ، تجربه اجتماعی تعامل ، توانایی سازماندهی ارتباطات ، حل و فصل اوضاع درگیری ، بیان آزادانه نظرات و احساسات است.
نحوه توسعه
تجربه و دانش فرضیه تعامل بین فردی موفق است. در واقع ، رشد مهارت های ارتباطی در کودکان پیش دبستانی به طور روزمره اتفاق می افتد. مهم است که این عمل تأثیر مثبتی بر کودک بگذارد ، پتانسیل خلاقیت او را نشان دهد ، واژگان وی را دوباره پر کند و نگرشی انسانی نسبت به جهان پرورش دهد. این مستقیماً به جو و فرهنگ ارتباط بستگی دارد.
از طریق برقراری ارتباط در زندگی روزمره ، والدین به کودکان می آموزند که گفتگو کنند ، آنها را با واژگان لازم برای زندگی آشنا می کنند ، فرهنگ رفتار گفتاری را القا می کنند. برقراری ارتباط در طبیعت ، در یک محیط شهری ، هنگام کار مشترک یا مسافرت ، به طور قابل توجهی عقاید کودکان در مورد زبان مادری آنها را غنی می کند. مهم است که به کودک اجازه دهید در دنیای اطراف خود بیندیشد ، با صبر و حوصله و به راحتی آنچه را که اتفاق می افتد توضیح دهد ، پاسخ سوالات خود را پیدا کند. کمبود استرس ، داد زدن ، ابراز احترام و عشق بی قید و شرط از شرایط اساسی رشد مهارت های ارتباطی در کودکان است.
فعالیت ها را برای توسعه مهارت های ارتباطی بازی کنید
بازی یک روش محبوب آموزشی برای آموزش ارتباطات بین فردی است. فعالیت خلاقانه بازی علاقه کودکان را به کلمه هنری برمی انگیزد ، درک فردی کودک از جهان را نشان می دهد و توانایی خودبیانگری را بهبود می بخشد. بازی های تعلیمی و رومیزی به فرمول بندی ، شکل دادن کلمات جدید ، ایجاد گفتار توضیحی و پر کردن واژگان کودک پیش دبستانی کمک می کنند.
ارتباط با کودکان بزرگتر در رشد مهارت های ارتباطی کودک تأثیر مفیدی دارد. بازی های مشترک ، خواندن کتاب ، انجام کارهای خلاقانه توانایی گفتار ، حوزه عاطفی را بهبود می بخشد ، همکاری و احترام را آموزش می دهد. هر بازی اگر طبق قوانین تعیین شده و تحت هدایت بزرگسالان انجام شود ، اثر درمانی دارد.
روش بازی های اجتماعی به معنای فعالیت های مشترک کودکان با یک معلم است. روش تدریس برای توسعه فردی و آشکار کردن تمایلات خلاقانه است. قوانین سبک بازی های اجتماعی ساده است: شرکت کنندگان در بازی در هر چیزی که بخواهند مجسم می شوند ، سناریو را بازی می کنند و نقش های یکدیگر را حدس می زنند.
هنگام صحبت در مورد شایستگی ارتباطی ، یادآوری در مورد تکنیک های غیرکلامی برای ابراز احساسات مهم است. حرکات ، حالت های صورت ، حرکات پانتومیمیک به توضیح و بیان احساسات کمک می کند. کودک مانند گفتار یا رفتار آنها را از والدین کپی می کند.صلاحیت ارتباطی توانایی برقراری ارتباط را تعیین می کند و رشد اجتماعی ، فکری ، معنوی کودک را تضمین می کند.
ورزش هایی برای رشد مهارت های ارتباطی در کودکان پیش دبستانی
روانشناس مشهور روسی ، دکتر تعلیموف ویاچسلاو میخائیلوویچ ، تکنیک بازی اجتماعی 1 را برای افزایش توانایی ارتباطی کودکان ، بهترین روش می داند.
نام موضوع : مهارت های ارتباطی کودک
دسته : روانشناسی کودکان
