مصاحبه مصاحبه با سیده رقیه آذرنگ نویسنده کتاب «عصمت»

[Maedeh]

– در این مسیر چه کسانی مشوقتان بودند؟

خانم فتاحی نویسنده کتاب فرنگیس دوست ادیبی برایم هستند. ایشان می گویند: “مطمئن هستم کار عصمت نیز در آینده نه چندان دور معرفی خواهد شد.”

آقای علی موجودی، خانم مهناز فتاحی، آقای دکتر محمدرضا سنگری، آقای محمد قاسمی(مدیر ادبیات پایداری استان ها در حوزه هنری)، آقای کامور بخشایش و… خیلی به من در این مسیر امیدواری می دهند. کتاب عصمت به لطف شهید در کشور جایگاه خودش را پیدا کرده است و در چند دانشگاه برتر کشور مراسم رونمایی و جشن امضاء گرفتند و دعوت شدم.

– از مراسم رونمایی کتاب در دزفول بگویید:

۲۱آذر۹۷ برای اولین بار هیئت مردمی لواء الحسین علم رونمایی این کتاب را در دزفول برعهده گرفت و برنامه ای کاملا خودجوش و آتش به اختیار بود. من با این هیئت آشنایی نداشتم. مسئول هیئت جناب آقای اسکندری با من تماس گرفتند و گفتند: “ما این کتاب را خواندیم و ناراحت بودیم و از شهیده شرمنده ایم که رونمایی در خور این کتاب در شهر دزفول برگزار نشده است.”

 

[Maedeh]

بنیاد۴ خرداد نیز در سال ۹۵ یک معرفی اجمالی از کتاب عصمت در کنار دیگر کتاب های چاپ شده این مرکز انجام دادند؛ اما برای شهیده عصمت شایسته بود مراسمی در خور نام و راهش برگزار گردد. چون شهید شاخص شهر است و البته تمامی زنان دزفول این خصوصیت عصمت را داشتند. به قول حضرت آقا که فرمودند: “شهید حججی نمادی از شهدای مدافع حرم هستند که خودش را نشان داد”؛ شهید عصمت نیز نمادی از ۴۱۴ شهید زن است که هیچوقت معرفی نشدند.

در حالیکه دزفول در کل کشور بالاترین آمار شهدای زن را دارد؛ خود شهیده می خواست این کار هر چه زودتر انجام بگیرد و سوال اینجاست چقدر شهیدی باید در تلاطم باشد!؟ شهدا خصیصه ای دارند که طبق آیات قرآن ما باور و یقین داریم که زنده هستند. آقای دکتر سنگری می گوید: “شهیده عصمت یکی از شهدایی هستند که اجازه رجعت دارد، یعنی روحش هست و برگشته است.”

 

[Maedeh]

– صحبت شما با مسئولین فرهنگی شهرستان در خصوص معرفی عصمت و عصمت ها:

ما شهدای شاخص زیاد داریم و مسئولین می توانند این شهدا را به طرق مختلف به جامعه جوان شهر و کشورمان معرفی کنند ولی برای این کار فرهنگی بزرگ هنوز به مقصد نهایی نرسیده ایم.

افسوس میخورم که در روز حجاب و عفاف و مراسم بزرگی که در این روز و مرکز شهر دزفول برگزار می گردد از معرفی کتاب شهید حجاب شهرمان عصمت پورانوری خبری نیست. دخترانی که در این مراسم حضور دارند چرا نباید بدانند اسطوره های حجب و حیای شهرمان چه کسانی هستند و چه مسیری را در پیش گرفتند. چرا به معرفی شهیده عصمت بسنده نکنیم که الگوی دخترانمان باشد. واقعا این جای بسی تامل دارد.

 

[Maedeh]

تقاضای من از مسئولینی که دغدغه مند فرهنگ حجاب و عفاف این شهر هستند این است که نسبت به معرفی این اسوه در شهر بی تفاوت نباشند. شهیدی که در برخی دانشگاه های کشور دانشجویان کتابش را برای آغاز زندگی مشترکشان خریداری می کنند و برای تکثیرش سر از پا نمی شناسند آیا نباید در شهری که به نام عصمت عجین شده از زندگی این اسوه ی سبک زندگی اسلامی بهره برد.

من به یکی از استاید حوزه ادبیات متون قدیمی ایران در دانشگاه تهران با اصرار کتاب عصمت را دادم و خواستم کتاب را بخواند؛ گفتند اگر وقت کردند به آن نگاه می کنند. چند روز بعد با من تماس گرفتند و گفتند: “عصمت زنده شده است؛ من تمام کتاب را خواندم؛ به نوع نوشتن آن کاری ندارم که داستانی است یا خاطره گویی است ولی با واقعیت و سندِ جنایتی که شما زنده کردید کار دارم؛ این کتاب را به دانشجویان دوره دکترا معرفی کردم و تمام تلاشم را می کنم که این کتاب را در کلاس هایم معرفی کنم.”

 

[Maedeh]

– از کرامات شهیده عصمت برایمان تعریف کنید؟

کرامات این شهید را بعد از چاپ کتاب بیشتر دیدم.

یک روز به زیارت مزار عصمت رفتم در نزدیکی مزار، خانمی را دیدم که دنبال مزار عصمت می گشت؛ ایشان را راهنمایی کردم و با هم به سمت مزار عصمت رفتیم. گفت: “سه هفته است به اینجا می آیم و دنبال مزار عصمت می گردم؛ امروز به او گفتم که آخرین بار است که می آیم؛ اگر پیدایت نکردم دیگر اسمت را هم نمی آورم”. وقتی رسیدیم مزار را بغل گرفت و گریه می کرد. در بین گریه ها سرش را بالا آورد و پرسید :

– کتاب عصمت را خوانده اید؟

اره

– چندبار؟

هزاربار

– آنجا که گفت دوست دارم زیر چادر شهید شوم را خواندید؟

اره خیلی روی من هم تاثیر گذاشت وباهم گریه میکردیم

– این شهید را میشناسید؟

نه! من هم با این کتاب با او آشنا شدم. (عین واقعیت بود)

من به شهید گفته ام: “می دانم نمیتوانم نویسنده کتاب را ببینم، نمی توانم مزارت را پیدا کنم، امروز فقط آمدم بویت را حس کنم”. از یکی از روستاها آمده ام. دوستِ دخترم که دانش آموز است کتاب را به دخترم داده و من هم که سواد ندارم، دخترم برایم کتاب را می خواند و تا حالا کتاب در مورد شهیده زن ندیده بودم. حاجتی داشتم و با توسل به عصمت مشکلم حل شد.

گفتم: “اگر نویسنده کتاب الان پیش شما باشد چکار می کنید؟” یکه خورد، ترسید و خطاب به عصمت می گفت: “آنقدر شما بزرگ هستید و من نمی دانستم.”

ببینید تاثیر این کتاب چقدر توان برقراری با مخاطبش را داشته است.

 

[Maedeh]