تمام شده فی البداهه عشق، امید | سیدسهیل‌موسوی

عنوان فی البداهه: عشق، امید
نویسنده: سید سهیل موسوی
ژانر: فانتزی، علمی تخیلی
مقدمه: درون یک فرد عاشق، عشق در حال سیر و سفر است. مسیرهای درون یک فرد عاشق با نوری از جوهره‌ی امید روشن میشوند.

 

[Romanik Bot]

به نام خداوند دل‌های پاک

سلام خدمت شما دل‌نویس عزیز!

متشکریم از شما برای انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار آثار ارزشمندتان.
خواهشمندیم قبل از شروع کردن نگارش دلنوشته‌تان، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!
[قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته]

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
[درخواست جلد برای دلنوشته]

پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست نقد و تعیین سطح دلنوشته]

پس از رفع ایرادات گفته شده توسط منتقد، جهت بررسی دوباره و تعیین سطح مجدد اثرتان از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[تعیین سطح مجدد دلنوشته]

پس از اتمام نگارش دلنوشته، می‌توانید از طریق لینک زیر برای صوتی کردن دلنوشته خود اقدام کنید.
[درخواست صوتی شدن دلنوشته]

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[اعلام پایان نگارش دلنوشته]

شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.
درخواست رصد

پس از اتمام رصد برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست ویراستاری دلنوشته]

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[انتقال و بیرون آوردن دلنوشته از متروکه]

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!

| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |​

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت1

دریا را می‌بینم، کوه را می‌بینم. حالا با عشق، دریاها و کوه‌ها را در کنار یکدیگر می‌بینم. درون یک فرد عاشق، عشق خود در حال عاشقی‌ کردن است. عشق مدام در حال گشت و گذار است تا اگر جایی در درون یک فرد عاشق، کوچکترین نقصانی را مشاهده کرد با جوهره وجودی خود که همان عاشقی است، آن نقصان را برطرف کند. پس در درون یک فرد عاشق، برای اینکه عشق بتواند به آسانی سیر و سفر کند، مسیرهای همواری وجود دارد.

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت2
شاید این مسیرها در درون یک فرد، مقاصد مختلفی داشته باشند؛ امّا‌ همگی به یک مقصد مشترک بختم میشوند، آن مقصد مشترک را «دل» نامیدند. عشق به خوبی فهمیده است که افسار درون یک فرد در دستان همین مقصد مشترک قرار دارد. تا آن زمان که حال دل نیک باشد درون آن فرد در آرامش است، بازه‌ای هم که حال دل نیک نباشد آرامش درونی فرد به مخاطره می‌افتد. حال‌ و ‌هوای دل از اهمیّت بالایی در آرامش درونی فرد برخوردار است.

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت3
عشق برای اینکه بتواند مسیرهای مناسب را در طول سیر و سفر خود در درون یک فرد به سهولت پیدا کند و همچنین بتواند به آسانی در آنها گام بردارد، وجود نوری در درون نیاز است تا عشق، هم بتواند مسیرهای مناسب را تشخیص دهد و هم به آسانی گام‌های رو به جلوی خود را محکم بردارد. این در حالی است که اگر من خواهان عشق و عاشقی در درون خود هستم، ابتدا باید به درون خود نگاه کنم.

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت4
اگر درونم غرق در روشنایی است، طریقت عشق و عاشقی هموار است. اگر هم حال درونم در تاریکی و سیاهی به سر میبرد به فکر نوری برای روشنایی آن باشم. امّا‌ حالا که به درون خود اندکی با تأمل نگاه میکنم، می‌بینم درونم را در حالی‌که غرق در تاریکی شده است. این تاریکی آن قدر شدید شده که به بیرون من هم حتّی سرایت کرده است. درون و بیرونم را تاریک کرده است. انگار که درون و بیرونم غرق در قعر چاهی شده که راه نجاتی برای آن تعریف نشده است.

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت5
عشق ‌و محبت، پیمان اخوت با یکدیگر بسته‌اند. در درونی که عشق نیست محبت هم نمی‌تواند صاحب حیات شود. زمانی هم که محبتی در درون من صاحب حیات نباشد، از حیات تعریفی برایم باقی نمی‌ماند. مسبب این تاریکی هیچ‌کس، هیچ کس جز خودم نیستم، خودِ خودِ خودم، دقیقاً خودم! می‌توانم دیگران را هم مقصر بدانم و آن‌ها را محکوم کنم؛ امّا‌ این وسط باید بدانم که این الفاظ و محکوم‌ کردن‌ها، این قدر ناتوان و پوچ هستند که توان توجیه کردن هیچ‌چیز در این عالم را ندارند.

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت6
ابتدا باید حال دل خود را اصلاح کنم. اصلاح دیگران به شدت وقت‌گیر است، من هم اگر دیر بجنبم و این تاریکی دورنی را به روشنایی مبدل نکنم، باید با دل خود وداع کنم. زیرا بزودی زمانی فرا خواهد رسید که از دلم دیگر خبری نیست. دیگر از دل، در درون من تعریفی باقی نمی‌ماند. پیگر آن زمان هر چه میخواهند از دل برای من تعاریف گوناگون بیان کنند؛ اما من زمانی که به درون خود نگاه کنم، شاید بتوانم حریم دل را در آن اوج تاریکی پیدا کنم؛ ولی خود دل را، نه! هر چه دنبالش بگردم نمی‌توانم پیدا کنم!

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت7
روزگاری را به یاد می‌آورم که درونم در تاریکی غرق شد. آن تاریکی آن قدر شدید بود که بیرون من را هم غرق در تاریکی کرد. باید تفاوتی را که در میان تاریکی درونی و بیرونی وجود دارد را درک کنم. تاریکی از نوع بیرونی، با یک نوع نور امّا‌ در اشکال مختلف قابل تغییر و تبدیل به روشنایی است؛ امّا‌ تاریکی که در درون شکل میگیرد می‌تواند از یک تاریکی باشد، مثلاً غباری از تاریکی که به موجب دروغ و دروغ‌گویی در درون من صاحب حیات شده است، اینجاست که من باید نور صداقت و راستگویی را روشن کنم؛ امّا‌ شاید تاریکی درون من حاصل چندین تاریکی است که به یک شکل نمایان میشود...

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت8
در آن درون تاریک، باید چندین نوع نور و روشنایی را در درون خود صاحب حیات کنم. درون خود را غرق در تاریکی می‌بینم، در حالی‌که که عشق و عاشقی را دوست دارم؛ امّا‌ تا زمانی که وضعیت درونم به این شکل است، عشق نمی‌تواند در درون من لانه کند. انگار که نفس، نفس، نفس‌هایم، دوست دارند که به پایان خط نزدیک شوند. تنهایی را بیش از همه‌چیز در قعر این چاه لمس میکنم.با تمام وجود فانی خود، احساس تنهایی را از درون خود احساس می‌کنم. تنهایی را در بیرون مشاهده می‌کنم؛ امّا‌ چرا تنهایی من را بعنوان مونس‌ و همدم خود باید انتخاب کند. در حالی‌که تنهایی، همیشه تنهای تنها است.

 

[Soheil]

عشق، امید!!! پارت9
تنهایی، حالا از بودن در کنار من احساس آرامش می‌کند؛ امّا ای کاش که برای تنهایی، احساسات و عواطف من هم اهمیت داشت. ای کاش که تنهایی هم می‌توانست این موضوع را بفهمد که از هم‌نشینی با او هیچ لذتی نمی‌برم. اما، اما و اما هزاران اَمّای دیگر که در حسرتشان روز و شب خود را طی می‌گذرانم. تلاش می‌کنم تا از هم‌نشینی چون تنهایی، به گونه‌ای فاصله بگیرم که به هیچ وجه احساس غم ‌و ناراحتی در وجود تنهایی، صاحب حیات نشود. زیرا اندوه تنها بودن را در قعر این چاه با تمام وجود حس کرده‌ام و دوست ندارم که تنهایی، احساس تنها بودن کند؛ اما هر بار که تلاش میکنم به در بسته می‌خورم!