بیوگرافی فخر الدین عراقی

[Maedeh]

فخر الدین ابراهیم بن بزرگمهر بن عبدالغفار جوالقی همدانی متخلص به عراقی شاعر عاشق و عارف شوریده قرن ۷ که اشعار لطیف و غزل های پرشور عاشقانه او در زمان حیات وی نقل محافل ادبی اهل دل شده بود.

فخر الدین عراقی در سال ۶۱۰ دیده به جهان گشود در دهی بنام کمجان در بیرون شهر همدان در خاندانی اهل علم بدنیا آمد. از خصوصیات عراقی رفتار محبت انگیز و بی ریا و مشربی حاکی ازمهربانی و سرشتی ناشی از ادب و نزاکت و فروتنی می باشد.

 

[Maedeh]

آثار عراقی دیوان اشعار شامل غزل، قصیده، قطعه، ترجیع بند و ترکیب بند رباعی است. سبک عراقی ساختگی و قراردادی نیست و صداقت و هیجانات طبیعی این عاشق بی قرار بیشتر زبان او را به گفتگو نزدیک می کند و از تصنع و ریا به دور است.

وفات عراقی به سال ۶۸۸ در دمشق اتفاق افتاد و در همان جا به خاک سپرده شد.

این حادثه بین که زاد ما را / وین واقعه کو فتاد ما را

آن یار که در میان جان است / بر گوشة دل نهاد ما را

در خانه، نمی نهد پای / از دست مگر بداد ما را

روزی به سلام یا پیامی / آن یار نکرد یاد ما را

دانست که در غمیم بی او / از لطف نکرد شاد ما را