انتشاریافته دلنوشته نبار باران | آرمیتا حسینی

دلنوشته: نبار باران
نویسنده: آرمیتا حسینی (قلم سرخ)
ژانر: تراژدی
خلاصه:
نبار باران! زمین تحمل بارش‌ات را ندارد.
نبار باران!
چترم پاره شده، کمرش زیر این همه غم شکسته.
نبار باران طاقتت را ندارم!
غمم را سنگین‌تر نکن!

 

[دمیــــــورژ]

نبار باران!
دلم هوای روشن و صاف را می‌خواهد،
آسمانی که نگاهش کنم و از وسعت و رنگ بی کران آبی‌اش
به وجد بیایم.
خدشه‌دار نکن دفتر آسمان را
خطوط بی نام و نشانت را نمی‌خواهم!
بگذار آرام باشیم، آرام بمانیم و بدون اشک
جلو برویم.

 

[دمیــــــورژ]

من ابرهای پشمکی‌ام را می‌خواهم،
همان‌هایی که شبیه ریش بزی هستند.
همان ابرهایی که لبخند می‌زنند و تو با آن‌ها داستان می‌سازی؛
اما تو باران!
چه بر سر ابرها آورده‌ای؟
آن‌ها شده‌اند از نسل ابرهای سیاه و خشمگین،
با موجی از طوفان و گره ابرو!
می‌ترسم دیگر نگاهشان کنم.

 

[دمیــــــورژ]

نبار باران!
غبار اشک‌هایت راه نفس کشیدنم را سد می‌کند.
نمی‌توانم نفس بکشم!
احساس خفگی ممتدی می‌کنم.
غبار غم گویی گلویم را چنگ می‌زند،
می‌لرزم و گویی آخر راه‌ام.
چگونه این چنین زجر دادن را دوست داری؟

 

[دمیــــــورژ]

نبار باران!
کسی نیست در این خیابان چتری بالای سرم بگیرد،
دستم را بگیرد و بگوید تنها نیستی.
نبار باران!
من این‌جا تنهاترین تنهای شهرم!
صحنه عاشقانه‌ای نخواهی دید.
من تراژدی‌های معروف به تو را شکسته‌ام.

 

[دمیــــــورژ]

تراژدی‌های باران عاشقانه‌هایش هست.
دو دست گره خورده،
قدم‌هایی که روی زمین خیس می‌گذارند و شالاپ شلوپ صدا می‌دهد
و دویدن‌های دیوانه‌وار!
با لبخند زیر باران می‌چرخند و عاشقانه می‌سازند.
در من فقط می‌توانی صحنه
تماشاگری تنها را ببینی!
تماشاگری که هر قطره را دنبال می‌کند و همراه او
روی زمین می‌لغزد.

 

[دمیــــــورژ]

تکرار نبار باران، درست نیست!
تو باید بباری که زندگی ادامه پیدا کند.
گاهی باید برای ادامه راه قربانی‌هایی باشند؛
اما یادت باشد این قربانی‌ها هیچ گاه از یاد نمی‌روند.
من سربازی که مسیر را باز کرد، یادم است!
لباس خونی‌اش را یادم است!
تبسم تلخ روی لبانش را یادم است!
باران بدان، اشک‌هایت را از یاد نخواهم برد!
غم درون قطراتت را از یاد نخواهم برد!
تو همیشه در یاد و خاطراتم باقی می‌مانی.
ببار باران، تلخ است باریدنت؛ اما ببار!

 

[مدیر تایپ]

عرض سلام و خسته نباشیدی ویژه خدمت شما نویسنده‌ی عزیز!
بدین وسیله پایان تایپ اثر شما را اعلام می‌‌دارم. با آرزوی موفقیت روز افزون!

|مدیریت کتابدونی|​