انتشاریافته دلنوشته دختری با عطر میخک‌های صورتی | مهرانه بلوچ کاربر انجمن رمانیک

​

نام اثر: دختری با عطر میخک‌های صورتی

دلنویس: مهرانه بلوچ

ژانر: عاشقانه، تراژدی

مقدمه:

چرا دنبالش می‌گردی؟
قطعاً تو هم می‌دانی دختری که چترها را در باد بی‌محابا رها می‌کند؛ اما حواسش هست هیچ قاصدکی را بدون آرزو نفرستد، محال است هنوز عاشقت نباشد؛ اما دلیل بی‌تابی‌های من! آیا فکر نمی‌کنی برای برگشتن کمی دیر باشد؟

 

[Romanik Bot]

به نام خداوند دل‌های پاک​

سلام خدمت شما دل‌نویس عزیز!​

متشکریم از شما برای انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار آثار ارزشمندتان.​

خواهشمندیم قبل از شروع کردن نگارش دلنوشته‌تان، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!​

[قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته]​

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
[درخواست جلد برای دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست نقد و تعیین سطح دلنوشته] ​

پس از رفع ایرادات گفته شده توسط منتقد، جهت بررسی دوباره و تعیین سطح مجدد اثرتان از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[تعیین سطح مجدد دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، می‌توانید از طریق لینک زیر برای صوتی کردن دلنوشته خود اقدام کنید.
[درخواست صوتی شدن دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[اعلام پایان نگارش دلنوشته]​

شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.​

درخواست رصد​

پس از اتمام رصد برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست ویراستاری دلنوشته]​

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[انتقال و بیرون آوردن دلنوشته از متروکه]​

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!​

| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |​

 

[مهرانه بلوچ]

چرا دنبالش می‌گردی؟
همان دختر مو بلندِ بور را می‌گویم.
همان که چشم‌هایش زیر نور خورشید خاکستری می‌شد و لب‌هایش در تمامی عکس‌ها به لبخندی عریض کش می‌آمد.

 

[مهرانه بلوچ]

خواستم بگویم مرا ببخش که گمشده‌ات نیستم!
مرا ببخش.
دختری که عطر میخک‌های صورتی می‌داد و رد قدم‌هایش کوچه‌ها را مدهوش می‌کرد در زمستان‌های پیشین، چشم‌های سرمه کشیده‌اش را جا گذاشت و رفت.

 

[مهرانه بلوچ]

دختری که می‌گفت:
- بعد تو با شتاب می‌گذرم.
اکنون روی اسم تو مکث می‌کند و تنها عکست را بارها در آغوش می‌کشد.
چرا دنبالش می‌گردی؟
کسی که تنها آرزویش دست‌های تو بود، دیدن تو را با خودش به گور خواهد برد.

 

[مهرانه بلوچ]

کاش کمی مهربان‌تر بودی تا دختر سفید سرنوشت زندگی‌ات می‌شدم یا کمی عاشق‌تر تا باز هم مثل گذشته‌های دور، مِهرای قلبت می‌ماندم و به جز تسخیر دست‌هایت، دیگر هیچ آرزوی محالی را در سرم نمی‌پروراندم.

 

[مهرانه بلوچ]

گاهی با خودم می‌گویم کاش نمی‌دیدمت تا با دلیل‌های ساختگی‌ام می‌ساختم و تو را بار دیگر می‌خواستم یا نمی‌خواستم؟ نمی‌دانم... .
روزی می‌خواستم مثل مجنون، فراری بیابان عشقت باشم، حال فراری خودت شده‌ام.

 

[مهرانه بلوچ]

شکل تلخی از عشق که عجیب دل‌انگیز است روی دست و دلم مانده.
لب‌های بی‌رنگم شوری اشک را به حصارت می‌برند و بزرگترین جنایت تاریخ رخ می‌دهد دیگر یارای لذت بردن از چیزی را ندارم.

 

[مهرانه بلوچ]

چرا دنبالش می‌گردی؟
قطعاً تو هم می‌دانی دختری که چترها را در باد بی‌محابا رها می‌کند؛ اما حواسش هست هیچ قاصدکی را بدون آرزو نفرستد، محال است هنوز عاشقت نباشد؛ اما دلیل بی‌تابی‌های من! آیا فکر نمی‌کنی برای برگشتن کمی دیر باشد؟

 

[مهرانه بلوچ]

چرا بهانه‌ی باران اشک‌هایم شدی؟
همیشه از تو می‌خواستم بهانه‌ی من برای نوشتن باشی. تو یگانه عشق من بودی ولی، دیگر نمی‌توانی خنده‌هایم را به من برگردانی.

 

[مهرانه بلوچ]

از من نپرس:
- بعد از تو سرگردان کدام کوه باشم؟
چشم‌هایت را به روی قلب‌هایمان ببند و برو.
راستش را بخواهی منی که سقوط کرده‌ام چگونه می‌توانم از بلندی‌ها نهراسم؟