تمام شده دلنوشته بگذار نباشم | مهدیه.م کاربر انجمن رمانیک

به نام خدایی که با یاد او قلم بر دست گرفته‌ام

نام دلنوشته: بگذار نباشم
نام نویسنده: مهدیه.م
ژانر: درام، غمگین، عاشقانه
مقدمه:​

دستم لبریز از حس قلم و مغزم خالی است!
نمی‌دانم، من نمی‌دانم از کدامین درد بنویسم، نمی‌دانم از کدامین زجر بنویسم.
از عشقی که ناکام ماند یا از دختری که عمرش به پای احساسش تلف شد؟
از همه‌ی انسان‌های فاقد انسانیت یا از منی که به جمع‌شان می‌پیوندم؟
نمی‌دانم چه بنویسم اما دستم به قلم رفته است و اگر این دریای کلمات را بر دفتر روانه نکنم، قطعاً خفه خواهم شد!

 

[MandiBel]

سخن از عشق و عاشقی که می‌شود، دل من به حال لیلی و مجنون می‌سوزد، آخر عشق‌هایی که دیده‌ام رفتن بود، رفتن!​

 

[MandiBel]

اگر در کنارم بودی، به جای فکر و خیال، فقط یک دل سیر تو را نگاه‌ می‌کردم.
آن‌قدر دل‌تنگ تو هستم که حاظرم لحظه‌ای بمیرم و به دیدن تو بیایم.
و تو چه‌قدر برای من عزیز هستی!​

 

[MandiBel]

حصار دست‌هایت را لحظه‌‌ای برای من نگه‌دار؛ هنوز در گره دست‌هایت احساس آرامش می‌کنم!​

 

[MandiBel]

روز‌هایم بدون تو می‌گذرد، پس کجا است آن همه علاقه که تو برای من سفره کرده بودی؟!​

 

[MandiBel]

حس عذاب دارد، تو در کنار دیگری باشی و من تنها باشم.

 

[MandiBel]

نبض‌هایم دیگر توان تپیدن ندارد، حال خراب من را چه‌کسی می‌فهمد؟!​

 

[MandiBel]

مانند آن الماس دست نیافتنی در شکاف سنگ‌ها، ناب باش!​

 

[MandiBel]

عاشق که باشی، حتی اگر از معشوقه‌ات ضربه هم ببینی، باز هم زیبا است!​

 

[MandiBel]

دل‌تنگی‌ هم گویی برای تو سر باز کرده است، کجایی که مرهم درد‌هایم باشی؟​

 

[MandiBel]

دل من گر سیاه است،
تو مرا در سفیدی قلبت غرق کن!​