علت
علت دقیق روماتیسم مفصلی ناشناختهاست ولی در ایجاد این بیماری ایمنی سلولی و ایمنی هومورال هر دو نقش دارند. از جمله علل احتمالی این بیماری عفونتها را ذکر کردهاند در همین زمینه باکتریها، مایکو باکتریها، مایکو پلاسما و حتی ویروسها به عنوان عوامل مسبب تحت بررسی قرار گرفتهاند. در مدلهای حیوانی روماتیسم مفصلی که وابسته به TLR2, TLR4, TLR9 است، جوندگان تحت تزریق دیواره سلولی استرپتوکوک SCW قرار گرفتند و مشاهده شد که پلی ارتریت حاد شدیدی بوجود آمد که بهبود یافته و سپس توسط یک پلیارتریت مزمن وابسته به سلول T ادامه یافت که بسیار شبیه روماتیسم مفصلی است. گلو درد چرکی به عنوان یک عامل مسببه آنگونه که در تب روماتیسمی مطرح است در مورد روماتیسم مفصلی به اثبات نرسیدهاست هرچند که در یک زیرگروه خاصی از روماتیسم مفصلی بنام بیماری استیل با شروع بزرگسالی این رابطه مطرح است. در معیارهای تشخیصی این بیماری در سال ۱۹۸۷ توسط Cush فانژیت جزو معیارها نبود و در معیارهای سال ۱۹۹۲ که توسط Yamaguchi وضع شد، فارنژیت معیار مینور و در معیارهای سال ۲۰۰۸ توسط Fautrel، فارنژیت به صورت معیار ماژور در تشخیص این بیماری ذکر شدهاست. همچنین پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون آمریکا هشدار دادهاند که مصرف زیاد چای خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش میدهد. تحقیقات روی بیش از ۷۶ هزار زن داوطلب نشان داده که مصرف زیاد چای خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش میدهد در حالی که نوشیدن قهوه این تأثیر مضر را ندارد.
محققان مرکز پزشکی دانشگاه
جورج تاون تأکید میکنند کسانی که بیش از چهار فنجان در روز چای مینوشند، ۷۸ درصد بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) هستند.
به گفته آنان نوشیدن هفتگی هر مقدار چای، ۴۰ درصد خطر بروز این بیماری را تشدید میکند. افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی، نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماریهای مزمن مانند پوکی استخوان، آلرژی، بدخیمیها، عفونتها، بیماریهای گوارشی، بیماریهای قلبی–عروقی و فشارخون دارند.
اثر مصرف دخانیات و آلودگی هوا در ابتلا این بیماری مؤثر است.