معرفی بررسی بازی Overwatch

[Nstrn_jz]

اُورواچ یک بازی ویدیویی چند نفره تیمی در سبک تیراندازی اول شخص است که توسط بلیزارد انترتینمنت ساخته و منتشر شده ‌است.
این بازی در بلیزکان سال ۲۰۱۴ معرفی شد.
هسته اصلی بازی بر گیم پلی مشارکتی چند نفره با استفاده از «قهرمانان» مختلف است، که هر قهرمان (هیرو) توانایی‌ ها و نقش مخصوص خود را در یک تیم دارد.

این بازی جذاب در تاریخ ۲۴ مه سال ۲۰۱۶ برای مایکروسافت ویندوز، پپلی استیشن 4 و X box 1 به بازار عرضه شد.
اورواچ، سازمانی متشکل از نیروهای زبده نظامی که بیش از سی سال پیش با هدف مقابله با تهدیدات ربات ‌های آمنیک در بحبوحه جنگ میان انسان‌ها و ربات‌های فرا هوشمند تأسیس شد. در راس آرمان‌ های این گروه، اهداف ارزشمندی همچون قهرمان پروری، فداکاری و شرافت قرار داشتند.

خاستگاه

یگان ویژه اورواچ در میان آتش جنگ برخاسته از بحران آمنیک و از سوی سازمان ملل متحد تأسیس شد. جنگ با ربات‌ها با چیزی که انسان‌ها فکر می‌کردند بسیار تفاوت داشت و هیچ کشوری در دنیا نمی‌توانست خاک خودش را از حمله ربات‌ها در امان نگه دارد.
اما در این بین، برخی سربازها و تاکتیک‌ های جنگی بودند که در نبرد با آمنیک‌ها درصد موفقیت بیشتری رو از خودشان نشان می‌دادند. در حالی که همه کشورهای دنیا با این بحران رباتیک دست و پنجه نرم می‌کردند، سازمان ملل متحد اقدام کرد و با جذب نیروهای زبده نظامی و به‌کارگیری فناوری‌های به روز، یگانی به اسم اورواچ رو تشکیل داد.
یگان اورواچ متشکل از گروهی از دانشمندان، سربازان، ماجراجویان، و…بود که با هدف راه اندازی جنگ‌های نامنظم با ربات‌های آمنیک تأسیس شده بود. Adawe Gabrielle به عنوان یکی از کلیدی‌ترین چهره‌ ها و بنیان‌گذار اصلی گروه در راس یگان قرار داشت و فرماندهی یگان هم به افسر ارشد Reyes Gabriel، عضو برنامه ابر سرباز ارتش ایالت متحده، سپرده شد.
با این حال، اگرچه «ریاست» فرماندهی کل اورواچ رو در اختیار داشت اما این جان موریسون بود که ساختار کلی یگان رو شکل می‌داد و اعضای اورواچ را که گاهی اختلاف نظرهای فراوانی داشتند متحد می‌کرد. سایر بنیان‌گذاران اورواچ عبارت بودند از آنا آماری، لیائو، Reinhardt .Torbjorn Lindholm و Wilhelm.
اورواچ که حال به قدرت زیادی دست پیدا کرده بود با حمله به پایگاه‌های فرماندهی و نظارتی آمنیک، ربات‌های شورش‌گر رو زمین‌گیر کرد. بعد از تعدادی عملیات خطرناک و فداکاری‌های بی شمار، سرانجام نیروهای اورواچ موفق شدن تمامی پایگاه‌های آمنیک رو نابود کرده و ارتش ربات‌ها رو غیرفعال کنند. آنها دنیا را از سرنوشت بد نجات داده بودند و واقعاً شایسته هرگونه تقدیری بودند. موریسون به پاس خدمات بی دریغش به سِمَت اولین فرمانده رسمی اورواچ منصوب شد و ریس که این جایگاه رو حق خودش می دونست برای همیشه کینه موریسون رو به دل گرفت.

 

[Nstrn_jz]

بعد از بحران آمنیک

در سال‌های پس از بحران آمنیک، یگان اورواچ موقعیت خودش را به عنوان یک نیروی حافظ صلح جهانی بیش از پیش تثبیت کرد. با استفاده از منابع عظیم و بودجه‌های هنگفتی که در اختیار این یگان قرار می‌گرفت، اورواچ توانست به سرعت دامنه نفوذ خودش را تا دور افتاده ‌ترین نقاط جهان گسترش دهد. حال که چندین دهه از روزهای سخت جنگ می‌گذشت، اورواچ به وسیله مأمورین زبده خودش صلح و آرامش رو در سرتاسر جهان گسترش داده بود و در زیر سایه این صلح بود که عصر جدیدی از کاوش‌ها، نوآوری‌ها و اکتشافات آغاز شد.

محدوده پژوهش‌های اورواچ آنقدر گسترده بود که از کاوش‌های فضایی تا تحقیقات پزشکی و حتی اقلیم‌ شناسی (در این زمینه، پست‌های دیده‌بانی خاصی در نقاط مختلف جهان دایر شدن تا تغییرات اقلیمی سیاره را تحت نظر داشته باشد) در بر می‌گرفت.

هیچ فرد یا گروه شروری توان ایستادن در مقابل این نیروی تعلیم دیده و زبده رو نداشت. اورواچ صلح و ثبات جهانی رو سرلوحه تمام اقداماتش قرار داد و مردم هم از داشتن چنین محافظان فداکار شادمان بودند.

خیلی زود اورواچ تبدیل به یک سازمان جهانی شد و نیروهای جدیدی جذب این سازمان شدند. دامنه نفوذ اورواچ و محبوبیتش به حدی بود که به کسانی که در طول این دوره به دنیا می‌آمدند «نسل اورواچ» می‌گفتند. اورواچ با شبکه ارتباطات جهانی خودش به سرعت از تمام تغییرات و تنش‌ها در هر نقطه از دنیا مطلع می‌شد. این یگان یکی از مجهزترین مجموعه‌ های تسلیحاتی کل سیاره زمین رو در اختیار داشت.

با بازنشسته شدن نیروهای قدیمی، مأمورین جدید جذب سازمان می‌شدند. نیروهای اورواچ عملیات‌های متعددی رو علیه سازمان تروریستی Talon و نینجاهای Shimada انجام دادند. با این حال، راهکار اورواچ برای مقابله با تهدیدات راهکاری نظامی بود که در نهایت باعث ایجاد تنش‌هایی در بدنه سازمان شد.

 

[Nstrn_jz]

روزهای افول

بیست سال پس از تأسیس اورواچ، میزان نفوذ این یگان به تدریج در حال کاهش بود. سازمان اورواچ مورد اتهامات فساد و فریب عمومی قرار گرفت. شکایت‌های متعددی از سازمان به دادگاه‌ های بین‌المللی برده شدند، از جمله سهل انگاری در انجام ماموریت‌های پرخطر، فساد و سوء مدیریت، تولید سامانه‌های تسلیحاتی سرّی، و نقض حقوق بشر.

اورواچ حتی در روزهای شکوه خودش هم همیشه منتقدانی را داشت که خواستار وضع محدودیت ‌هایی برای اختیارات این یگان بودند و معتقد بودند که چنین گروه پرنفوذ و نیرومندی به یک نظارت دقیق نیاز دارد.

در همون دوران هم شایعاتی از ماموریت‌های فوق سری گروه مثل قتل و آدم‌ربایی بر سر زبان‌ها افتاده بود که البته از نگاه عامه مردم، چنین شایعاتی بیشتر به تصورات توهم آمیز شباهت داشتند تا به واقعیت. اما با گذشت زمان، شمشیر برنده انتقاد تیزتر و تیزتر شد و اینطور به نظر می‌رسید که اورواچ به نگرانی‌های عمومی کوچک ‌ترین اهمیتی نمی‌دهد.

ماموریت ‌های بحث ‌برانگیز سازمان، خشم مردم رو به همراه داشت و کار به جایی رسید که عده ای از مشهورترین و محبوب‌ترین مأمورین اورواچ مجبور به کناره‌گیری از سازمان در میان انبوهی از توهین‌ها و اتهامات شدند.

اعتراضات مردمی به بیشترین حد خودش رسید. از نظر مردم، اورواچ باعث و بانی جنگ و آشوب در جهان بود و این موضوع بحران خطرناکی را هشدار می داد.

 

[Nstrn_jz]

سقوط

در آخرین سال های حیات اورواچ، وجود یک دایره فوق سری به اسم Blackwatch در درون این سازمان فاش شد. شایعات راست و دروغ بسیاری از فعالیت‌های مرموز این گروه به بیرون درز کرده بود، از جمله قتل، آدم‌ربایی، ارعاب، شکنجه و حتی بدتر از این ها. دولت‌ها از سازمان ملل خواستن تا هر چه سریع تر جلوی فعالیت‌های خصمانه این گروه و نقض حاکمیت و استقلال کشورها رو بگیرد.

سازمان ملل که در مقابل تمام این شکایات تاب مقاومت نداشت، در نهایت مجبور شد کمیته ویژه ای رو برای بررسی دقیق و مخفیانه ادعاهای مطرح شده به اورواچ بفرستد. در حالی که تحقیقات ادامه داشت و بی‌اعتمادی عمومی هم روز به روز در حال افزایش بود، مقر فرماندهی اورواچ در سوییس ظاهراً در جریان یک تصادف ناگوار با خاک یکسان شد. موریسون و ریس هم در بین کشته شدگان بودند.

سازمان ملل قویاً اعلام کرد که هیچ گروه تروریستی ای پشت این ماجرا نبوده اما بنابر گزارش منابع ناشناس، عامل انفجار در مقر اورواچ، شورشی بود که از درون سازمان آغاز شده بود. در یک سوی این جنگ داخلی، جان موریسون بود که سعی داشت اورواچ رو سرپا نگه دارد و در سوی دیگر دن، گابریل ریس که هنوز هم که هنوزه کسی از انگیزه‌های واقعیش اطلاعی ندارد.

ظاهراً در روز حادثه در مقر فرماندهی اورواچ، نبردی بین این دو همرزم قدیمی در می‌گیرد که در نهایت منجر به انفجار مهیبی می‌شود که کل پایگاه رو نابود می‌کند و در این بین، موریسون و ریس هم (به همراه تعداد زیادی از نیروها و کارکنان اورواچ) ظاهراً کشته می‌شوند.

دکتر Ziegler Angele، سرپرست گروه تحقیقات پزشکی اورواچ، بعدها در دادگاهی که به همین منظور تشکیل شده بود، ادعا می‌کند که حادثه اون روز غیرقابل اجتناب بوده؛ ریس و موریسون از مدت‌ها قبل در جریان انتخاب موریسون به عنوان فرمانده اورواچ به مشکل خورده بودند و ریس تمام این مدت کینه موریسون رو در دل داشته‌ است.

 

[Nstrn_jz]

انحلال

انحلال کمیته ویژه سازمان ملل، به همراه انفجار مقر فرماندهی و کشته شدن بسیاری از اعضای کلیدی اورواچ، دو تیر خلاصی بودند که به سمت اورواچ شلیک شدند. با وجود تمام اتفاقاتی که افتاده بود، دیگر چیزی برای پنهان کردن وجود نداشت. ابعاد کامل فعالیت‌ های سری اورواچ در اختیار عموم مردم قرار گرفت و حتی سرسخت ‌ترین طرفداران سازمان هم در برابر واقعیت سر تعظیم فرود آوردند. سازمان ملل چاره ای نداشت جز اینکه رای به تعطیلی اورواچ بدهد.

سازمان اورواچ که در مقابل فشارها توان ایستادگی نداشت در نهایت با سرنوشت محتومش مواجه شد، اون هم تنها سی سال پس از تأسیس و در رسوایی کامل. مأمورین سابق اورواچ هدف انواع و اقسام توهین‌ها و تمسخرها و شک و بدبینی عمومی قرار گرفتند و در این بین، رسانه‌ها هم سهم خودشان رو در پر رنگ تر کردند و ماجرا ادا کردند. در اون زمان تقریباً همه هم نظر بودند که تصمیم سازمان ملل برای تعطیلی اورواچ، تصمیم کاملاً عاقلانه ای بوده ‌است.

بسیاری معتقد بودند که با انحلال اورواچ به عنوان جدی‌ترین تهدید برای ثبات و صلح جهانی، دنیا می‌تواند به محل بهتری برای زندگی تبدیل شود.

 

[Nstrn_jz]

دوران پس از انحلال

پس از انحلال با گذشت پنج سال از فروپاشی اورواچ، گمانه زنی‌ها در خصوص ماهیت حقیقی ماجرای انحلال این سازمان همچنان ادامه دارد (حداقل در میان توده مردم). شایعاتی به گوش می رسد مبنی بر اینکه کسی از درون سازمان طرح این براندازی رو عملی کرده بود. با این همه، از زمان تعطیلی اورواچ نه تنها اوضاع بهتر نشده بلکه تاریکی بیشتر از هر زمان دیگر ای جهان رو در سیطره خودش قرار داده.



تنش میان انسان‌ها و آمنیک ‌ها هرگز تا این حد بالا نبوده. رهبران سیاسی محلی، سازمان‌های خاصی رو به وادار کردن مقامات دولتی به پذیرش قراردادهای یک طرفه با استفاده از روش‌هایی مخفی و به وسیله مزدورهای اجیر شده (در صورت عدم موفقیت)، متهم می‌کنند. در این بین، سازمان‌ های تروریستی بدون کوچک ‌ترین ترسی به فعالیت‌های شرورانه خودشان ادامه می‌دهند و اغلب پس از اتمام هر مأموریت، جسد چند غیرنظامی رو هم در محل حادثه باقی می‌گذارند.

اوضاع به حدی نامطلوب شده بود که تعدادی از مردم حسرت روزهای شکوه اورواچ رو می‌خوردند و در آرزوی بازگشت آنها به سر می‌بردند. در این بین، گروهی از اعضای سابق اورواچ در تلاش هستند تا گروه را دوباره دور هم جمع کنند.