آموزش 3 قانون طلایی برای نوشتن یک کتاب علمی-تخیلی

[ansel]

قانون شماره 2 : تحقیق کنید​

وقتی سؤال خود را مشخص کردید، وقت آن است که به پاسخ به آن بپردازید. مارگارت اتوود در مورد رمان خود با عنوان "داستان ندیمه" چنین ادعا می کند:

در این کتاب چیزی وجود ندارد که مبتنی بر اتفاقی که قبلاً در تاریخ یا کشور دیگری رخ داده است نباشد، یا اینکه اسناد و مدارکی در تأیید آن در دسترس نباشد.

 

[ansel]

براساس این سؤال که "چه اتفاقی می افتد اگر توانایی تولید مثل بسیار کم شود؟" در میان سؤالات دیگر، اتوود یک جامعه را در آینده توصیف می کند که زنانی که قادر به فرزندآوری هستند همانند دارایی به بالاترین و تأثیرگذارترین پیشنهاد دهنده فروخته می شوند. او با استفاده از دانشی که در مورد رفتار دینی بنیادگرایانه با زنان دارد و همچنین تاریخ برده داری و جنگ، دنیایی را ساخته است که واقعی بنظر می رسد زیرا بر اساس درک واقعی از سوء رفتار و تنفر نسبت به زنان ایجاد شده است.

 

[ansel]

موضوع شما می تواند این باشد که اگر در دهه پنجاه با بیگانگان فضایی روبرو می شدیم چه اتفاقی رخ می داد؟ یا اینکه اگر همه ما یک شبه ناشنوا می شدیم چه می شد؟ در هر صورت سؤال شما هر چه باشد اطلاعات واقعی در آن مورد وجود خواهد داشت و می توانید تحقیق کنید که شرایط مشابه در گذشته چگونه پیش رفته اند. مثلاً در گذشته ما چه اتفاقاتی افتاد هنگامی که فرهنگ های جدید با هم روبرو شده اند؟ یا اینکه به دست آوردن یا از دست دادن یک حس چه تأثیری می گذارد؟ این که آیا نیروی اشغالگر، بیگانگان فضایی باشد یا گیاهان جهش یافته در هر صورت، ما سوابق زندگی تحت اشغال را داریم. شرح بهترین و بدترین رفتارهای بشری به اشکال بی شمار در دسترس است.

 

[ansel]

این جزئیات هستند که به داستان علمی تخیلی شما رنگ و لعاب می دهند و دنیای داستانی شما را واقعی جلوه می دهند و به موضوع شما اعتبار می بخشند. هرچه تحقیق بیشتری در زمینه انتخابی خود انجام دهید، ایده های بیشتری خواهید داشت. مثلاً انواع مختلفی از مارمولکها وجود دارند که خود را به عنوان ماده جا می زنند تا از نرهای آلفا در امان باشند، یا انواعی از پرندگان هستند که تخمهای خود را در لانه های دیگر پرندگان مخفی می کنند و ماهی هایی که دهانشان را همانند سوراخی باز نگه می دارند تا طعمه ها به داخل دهانشان شنا کنند. هر چقدر هم بیگانگان، هیولاها و چیزهای دیگری که ایجاد می کنید عجیب باشند، جزئیات واقعی وجود دارد که می توانید آنها را کشف کنید.

 

[ansel]

قانون شماره 3 : از چیزهای جدید نترسید​

ژانر علمی تخیلی سؤالات بزرگی می پرسد و می داند در مورد چه چیزی صحبت می کند. این ژانر شاید شجاع ترین ژانر باشد، نه تنها همگام با مخاطب یا دوره زمانی خود پیش می رود بلکه آینده را نیز پیش بینی می کند. به همین دلیل ضروری است که از خود بپرسید چه چیز جدیدی در مورد داستان شما وجود دارد.

 

[ansel]

شاید این مطلب درست باشد که تقریباً همه داستان ها از قبل گفته شده اند، اما هر روز روش های جدیدی برای بررسی شرایط انسانی وجود دارد. رسانه های اجتماعی در مورد بشریت به ما چه می گویند، و در آینده چگونه می تواند به نظر برسد؟ حقیقت غم انگیز ژانر علمی تخیلی در این است که اغراق گذشته، حقیقت امروز است. "فرانکنشتاین" اثر مِری شلی (که اغلب به عنوان اولین رمان علمی تخیلی توصیف می شود) ایده ایجاد زندگی غیر طبیعی را از منظر دوران ویکتوریایی مورد بررسی قرار می دهد و بینش جالب و هوشمندانه ای را ارائه داده است، اما کتاب “هرگز رهایم مکن” اثر کازوئو ایشی گورو از منظر نویسنده ای نوشته شده است که نه تنها در مورد شبیه سازی نظریه پردازی می کند بلکه در دنیایی زندگی می کند که اینکار قبلاً انجام شده است.

 

[ansel]

چه چیزی در مورد سؤالات شما، جدید یا منحصر به فرد است؟ حتی اگر این فقط یک روش جدید برای ارائه نظریه شما به مخاطبان باشد نیز کافی است، اما مشخص کردن مواردی که شما در این بحث ارائه می دهید به شما کمک می کند تا بر نکات مناسبی تأکید کنید.

 

[ansel]

قدردان مخاطبان خود باشید​

ژانر علمی تخیلی اغلب اولین حرکت برای ایده های جدید است. حتی هنگامی که امکان هوش مصنوعی واقعی را مورد بررسی قرار می دهیم، به مطالب گسترده ای در مورد مسائل اخلاقی حاصل شده از آن دسترسی داریم. مخاطب ژانر علمی تخیلی دارای انتظارات زیادی است و اگر بتوانید درک کنید که انتظار آن ها چیست، آنها بهترین هوادارانی خواهند بود که هر نویسنده ای آرزوی آن را خواهد داشت.

 

[ansel]

*نوشتن در مورد دنیاها یا جوامع دیگر می تواند بسیار دشوار باشد، به خصوص هنگامی که باید تجربیات و تعصبات خود را کنار بگذارید.*