انتشاریافته دلنوشته امید | پانیک ۳۱۵

​

نام دل نوشته: امید

نام نویسنده: پانیک 315

ژانر: اجتماعی


خلاصه:
با وجود تمامی دشواری‌ها و سختی‌هایی که در زندگی همه افراد وجود دارد، قشنگی‌های فراوانی نیز در دل همین دشواری‌ها حضور دارد که کافی است نگرشمان را عوض کنیم تا این زیبایی‌ها را دیده و لمسشان کنیم.


مقدمه:
فرقی نمی‌کند آغاز هفته باشد یا پایانش،
صبح باشد یا شب، بذر امید
نه وقت می‌شناسد
نه موقعیت؛
هر وقت بکاری
شبیه لوبیای سحر آمیز
با اولین طلوع آفتابِ خواستن،
جوانه می‌زند
و تا آسمان موفقیت و توانستن
اوج می‌گیرد.
هرگز ناامید نباش.
ناامیدی، تیشه‌ی بی‌رحمی‌ست
به جان ریشه‌ی شعور و خوشبختی‌ات.
پس تا دیر نشده،
بذر جادویی‌ امیدت را بکار
و معجزه‌هایت را درو کن!

 

[tor_anj.kh]

سلام خدمت نویسنده‌ی عزیز!
متشکریم از شما ضمن انتخاب انجمن رمانیک برای انتظار آثار ارزشمندتان، خواهشمندم قبل از شروع کردن تایپ دلنوشته‌تان قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!

قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته

زمانی که دلنوشته‌ی شما به ده پارت رسید می‌توانید از طریق لینک زیر برای آن درخواست جلد بدهید. (پ.ن: ابتدا قوانین تالار جلد را مطالعه فرمایید.)

درخواست جلد برای دلنوشته

زمانی که دلنوشته‌ی شما به دوازده پارت رسید شما می‌توانید جهت بررسی سطح قلمتان توسط منتقدان عزیز، از طریق لینک زیر درخواست نقد بدهید.

قوانین و چگونگی درخواست منتقد برای دلنوشته

نویسندگان عزیز؛ جهت درخواست تعویض تگ اثرتان می‌توانید از طریق لینک زیر اقدام نمایید.

درخواست تعویض تگ

شما می‌بایست پس از اتمام تایپ اثرتان؛ از طریق لینک زیر اعلام کنید.

اعلام پایان تایپ دلنوشته

شما می‌بایست پس از اتمام تایپ دلنوشته‌تان جهت رفع اشکالات نگارشی و تایپی؛ از طریق لینک زیر درخواست ویراستار کنید.

درخواست ویراستار برای دلنوشته

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!

|کادر مدیریت انجمن|​

 

[هاویر]

ما روزهایمان را خودمان می‌سازیم.
خوب و بد امروز و فردایمان به خودمان برمی‌گردد.
این‌که از وقتی چشم‌هایمان را باز می‌کنیم ناله‌ی ناتوانی و ناامیدی سر می‌دهیم،
یا این‌که می‌توانیم به جای ناله و فغان فعالیت کنیم؟
تا به حال به آن فکر کرده‌اید؟
همه و همه مربوط به خودمان است؛
چه دیدگاه و از چه منظره یا پنجره‌ای به دنیای روبه‌رویمان نگاه می‌کنیم.
شاید برخی از آن‌ها قابل تغییر باشند.

 

[هاویر]

جسارت داشته باش و زندگی کن،
اما جوری که خودت دوست داری،
نه جوری که دیگران از تو انتظار دارند!
مهم نیست که تا مقصدت می‌رسی یا نه
و مهم نیست که تمام آرزوهایت محقق می‌شوند یا نه،
مهم این است که حالِ دلت خوب باشد.
پس تا می‌توانی شاد باش و از لحظه لحظه‌ی زندگی‌ات لذت ببر
و خودت باش؛
خودت حاکم و معیار و قاضیِ کارهای خودت،
خودت همه‌کاره‌ی دنیای خودت
و انگیزه‌ی آرزوهای خودت،
تو نیاز به تأیید هیچ‌کس نداری!

 

[هاویر]

وقتی شما نگران هستید، یک تصور غیر واقعی از آینده را در ذهن خود ایجاد می‌کنید و اعتقاد به این تصور، موجب ایجاد احساس منفی در شما می‌شود. به عبارت ساده‌تر، شما بدون هیچ دلیل قابل قبولی، خودتان را از آینده می‌ترسانید. نگرانی را از خود دور کنید، در زندگی با امید زندگی کنید و اجازه دهید انرژی‌های مثبت وجودتان آزاد شود. نگذارید امواج منفی، قدرت فکر و اراده و پشتکار شما را مسدود کنند. با این اعتقاد زندگی کن که کل جهان طرف من است. مادامی‌که به آن بهترینی که در در وجودت است وفادار بمانی، موفق خواهی بود.

 

[هاویر]

زندگی آن‌چنان زیبا و تماشایی هست، که ما در درک آن ضعف داریم.
چرا زیبا نمی‌بینیم؟
اگر زندگی را باور داشته باشیم، همین برای بهتر شدنش کافی‌ست.
فرصت زندگی کم است.
بزرگوارتر از آن باش که برنجی
و نجیب‌تر از آن، که برنجانی.
از درخت بیاموزیم؛
برای بعضی‌ها باید ریشه بود،
تا امید به زندگی را به آن‌ها بدهیم.
برای بعضی‌ها باید تنه بود،
تا تکیه‌گاه آن‌ها باشیم؛
برای بعضی‌ها باید شاخ و برگ بود،
تا عیب‌های آن‌ها را بپوشانیم
و برای بعضی‌ها باید میوه بود،
تا طعم زندگی کردن را به آن‌ها بیاموزیم،
نه زنده ماندن را.

 

[هاویر]

فرصت زندگی کم است.
بزرگوارتر از آن باش که برنجی
و نجیب‌تر از آن، که برنجانی.
زندگی مثل نقاشی کردن است.
خطوط را با امید بکش،
اشتباهاتت را با آرامش پاک کن،
قلم‌مو را در صبر، غوطه‌ور ساز.
امید چیز خوبی‌ست،
شاید بتوانیم بگوییم بهترینِ چیزهاست
و چیزهای خوب هیچ‌وقت نمی‌میرند.

 

[هاویر]

روزی به خودت می‌آیی و افتخار می‌کنی به‌خاطر ادامه دادن و تسلیم نشدن؛ یک روز که با یک موفقیت زندگی خود را تغییر داده‌ای.
در مقابل سختی‌ها همچون جزیره‌اى باش که دریا هم با تمام عظمت و قدرتش نمى‌تواند سر او را زیر آب کند!
شهامت هميشه فرياد زدن نيست؛
گاهی صدای آرامی‌ست، كه در انتهای روز می‌گويد:«فردا دوباره تلاش خواهم كرد!»
امیدتان را که از دست بدهید، انگار همه‌چیز را از دست داده‌اید.
البته حتی زمانی که فکر می‌کنید همه چیز از دست رفته است، باز هم امید وجود دارد.

 

[هاویر]

یادت باشد دنیا گرد است؛ هیچ شبی پایان زندگی نیست! زندگی باور می‌خواهد، آن هم از جنس امید.
باید قدر لحظات را دانست، نه می‌میرند و نه از بین می‌روند.
هیچ‌وقت از آن دلسرد و غمگین نباش، زمانش که برسد جوابت را خواهی گرفت.
از ورای هر شب، دوباره خورشید طلوع می‌کند.
فرقی نمی‌کند آغاز هفته باشد یا پایانش، صبح باشد یا شب، بذر امید نه وقت می‌شناسد نه موقعیت؛ هر وقت بکاری شبیه لوبیای سحر‌آمیز، با اولین طلوع آفتاب خواستن جوانه می‌زند و تا آسمان موفقیت و توانستن اوج می‌گیرد.
هرگز ناامید نباش. ناامیدی تیشه‌ی بی‌رحمی‌ست به جان ریشه‌ی شعور و خوشبختی‌ات. پس تا دیر نشده بذر جادویی امیدت را بکار و معجزه‌هایت را درو کن!

 

[هاویر]

گاهی وقت‌ها کتاب زندگی را نباید زود بست؛ شاید امید در صفحه بعدی کتاب باشد.
برای گذر از تاریکی‌های شب، باید روشنایی امید را پیدا کرد. انسان‌ها برای پذیرش امید ظرفیت شگفت‌انگیزی دارند! آرزوهای خود را يادداشت کنید؛ خداوند آن‌ها را فراموش نمی‌کند، اما تو از خاطرت می‌رود چیزی که امروز داری خواسته‌ی ديروزت بوده است. زندگی یک اتاق با دو پنجره نیست، زندگی هزاران پنجره دارد. یادم هست روزی از پنجره ناامیدی به زندگی نگاه کردم، احساس کردم می‌خواهم گریه کنم و روزی از پنجره امید به زندگی نگاه کردم، احساس کردم می‌خواهم دنیا را تغییر دهم!
عمر کوتاه است؛ فرصت نگاه کردن از تمامی پنجره‌های زندگی را ندارم. تصمیم گرفته‌ام فقط از یک پنجره به زندگی نگاه کنم و آن هم پنجره امید است!