تمام شده نقد و تعیین سطح مجدد دلنوشته میمانی یا می‌روی؟| مهدیه مومنی

[Nil@85]

نام دلنوشته: میمانی یا می‌روی؟


نام نویسنده: مهدیه مومنی @.Mahdieh


ژانر:تراژدی- غمگین-عاشقانه


خلاصه:::


من همیشه در خیالم گام های تو را دنبال می کنم!


همیشه چشم به قدم های تو دوخته ام.


همیشه دل به صدای تو سپرده ام.


تمام تنم چشم و گوش شده تا بفهمن تو چه قصدی داری!


میخواهی با من و این قلب عاشق چه کنی؟


میخواهی با لب هایت چه نویدی به من بدهی؟


بگویی می مانم یا بگویی می روم؟!


آه...!


رفتن را هیچ وقت دوست نداشته ام، من همیشه از جدایی ها وحشت می کنم، همیشه از همه ی رفتن ها می ترسم!


من خیلی برای خودمان نگرانم!


می شود زودتر تکلیف من را یک سره کنی؟


تو بگو...!


می روی یا می مانی؟!


لینک اثر:
تمام شده - دلنوشته میمانی یا می‌روی؟|مهدیه مومنی/



منتقد: @NIKU.MAH

 

[نیکـ]

نقد دلنوشته میمانی یا میروی
تگ : برنزی
رده : جوانان و نوجوانان
نویسنده عزیز این نقد صرفا جهت بهبود قلم شما انجام شده

عنوان دلنوشته :
با نگاه به عنوان دلنوشته باید هرچند کم و ناچیز به موضوع اصلی پی برد. عنوان، هرچه کوتاه‌تر باشد، در ذهن مخاطب ماندگاری بیشتری دارد. همچنین باید با محتوا و ژانر تطابق داشته باشد .
" می‌مانی یا می‌روی " عنوان انتخابی نویسنده دلنوشته می‌باشد.
در نگاه اول، دلنوشته‌ای است با ژانر تراژدی که احتمالا موضوع اصلی آن شکست احساسات بین دو نفر است. درواقع نویسنده سعی دارد در این دلنوشته احساسات خود را نسبت به تصمیمی سخت ابراز کند.
کلمات استفاده شده در عنوان کلیشه‌ای هستند و متاسفانه حتی ترکیب آن‌ها باهم باعث کاستی این موضوع نشده است.

ژانر دلنوشته :
ژانر دلنوشته، بیانگر این موضوع است که نویسنده در چه چارچوبی اثر خودش را ارائه داده است و انتخاب درست ژانر از اهمیت بالایی برخوردار است. ژانر یا ژانرهای انتخابی باید با موضوع و محتوا ارتباط داشته باشد.
ژانرهای انتخابی نویسنده { تراژدی ، غمگین ، عاشقانه } هستند. اول از همه باید گفت ما اصلا ژانر غمگین نداریم و معادل آن تراژدی می‌باشد. همینطور کنارهم قرار گرفتن این دو کلمه کاملا اشتباه است.
خوشبختانه نویسنده در انتخاب ژانر عاشقانه به خوبی عمل کرده است، با خواندن دلنوشته می‌توانیم فضای غمگین و عاشقانه را حس کنیم.

مقدمه دلنوشته :
در واقع من هیچ موضوعی با عنوان " مقدمه " ندیدم؛ اما به جای آن خلاصه دیدم!
که اشتباه است. اجازه بدهید توضیحی مختصر درباره تفاوت این دو بدهم تا متوجه شوید.
ما خلاصه را برای رمان، داستان و... به کار می‌بریم نه برای اثار ادبی. چرا؟ چون داریم یک پروسه و یک داستان را بیان می‌کنیم و قطعاً می‌توانیم خلاصه‌ای از اتفاقات ارائه بدهیم؛ اما وقتی بحث از بیان احساسات میشود چه خلاصه‌ای داریم؟
مقدمه، سراغاز دلنوشته است و بیانگر احساسات و عواطف بکار برده در آن می‌باشد و علاوه بر جامع بودن، باید جذاب باشد و تناسب محتوا داشته باشد.
مقدمه نویسنده این اثر فقط از احساس و موضوعی که مرتبط با خودش است صحبت می‌کند به بیانی دیگر نتیجه و بدنه ندارد. یعنی باید سر و ته داشته باشد. مقدمه این اثر در حال دفاع از نویسنده است و هیچ دلیلی برای اتفاقات گفته شده بیان نشده؛ همینطور من تناسبی بین بافت آن ندیدم. علاوه بر این یک قسمت ادبی و قسمت دیگر محاوره بود! این نوع نگارش اشتباه است.


توصیفات دلنوشته :
توصیفات، منظور توصیف احساسات و عواطف است، در این دلنوشته توصیف به معنای واقعی، خیلی کم مشاهده می‌شود. نویسنده، بیشتر به توصیف و بیان ماجرا پرداخته و خیلی جاها از پرسش انکاری استفاده کرده است. طبیعتا در یک جمله خبری نمی‌توانیم توصیفات درست قرار بدهیم.
بهتر است به جای تعریف و سوال از مخاطب، به توصیفات پرداخته شود، در اصل داریم یک دلنوشته تایپ می‌کنیم حتی از اسم ان مشخص است، دل نوشته
یعنی بیان احساسات، حالا باید این احساسات را طوری توصیف و بیان کرد که خواننده به خوبی درک کند.

لحن و نثر دلنوشته :
لحن دلنوشته می‌تواند براساس موضوع و اتفاقات متفاوت باشد مثلا هیجانی ، صمیمی و... اما نثر در یک دلنوشته باید ادبی باشد و از محاوره نویسی پرهیز شود، هماهنگی و تناسب بین بافت نثر باید دیده شود.
هیچ بافت و نثر منظم و مشخصی در این دلنوشته دیده نشد! نویسنده گاهی ادبی و گاهی محاوره نوشته‌اند.
این موضوع علاوه بر اینکه باعث کاستی جذابیت می‌شود، در انتقال مفهوم به خواننده هم دچار تداخل می‌شود.
یک نثر خوب باید یک دست باشد. یا به طور کامل محاوره و یا کاملاً ادبی.

سیر دلنوشته :
سیر دلنوشته در برگیرنده اتفاقاتی که طی اثر رخ می‌دهند می‌باشد. سیر نه باید خیلی کند باشد که خواننده را خسته کند و نه باید خیلی سریع باشد که خواننده نتواند چیزی از ان متوجه شود.
این مورد در دلنوشته مورد نقد، تقریبا متعادل بود و آن تندی بیش از حد مشاهده نشد، گاهی اتفاقات پشت سر هم بدون وقفه بیان شده است گاهی هم با توصیف حال، سرعت استانداردی بخشیده است.
آرایه‌های ادبی :
آرایه‌های ادبی، زینت بخش دلنوشته هستند و زیبایی می‌بخشند و از واجبات استفاده در یک متن ادبی خصوصا دلنوشته هستند.
این آرایه‌های ادبی هستند که یک متن ساده را تبدیل به یک متن ادبی زیبا می‌کنند، پس استفاده بیشتر باعث زیبایی بیشتر می‌شود؛ اما به این نکته باید توجه کرد، نباید بی دلیل و بی ربط از آرایه‌ای استفاده کرد. متاسفانه شاید در کل من چند نمونه دیدم و نویسنده در این مورد ضعف نشان داده است. بهتر است از آرایه های بیشتری بهره گیرد.

نگارش :
نیم فاصله‌ها به هیچ عنوان رعایت نشده‌اند.
کلماتی که با می و نمی ترکیب می‌شوند نیم فاصله می‌گیرند. همچنین کلماتی که با «ها» جمع بسته شده‌اند.
این‌ها موارد پر رنگ در این بخش بود
استفاده‌ی بیجا و نادرست از علامت سؤال و تعجب هم یکی دیگر از ایرادات کار بود.
سخن منتقد :
سلام روز بخیر
با توجه به اینکه دومین درخواست نقد شما بود، لازم دیدم نکاتی که باعث ثبت تگ برنزی برای این اثر شده را بیان کنم:
اول از همه عنوان، عنوان شما هم طولانی بود هم کلیشه و متاسفانه ترکیب کلمات آن باعث بهبود نشده.
مورد دوم قرار دادن ژانر غمگین کنار تراژدی!
مورد سوم مقدمه شما، اول اینکه آن را به عنوان خلاصه قرار دادید و دوم اینکه جامع نبود و به قولی سر و ته نداشت.
مقدمه شما سرآغازی برای دلنوشته نبود. صرفا یک متن انکاری- پرسشی بود.
همینطور در مقدمه اصلا نثر، یک دست نبود. گاهی ادبی نوشتید گاهی محاوره و این نوع نثر این اصلا قابل قبول نیست.
مورد پنجم بهره نگرفتن از آرایه‌های ادبی، اصلا این آرایه‌های ادبی هستند که دلنوشته را تبدیل به دلنوشته می‌کنند.
و مورد آخر نگارش که گفتم نیم فاصله رعایت نشده بود و استفاده مکرر و بیجا از علامت های تعجب و سوال داشتید.
موفق باشید.

 

[Nil@85]

نقد دلنوشته میمانی یا میروی
تگ : برنزی
رده : جوانان و نوجوانان
نویسنده عزیز این نقد صرفا جهت بهبود قلم شما انجام شده

عنوان دلنوشته :
با نگاه به عنوان دلنوشته باید هرچند کم و ناچیز به موضوع اصلی پی برد. عنوان، هرچه کوتاه‌تر باشد، در ذهن مخاطب ماندگاری بیشتری دارد. همچنین باید با محتوا و ژانر تطابق داشته باشد .
" می‌مانی یا می‌روی " عنوان انتخابی نویسنده دلنوشته می‌باشد.
در نگاه اول، دلنوشته‌ای است با ژانر تراژدی که احتمالا موضوع اصلی آن شکست احساسات بین دو نفر است. درواقع نویسنده سعی دارد در این دلنوشته احساسات خود را نسبت به تصمیمی سخت ابراز کند.
کلمات استفاده شده در عنوان کلیشه‌ای هستند و متاسفانه حتی ترکیب آن‌ها باهم باعث کاستی این موضوع نشده است.

ژانر دلنوشته :
ژانر دلنوشته، بیانگر این موضوع است که نویسنده در چه چارچوبی اثر خودش را ارائه داده است و انتخاب درست ژانر از اهمیت بالایی برخوردار است. ژانر یا ژانرهای انتخابی باید با موضوع و محتوا ارتباط داشته باشد.
ژانرهای انتخابی نویسنده { تراژدی ، غمگین ، عاشقانه } هستند. اول از همه باید گفت ما اصلا ژانر غمگین نداریم و معادل آن تراژدی می‌باشد. همینطور کنارهم قرار گرفتن این دو کلمه کاملا اشتباه است.
خوشبختانه نویسنده در انتخاب ژانر عاشقانه به خوبی عمل کرده است، با خواندن دلنوشته می‌توانیم فضای غمگین و عاشقانه را حس کنیم.

مقدمه دلنوشته :
در واقع من هیچ موضوعی با عنوان " مقدمه " ندیدم؛ اما به جای آن خلاصه دیدم!
که اشتباه است. اجازه بدهید توضیحی مختصر درباره تفاوت این دو بدهم تا متوجه شوید.
ما خلاصه را برای رمان، داستان و... به کار می‌بریم نه برای اثار ادبی. چرا؟ چون داریم یک پروسه و یک داستان را بیان می‌کنیم و قطعاً می‌توانیم خلاصه‌ای از اتفاقات ارائه بدهیم؛ اما وقتی بحث از بیان احساسات میشود چه خلاصه‌ای داریم؟
مقدمه، سراغاز دلنوشته است و بیانگر احساسات و عواطف بکار برده در آن می‌باشد و علاوه بر جامع بودن، باید جذاب باشد و تناسب محتوا داشته باشد.
مقدمه نویسنده این اثر فقط از احساس و موضوعی که مرتبط با خودش است صحبت می‌کند به بیانی دیگر نتیجه و بدنه ندارد. یعنی باید سر و ته داشته باشد. مقدمه این اثر در حال دفاع از نویسنده است و هیچ دلیلی برای اتفاقات گفته شده بیان نشده؛ همینطور من تناسبی بین بافت آن ندیدم. علاوه بر این یک قسمت ادبی و قسمت دیگر محاوره بود! این نوع نگارش اشتباه است.


توصیفات دلنوشته :
توصیفات، منظور توصیف احساسات و عواطف است، در این دلنوشته توصیف به معنای واقعی، خیلی کم مشاهده می‌شود. نویسنده، بیشتر به توصیف و بیان ماجرا پرداخته و خیلی جاها از پرسش انکاری استفاده کرده است. طبیعتا در یک جمله خبری نمی‌توانیم توصیفات درست قرار بدهیم.
بهتر است به جای تعریف و سوال از مخاطب، به توصیفات پرداخته شود، در اصل داریم یک دلنوشته تایپ می‌کنیم حتی از اسم ان مشخص است، دل نوشته
یعنی بیان احساسات، حالا باید این احساسات را طوری توصیف و بیان کرد که خواننده به خوبی درک کند.

لحن و نثر دلنوشته :
لحن دلنوشته می‌تواند براساس موضوع و اتفاقات متفاوت باشد مثلا هیجانی ، صمیمی و... اما نثر در یک دلنوشته باید ادبی باشد و از محاوره نویسی پرهیز شود، هماهنگی و تناسب بین بافت نثر باید دیده شود.
هیچ بافت و نثر منظم و مشخصی در این دلنوشته دیده نشد! نویسنده گاهی ادبی و گاهی محاوره نوشته‌اند.
این موضوع علاوه بر اینکه باعث کاستی جذابیت می‌شود، در انتقال مفهوم به خواننده هم دچار تداخل می‌شود.
یک نثر خوب باید یک دست باشد. یا به طور کامل محاوره و یا کاملاً ادبی.

سیر دلنوشته :
سیر دلنوشته در برگیرنده اتفاقاتی که طی اثر رخ می‌دهند می‌باشد. سیر نه باید خیلی کند باشد که خواننده را خسته کند و نه باید خیلی سریع باشد که خواننده نتواند چیزی از ان متوجه شود.
این مورد در دلنوشته مورد نقد، تقریبا متعادل بود و آن تندی بیش از حد مشاهده نشد، گاهی اتفاقات پشت سر هم بدون وقفه بیان شده است گاهی هم با توصیف حال، سرعت استانداردی بخشیده است.
آرایه‌های ادبی :
آرایه‌های ادبی، زینت بخش دلنوشته هستند و زیبایی می‌بخشند و از واجبات استفاده در یک متن ادبی خصوصا دلنوشته هستند.
این آرایه‌های ادبی هستند که یک متن ساده را تبدیل به یک متن ادبی زیبا می‌کنند، پس استفاده بیشتر باعث زیبایی بیشتر می‌شود؛ اما به این نکته باید توجه کرد، نباید بی دلیل و بی ربط از آرایه‌ای استفاده کرد. متاسفانه شاید در کل من چند نمونه دیدم و نویسنده در این مورد ضعف نشان داده است. بهتر است از آرایه های بیشتری بهره گیرد.

نگارش :
نیم فاصله‌ها به هیچ عنوان رعایت نشده‌اند.
کلماتی که با می و نمی ترکیب می‌شوند نیم فاصله می‌گیرند. همچنین کلماتی که با «ها» جمع بسته شده‌اند.
این‌ها موارد پر رنگ در این بخش بود
استفاده‌ی بیجا و نادرست از علامت سؤال و تعجب هم یکی دیگر از ایرادات کار بود.
سخن منتقد :
سلام روز بخیر
با توجه به اینکه دومین درخواست نقد شما بود، لازم دیدم نکاتی که باعث ثبت تگ برنزی برای این اثر شده را بیان کنم:
اول از همه عنوان، عنوان شما هم طولانی بود هم کلیشه و متاسفانه ترکیب کلمات آن باعث بهبود نشده.
مورد دوم قرار دادن ژانر غمگین کنار تراژدی!
مورد سوم مقدمه شما، اول اینکه آن را به عنوان خلاصه قرار دادید و دوم اینکه جامع نبود و به قولی سر و ته نداشت.
مقدمه شما سرآغازی برای دلنوشته نبود. صرفا یک متن انکاری- پرسشی بود.
همینطور در مقدمه اصلا نثر، یک دست نبود. گاهی ادبی نوشتید گاهی محاوره و این نوع نثر این اصلا قابل قبول نیست.
مورد پنجم بهره نگرفتن از آرایه‌های ادبی، اصلا این آرایه‌های ادبی هستند که دلنوشته را تبدیل به دلنوشته می‌کنند.
و مورد آخر نگارش که گفتم نیم فاصله رعایت نشده بود و استفاده مکرر و بیجا از علامت های تعجب و سوال داشتید.
موفق باشید.

نویسنده: @.Mahdieh
منتقد: @NIKU.MAH

تگ این اثر تغییر نکرده و برنزی باقی می‌ماند.