بحث و گفتگو *مشاعره با ابیات شاعران ایران*

[.Mahdieh]

ما وقت نگاه را دمي دانستيم

از دانش چشم ها كمي دانستيم

كژتابي دست ها و بي مهري سنگ

ما آينه بوديم و نمي‌دانستيم

« ایرج زبردست»

ما نمی پوشیم عیب خویش، اما دیگران عیب ها دارند و از ما جمله را پوشیده اند

پروین اعتصامی

 

[Nil@85]

ما نمی پوشیم عیب خویش، اما دیگران عیب ها دارند و از ما جمله را پوشیده اند

پروین اعتصامی

دیدمت چشم تو جا در چشم های من گرفت

آتشــی یک لحــظه آمد در دلـــم دامن گرفت

آنقدر بی اختیـــار این اتفــاق افتاد کـــه

این گناه تازه ی من را خدا گردن گرفت

« نجمه زارع»

 

[.Mahdieh]

دیدمت چشم تو جا در چشم های من گرفت

آتشــی یک لحــظه آمد در دلـــم دامن گرفت

آنقدر بی اختیـــار این اتفــاق افتاد کـــه

این گناه تازه ی من را خدا گردن گرفت

« نجمه زارع»

تا به فراق خو كنم صبر من و قرار كو؟
وعده ي وصل اگر دهد طاقت انتظار كو؟

كلجاري

 

[Nil@85]

تا به فراق خو كنم صبر من و قرار كو؟
وعده ي وصل اگر دهد طاقت انتظار كو؟

كلجاري

وقتی دلم به سمت تو مایل نمی‌شود
باید بگویم اسم دلم، دل نمی‌شود

دیوانه‌ام بخوان که به عقلم نیاورند

دیوانه‌ی تو است که عاقل نمی‌شود

« نجمه زارع»

 

[Like crazy<3]

وقتی دلم به سمت تو مایل نمی‌شود
باید بگویم اسم دلم، دل نمی‌شود

دیوانه‌ام بخوان که به عقلم نیاورند

دیوانه‌ی تو است که عاقل نمی‌شود

« نجمه زارع»

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش
گفت آسان گیر بر خودکارها کز روی طبع سخت می‌گیرد جهان بر مردمان سخت کوش
"حافظ"

 

[Nil@85]

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش
گفت آسان گیر بر خودکارها کز روی طبع سخت می‌گیرد جهان بر مردمان سخت کوش
"حافظ"

شبحی چند شب است آفت جانم شده است

اول اسم کسی ورد زبانم شده است

« بهروز یاسمی»

 

[.Mahdieh]

شبحی چند شب است آفت جانم شده است

اول اسم کسی ورد زبانم شده است

« بهروز یاسمی»

ترا که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

حافظ

 

[Nil@85]

ترا که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

حافظ

یک بار هم ای عشقِ من، از عقل میندیش

بگذار که دل حل بکند مسئله‌ها را

«محمدعلی بهمنی»

 

[.Mahdieh]

یک بار هم ای عشقِ من، از عقل میندیش

بگذار که دل حل بکند مسئله‌ها را

«محمدعلی بهمنی»

از دل تنگ اسيران قفس ياد كنيد
اي كه داريد نشيمن به لب بامي چند
عاشق اصفهاني

 

[Nil@85]

از دل تنگ اسيران قفس ياد كنيد
اي كه داريد نشيمن به لـ*ـب بامي چند
عاشق اصفهاني

دیشب من و تو بسته ی این خاک نبودیم

من یکسره آتش، همه ذرات هوا تو

پژواک خودم بودم و خود را نشنیدم

ای هرچه صدا، هرچه صدا، هرچه صدا-تو

« محمدعلی بهمنی»