در دست اقدام رمان پیوار| تی تی

به نام او...
رمان: پیوار
نویسنده: تی‌تی
ژانر: عاشقانه
ناظر: @لبخند زمستان
خلاصه: هر چه کنیم آفتاب بالاخره غروب می‌کند و ماه سرمشق زندگی جدیدی را برای زیستن باز می‌کند.
چه با داس کینه دوستی‌ها را درو کنیم و چه باد زمستان بورزد، بالاخره گل‌ها از اعماق حفره‌های پریشانی شکوفه می‌دهند و با وزش نسیم بهاری رشد می‌کنند و تنومند می‌شوند.
پیوار روایتگر داستانی عاشقانه در دل اعماقِ کوهستان‌هاست. نگاهی که به واسطه‌ی هلاوت ماه به عشقی مقدس قوس می‌گیرد.

 

[Romanik Bot]

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمانیک را برای انتشار رمان خود؛
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.
قوانین تایپ رمان

اگر سوالی دارید میتوانید بعد از خواندن قوانین در زیر سوالتون رو مطرح کنید.
بخش پرسش سوال‌ها

قبل از درخواست جلد، قوانین زیر را مطالعه کنید.
قوانین درخواست جلد

برای درخواست نقد، با توجه به قوانین در تاپیک زیر اعلام آمادگی کنید.
درخواست منتقد

برای رمان شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.
درخواست رصد


جهت درخواست صوتی شدن آثار خود می‌‌توانید در تالار مربوطه، درخواست دهید.
درخواست صوتی شدن رمان

و پس از پایان یافتن رمان، در تاپیک زیر با توجه به قوانین اعلام نمایید.
تاپیک اعلام پایان رمان

|کادر مدیریت رمانیک|​

 

[تی ناز]

مقدمه:
کُمی چَشَه که بِینَت ئو وهِ گوشِ دل نِیارَت
کدام چشم است که تو را ببیند و نام تو را در گوش دل نخواند
کُم دلَه طاقت بیاره ئو وه ِخاطر نَسپارَت
کدام دل است که طاقت بیاورد و تو را به خاطر نسپارد
قِشنگی هر چی که داشته دِ چَشیا تو جا نیایَه
«زیبایی»، هر چه را که داشته (تمامي داشته هايش)، در چشم های تو نهاده است
رِنگینی تونِ مِینَه کمی یاش، یادِش میایه
«زیبایی»، تو را می بیند و کاستی هایش را به یاد می آورد
تو چنو خُوئی که خُوئی پاشِه مینیه وِه جا پایات
تو آنقدر خوبی که «خوبی» پایش را جای پای تو می گذارد
شِرآوِ کُئنه چَنی ساله مَسی هاس میکه دِ حرفیات
شـ×ر×ا×ب کهنه چند ساله، م×س×ت×ی را از حرف های تو گدايي می كند
تو چِنو پاکی که پاکی سر وِه درگات می سِپارَه
تو آن قدر پاک هستی که «پاکی» سر به درگاه تو می سپارد
چَشمَه سی روشنايی آوِش دِ زِلالت می گُواره
چشمه برای روشنايی و زالال شدن آبش، از زلال وجود تو می جوشد
لو وَه خَنَت تائی تائی اَفتَو دِما بارونَه
لبخند های تو مثل پنهان و آشکار شدن آفتاب بعد از باران است
نارِ گونات رازِ گنجِ گُم بیه انارِسُونه
گونه های مانند انارت، راز گم شده گنج باغ انار است
تِئول اَنوت، تَنگِ اخمَ وا کَمونیا انتظارِش
پیشانی اندوهت، اخم كردني سخت همراه با کمان های انتظارش (ابرو)
مِگَر آرِشی بیایَه وا کِنه گِرِه دِ کارِش
مگر شخصي مثل آرش بیاید و گره از کار كمانش (ابرويش) بگشاید.