شعر [~ دل نـوشتـه هـای کوچـــه پـشـتـی ~]

[.SAJAD.]

یه وقتایی باید رفت ...
اونم با پای خودت ...
باید جاتو تو زندگی بعضیا خالی کنی ...
درسته تو شلوغیاشون متوجه نمیشن چی میشه ...
ولی بدون ،
یه روزی
یه جایی
بدجوری یادت می افتن که دیر شده
خیلی دیر

 

[.SAJAD.]

گاهی با یک قطره ، لیوانی لبریز می شود
گاهی با یک کلام ، قلبی آسوده و آرام می گیرد
گاهی با یک کلمه ، یک انسان نابود می شود
گاهی با یک بی مهری ، دلی می شکند
مواظب بعضی یک ها باشیم
در حالی که ناچیزند ، همه چیزند.

 

[.SAJAD.]

❈ چنــدان هـــم دور نیستــــی ؛❈
❈ فقط به انــدازه ی یک نمیـــدانم از مــن فاصـــله گـرفتــه ای !❈
❈ آری ، "نمیـــدانم" کجـــایی ؟❈

 

[.SAJAD.]

مگذار که عشق ، به عادت دوست داشتن تبدیل شود
مگذار که حتی آب دادن گل های باغچه ، به عادت آب دادن گل های باغچه بدل شود
عشق ، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتن دیگری نیست
پیوسته نو کردن ِ خواستنی ست که خود پیوسته ، خواهان نو شدن است و دگرگون شدن
تازگی ، ذات عشق است و طراوت ، بافت عشق
چگونه می*شود تازگی و طراوت را از عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند؟
عشق ، تن به فراموشی نمی سپارد ، مگر یک بار برای همیشه
جام بلور ، تنها یک بار می شکند
می توان شکسته اش را ، تكه هایش را ، نگه داشت
اما شکسته های جام ،آن تکه های تیز برنده ، دیگر جام نیست
احتیاط باید کرد
همه چیز کهنه می*شود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز
بهانه ها ، جای حس عاشقانه را خوب می گیرند

 

[.SAJAD.]

اگر یقین داری روزی پروانه میشوی
بگذار روزگار هر چه می خواد پیله کند..

 

[.SAJAD.]

" تـــــُـــــو "
هـَمــانــے ڪـہ همــیـشـہ
" בوســتـش בارم "
همــانـے ڪـہ تــا غــُصـّـہ ام مے گیــرב سـَـر و ڪلّـــہ اش پــیــدا مے شوב
و تــا مـَـرا نـخنـבانـב בســت بَـرבار نمے شوב
هـمـانے ڪـہ همــیــشـہ پـــُـر اسـت از
شـور و شـاבے و زنـבگے ...
" تــــــ♥ــــو "

 

[.SAJAD.]

مــاه ڪِﮧ هَـمیشـﮧ پُشــتــِـ اَبـر نَمےمـانَد!
گاهے هَـــم پُشـتــِـ دَستـــ هـاےِ تُـو مےمانَـد ،
وَقتے گِـریـه مےڪُنےِ ...

 

[.SAJAD.]

بعـضــــــــــــــــــیهـ ـــــا
آنقدر ساده عزیز می شوند...
که حتی فکر نبودنشان هم...
تمام نفسهایت را...
به شماره می اندازد...

 

[.SAJAD.]

لیلی...
تو بــــزرگتـــریــن اشتباه تلخ را
مرتـــکـــب شــــــدی...
مردی را آواره کوچه و بیابان کردی
که مـردانــه پـــای تو ایســتاد
این روزها...
هیچ کــــــــــــس نمی ایستد
چه برســـــــد مردانـــــــه

 

[.SAJAD.]

جای خالیِ آدمها
بی ثباتی دنیا را فریاد میزند
و کسی پی در پی درون گوشَت می خواند :
نمان در پی دستی از جانب روزگار
که هرگز نماند بر عهد خود ماندگار