متن داستان کودکانه جنگجوهای شجاع

[فاطره]

بچه‌ام به من گفته که خواب من رو دیده‌ که من یک مامان وایکینگ بودم…​

من سوار یک اژدهای طلایی بودم و یک تبر بزرگ رو توی دستم میگرفتم و یک لباس بلند میپوشیدم!​

بالای آسمان چرخ میزدم و بر سرکسانی که ممکن بود بچه‌هام رو اذیت کنن، خشمم رو رها میکردم!​

خشمم رو روی سر کسانی میریختم که نمیذاشتن بچه‌ من بتونه خودش باشه و آزاد باشه!​

بچه‌ام به من گفته که توی خوابش من مثل یک ملکه‌ی قدیمی حرف میزدم!​

ولی با بچه‌ام حرف‌هام نرم و آروم بودن!​

و صدام هم برای بچه‌ی خودم پر از آرامش بوده!​

توی خواب اون، من موهای بلند داشتم و توی چشم‌های اون نگاه میکردم، درست مثل واقعیت! اما توی خواب اون چشم های من آتیش هم داشتن!​

بچه‌ام به من گفت که اون توی خواب میدونسته که مادر جنگجوش حتما به سمتش پرواز میکنه!​

و برای اون میجنگه…​

و از اون مراقبت میکنه!​

بیشتر از هر کس دیگه‌ای!​

عشق من به اون، روشنتر از اژدهای طلایی توی آسمون میدرخشیده!​

من بهش گفتم که عشق من به اون مانند غروب آفتابه!​

همیشه میره بالاتر! هر روز بیشتر از دیروز زیباست!​

و ما با هم هر مشکلی رو حل میکردیم!​

وقتی که بچه‌ی جنگجوم کنار من بوده…​

اژدهای ما، ما رو به سمت نور و روشنایی میبرده!​

ما با هم به سمت رنگین کمون زیبا میرفتیم!​

و بعد بهش گفتم تا آخر عمرم عاشقشم!​