آموزش تکنیک رفتاری در عصبانیت با نوجوان

[فاطره]

شما می توانید دلایل عصبانیت از فرزندتان را به او بگویید تا او احساس بهتری پیدا کند. مثلا به او بگویید که می دانید او تلاشش را کرده و با این وجود نمره ی خوبی نگرفته است.

از دوران نوجوانی خودتان برای فرزندتان تعریف کنید تا او بداند حالش را می فهمید.
مدام از او نپرسید حالش چطور است و یا چه مشکلی دارد، چون فرزند شما از این حرف های شما ناراحت شده و در مقابل شما جبهه گیری خواهد کرد.

هرکس نیاز دارد تا احساساتش را به نحوی بیان کند، بنابراین به فرزندتان زیاد فشار نیاورید و به او سخت نگیرید. وقتی او با شما درست حرف نمی زند این مطلب را به او گوشزد کنید که باید احساسات خودش را کنترل کند. شاید او خودش متوجه رفتار بدش نباشد.

به او بگویید که اگر باز با شما این گونه رفتار کند باید منتظر عواقب کار بدش باشد.
مراقب رفتار خودتان نیز باشید، اگر شما دایم عصبانی می شوید و نمی توانید عصبانیت خودتان را کنترل کنید، فرزندتان نیز از شما الگو می گیرد.


‍
✅ با نوجوان بسیار عصبی و پرخاشگر چگونه رفتار کنیم؟

⬅️ دوران نوجوانی، سنین بحرانی و دوران جدایی از خانواده و پیوستن به گروه همسال محسوب می‌شود. اگر دوستان و افرادی که نوجوان در بیرون از خانه با آنها دوستی می‌کند، افرادی پرخاشگر و زورگو باشند، احتمال اینکه نوجوان نیز پرخاشگر شود افزایش می‌یابد؛ چون نوجوان مجبور است برای پذیرفته شدن در گروه دوستان خود، ارزش‌ها و قوانین آنها را بپذیرد و مشابه آنها رفتار کند.

جوان پرخاشگر به‌خاطر رفتار پرخاشگرانه و زورگویی به دیگران مخصوصاً همسالانش، از سوی آنان طرد می‌شود و در نتیجه از همسالان خود جدا مانده و فرصت‌های مطلوبی را که ممکن است مهارت‌های اجتماعی او را بهبود بخشند، از دست می‌دهد. به نظر‌ می‌رسد اگر افرادی که نوجوان درصدد کسب تأییدات آنهاست، افرادی باشند که خود به ارزش‌های اخلاقی و انسانی از جمله هم‌دلی با دیگران، توجه به حقوق دیگران، خوش‌خلقی و... پایبند نباشند یا از افرادی باشند که نوجوان را مجبور به رعایت ارزش‌ها کنند و یا وی را به دلیل عدم رعایت ارزش‌ها تنبیه و تحقیر کنند، نوجوان نیز در خود نیازی برای رعایت این ارزش‌ها نمی‌بیند و یا این ارزش‌های تحمیلی برایش تبدیل به ضدّ ارزش شده و از آنها گریزان می‌شود.

⬅️ خوب است بدانید که بهترین نحوه برخورد با نوجوان این است که به او در امور مربوط به خودش مسئولیت بدهید، و نظارت شما بر رفت و آمد و کارهایش غیر مستقیم باشد و از جملات آمرانه و دستوری به او بپرهیزید و کارهایی که از او می خواهید به‌صورت پیشنهاد مطرح نمایید و این پیشنهادات همراه با دلیل باشند و سعی در قانع کردن او داشته باشید تا نوجوان از این مرحله حسّاس، به سلامت گذر نموده و بتواند به نحو مطلوب هویت‌یابی کند و خود را برای پذیرش نقش‌های آینده آماده کند و اعتماد به نفس و عزّت نفس خود را حفظ نماید.