شعر اشعار حسین وصال پور

[خآنومِاَلف؛]

هم بر همه آشکارا ،هم برهمه ای پنهان
یک بارخداوندی صد بار دگر شیطان

با ساز تو رقصیدم ازهر طرف گفتی
هم خوی مسلمانی ، هم کافر بی ایمان

از چشم تو برپایم ،از عشق تو ویرانه
هم جانی و هم مرهم ،هم درد بی درمان

با این دورنگی ات،یک سو نمی مانی
هم قاصد گرگانی هم دوست سگ چوپان

از دام بلا جستم ،در دام تو افتادم
بر من مقدر شد زندان پس از زندان


و حاصل ما این بود از عاشق هم بودن
بگذشتی و بگذشتم ،تواز من و من ازجان