انتشاریافته دلنوشته دختری که تو را دوست داشت | مهرانه بلوچ کاربر انجمن رمانیک

​

نام دلنوشته: دختری که تو را دوست داشت

دلنویس: مهرانه بلوچ

ژانر: عاشقانه، تراژدی

مقدمه:
شاید یک شب که حالم خوب بود با تو تماس بگیرم و بگویم:
- دوستانت دروغ می‌گویند!
من شاعر نیستم.
فقط دختری از ساحل تیس‌ام که دست‌هایش را لابلای موهایت جا گذاشته.

 

[Romanik Bot]

به نام خداوند دل‌های پاک​

سلام خدمت شما دل‌نویس عزیز!​

متشکریم از شما برای انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار آثار ارزشمندتان.​

خواهشمندیم قبل از شروع کردن نگارش دلنوشته‌تان، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!​

[قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته]​

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
[درخواست جلد برای دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست نقد و تعیین سطح دلنوشته] ​

پس از رفع ایرادات گفته شده توسط منتقد، جهت بررسی دوباره و تعیین سطح مجدد اثرتان از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[تعیین سطح مجدد دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، می‌توانید از طریق لینک زیر برای صوتی کردن دلنوشته خود اقدام کنید.
[درخواست صوتی شدن دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[اعلام پایان نگارش دلنوشته]​

پس از اعلام اتمام نگارش برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست ویراستاری دلنوشته]​

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[انتقال و بیرون آوردن دلنوشته از متروکه]​

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!​

| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |​

 

[مهرانه بلوچ]

شاید یک شب که حالم خوب بود با تو تماس بگیرم و بگویم:
- می‌شود شاهد یک عشق غیرمنتظره باشم؟
مثلاً تو، همین الان با یک پاکت انجیر پشت در باشی.

 

[مهرانه بلوچ]

تو لبخند بزنی و بپرسی:
- موهایت را که کوتاه نکرده‌ای مِهرا؟
و من بگویم:
- وقتی مرا با نام کوچکم صدا می‌کنی، حتی اگر آن جانِ کشدار را تنگش ندهی، باز هم، کسی از پس دیوانه شدن‌های من بر نمی‌آید.

 

[مهرانه بلوچ]

شاید یک شب که حالم خوب بود با تو تماس بگیرم و بگویم:
- دوستانت دروغ می‌گویند!
من شاعر نیستم.
فقط دختری از ساحل تیس‌ام که دست‌هایش را لابلای موهایت جا گذاشته.

 

[مهرانه بلوچ]

شاید پشت تلفن گریه کنم. شاید بگویم:
- وصیت نامه‌ام را نوشته‌ام.
نوشته‌ام: نامم را بر مزارم حک نکنید.
شاید سال‌ها بعد، در قبرستان کُچ‌، شاعری پابرهنه به دنبال معشوقه‌ی بی‌نشانش باشد.

 

[مهرانه بلوچ]

لطفاً ناراحت نشو، عشقم اشک‌هایت را پاک کن.
دلم برایت تنگ شده و یک دل سیر با تو حرف دارم.
لطفاً مرا ببخش. نام خیابانی که عطر تو و دست‌هایت را در آن، جا گذاشته‌ام فراموشم شده؛ اما هنوز دوست داشتنت را از برم.

 

[مهرانه بلوچ]

می‌دانی، می‌خواستم مدهوش لبخندت شوم و آن‌قدر برایت از عشق بگویم که وقت نبودنت، حسرتش، قلبم را به آتش نکشد؛ اما مثل بوسیدن جنازه‌ای که غسل داده باشند مرا از بودن با تو منع می‌کردند.

 

[مهرانه بلوچ]

شاید یک شب که حالم خوب بود با تو تماس بگیرم.
برایت از لباس قرمزم بگویم. از کفش‌های جدیدی که تو آن‌ها را ندیده‌ای.
شاید برایت بگویم:
- هنوز هم باران که می‌بارد یاد تو می‌افتم درست مثل وقت‌هایی که هوس بستنی طالبی می‌کنم.

 

[مهرانه بلوچ]

قول می‌دهم اگر زمان به عقب برگردد این‌بار با شنیدن صدایت برمی‌گردم.
با دیدن دست‌هایت که از فاصله‌ی دور باز مانده‌اند آن‌چنان به سمتت می‌دوم که چشم‌هایم هیچ چاله‌ای را نخواهد دید.
بارها سکندری می‌خورم. می‌دوم و به جز لب‌های خندانت هیچ چیز نمی‌بینم.

 

[مهرانه بلوچ]

لطفاً برایم شعر بخوان.
بگو لیلای شعرهای من دختری‌ست با چشم‌های کبود که دست هیچ مردی به موهای بلندش نرسیده است.