11-زاویه دید (نثر)
زاویه دیده منظری است که نویسنده از آن
داستان را بیان میکند زاویه دیده گاه اول شخص و گاه سوم شخص است. بر اساس یک اصل
نویسندگی نباید هنگام تغییر زاویه دید آن را ذکر کنیم زیرا با این کار روحیه ماجراجوی خواننده را بیدار میکند.
در
داستان باید دید که ایا جریان از زبان چند راوی بیان میشود یا فقط یک راوی حاکم بر روایت جریان
داستان است؟ در هر دوی این حالات مشکلی وجود ندارد اما بهتر است هنگام تغییر راوی، راوی جدید ذکر نشود.
در برخی
داستان ها یا
رمان ها ما در زاویه دید و سیر آن پرش زمانی میبینیم مثلا وسط
داستان، نویسنده ذکر کرده است: (فلش بک نه سال قبل ) پرش های زمانی برخلاف راوی، حتما باید ذکر شوند.